Η αίθουσα μιας τάξης αποτελεί αντανάκλαση της κοινωνίας. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τα αμφιθέατρα. Οι συμμαθητές σου μεταπηδούν από τα σχολικά πράσινα (ή λευκά) θρανία στα έδρανα του πανεπιστημίου. Κι όπως είναι φυσικό, εξελίσσεται η προσωπικότητά τους.
Στους δύο αυτούς χώρους βλέπεις πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά πάντα θα υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες που θα επιβιώνουν στους αιώνες των αιώνων.
Ο απουσιολόγος
Η κατηγορία του απουσιολόγου χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες: του σπαστικού και του cool. Τον πρώτο τον έχουμε συναντήσει όλοι. Είναι αυτός που σου ανακοινώνει ότι έχεις μόνο δέκα απουσίες για να χάσεις τη χρονιά και χαίρεται με την ψυχή του. Ο cool, αντιθέτως, πασχίζει να σου κρύψει τις αδικαιολόγητες απουσίες με ρίσκο να βρει αυτός τον μπελά του. Δυστυχώς, οι cool απουσιολόγοι είναι είδος προς εξαφάνιση. Γι’ αυτό θα περιοριστώ τους σπαστικούς.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουν αλλάξει και πολύ σε σύγκριση με τα μαθητικά χρόνια. Είναι αυτοί που μπαίνουν πρώτοι στο αμφιθέατρο και βγαίνουν τελευταίοι. Έχουν φροντίσει όλοι οι καθηγητές να τους ξέρουν με το μικρό τους όνομα. Θέλουν να συμμετάσχουν στο μάθημα με κάθε τρόπο κι έτσι κάνουν όποια άκυρη ερώτηση μπορείς να φανταστείς. Η χειρότερη στιγμή είναι όταν τους ακούς να παραπονιούνται, επειδή χρωστάνε δύο μαθήματα από προηγούμενα έτη. Που να κοπείτε με 4,9.
Το ζευγάρι
Το ζευγάρι της τάξης. Όλοι είχαμε ένα τέτοιο. Συνήθως κάθονταν στο ίδιο θρανίο για ευνόητους λόγους. Κάνοντας το μηχανογραφικό τους φρόντισαν να επιλέξουν τις ίδιες πόλεις ή αν ήταν δυνατόν τις ίδιες σχολές.
[scis id=”59″]
Κατά πάσα πιθανότητα χώρισαν μετά την ανακοίνωση των βάσεων. Αν πέρασαν στην ίδια πόλη και συνέχισαν να είναι ζευγάρι, φρόντισαν να βρουν ένα χαριτωμένο δυάρι να στεγάσουν τον έρωτά τους. Έψαξαν, διαφώνησαν και κατέληξαν. Στο δεύτερο έτος αποφάσισαν ότι δεν γίνεται να συνεχίσουν να μένουν μαζί κι αλίμονο σ’ αυτόν που είχε υπογράψει τετραετές συμβόλαιο. Του έμεινε το δυάρι αμανάτι.
Η ωραία της τάξης
Αν την είχατε στο σχολείο, αποκλείεται να μην τη θυμάστε. Είναι η τύπισσα που είχε μπλαζέ ύφος, είχε πάθει λόρδωση από τον τρόπο που περπατούσε και περνούσε τα διαλείμματά της στην τουαλέτα για να διορθώσει το κραγιόν και το eye-liner. Είχε σίγουρα γκόμενο φαντάρο κι αν αυτός είχε απολυθεί, φορούσε την ταυτότητα (αλλιώς νεκροτάμπελο) σαν φυλαχτό.
Πιθανότατα θα βρίσκεται στο Αισθητικής και Κοσμητολογίας (εκτός αν έχει παντρευτεί) και θα έχει πάθει ψυχρολουσία, καθώς δεν είναι πλέον η ωραία της τάξης. Συνειδητοποιεί, λίγο απότομα, ότι υπάρχουν πιο ωραίες και πιο ενδιαφέρουσες κοπέλες απ’ αυτήν.
Ο «γόης»
Η ωραία της τάξης σε αρσενικό. Φορούσε γυαλιά ηλίου χειμώνα – καλοκαίρι, ανέβασε τις πρώτες σέλφι (αυτές με το κινητό στον καθρέπτη… και φλας) και φορούσε το after-shave του μπάτσου (ακόμα κι αν δεν ξυριζόταν). Η πλειονότητά τους μασούσε τσίχλα αλά Νότης Σφακιανάκης, πράγμα το οποίο έκανε όλα τα μηρυκαστικά να τους αναγνωρίζουν για αρχηγό τους.
Αν έχει περάσει σε σχολή με αναλογία 90% γυναίκες και 10% άντρες δεν έχει υποστεί την παραμικρή αλλαγή. Αν όμως έχει περάσει σε σχολή με αξιόλογο ποσοστό ανδρών, έχει φάει τα λυσσακά του κι έχει αρχίσει να απλώνει δίχτυα στα σχολεία της περιοχής του. Γυναικόπαιδα φυλαχτείτε.
Ο «loser»
Η αγαπημένη μου κατηγορία. Όλοι είχαμε έναν συμμαθητή χαμένο στο σύμπαν του. Αυτόν που του μιλούσες και δεν απαντούσε, που αναρωτιόνταν όλοι τι θα κάνει στη ζωή του, ενώ αυτός δεν είχε την παραμικρή ανησυχία και πολύ καλά έκανε το παιδί. Γιατί στις Πανελλαδικές ξεφτίλισε σύσσωμο το εκπαιδευτικό σύστημα, αφού ο μικρότερος του βαθμός ήταν 17!! Πέρασε στην πρώτη επιλογή του και γέλαγε με όλους αυτούς που του έλεγαν ότι η επιτυχία ήταν δεδομένη, ενώ του έβαζαν 09 στα τετράμηνα.
Ως φοιτητής ξυπνάει πάντα δύο ώρες αργότερα από τους υπόλοιπους, δεν πατάει στα μαθήματα, αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο χρωστάει ελάχιστα. Άλλοι απ’ αυτούς τελειώνουν τη σχολή κι άλλοι την παρατάνε για να ακολουθήσουν κάποιον άλλο δρόμο που τους εκφράζει περισσότερο.
Υ.Γ . Αφήστε σχόλιο με τις δικές σας κατηγορίες συμμαθητών για να επανέλθω δριμύτερη.
