Μιας και πλησιάζει περίοδος Πανελληνίων – χωρίς να θέλω να αγχώσω τους υποψηφίους – αποφάσισα να γράψω για το συγκεκριμένο θέμα, καθώς πιστεύω ότι αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι του ζητήματος που ονομάζεται «Πανελλήνιες» και στο οποίο, παρόλα αυτά, δεν δίνουμε την απαραίτητη προσοχή.
Νομίζω ότι είναι σε όλους μας γνωστό πως η χρονική αυτή περίοδος, ακόμα και γι’ αυτούς που έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα, είναι γεμάτη άγχος, πίεση και μια συνεχή τρομοκρατία. Πήγαινε στο «καλό» φροντιστήριο, διάβασε πολύ, διάβασε ασταμάτητα, οργάνωσε το πρόγραμμά σου και άλλες τέτοιες «χρήσιμες» οδηγίες μας κατακλύζουν. Κι όλα αυτά γιατί αν τύχει και δεν πάει κάτι όπως το ήθελες, θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, θα αποτύχεις στη ζωή σου, δεν θα έχεις λόγο ύπαρξης και άλλες τέτοιες… «σοφές» κουβέντες!
Καταρχάς – όπως θα αντιληφθείς στη συνέχεια – όλα αυτά δεν ισχύουν. Είναι απλώς η αποτελεσματική δουλειά κάποιων τρομολάγνων. Πράγματι, χρειάζεται να προσπαθήσεις πολύ και να αφοσιωθείς για να πετύχεις τους στόχους σου, ίσως και να θυσιάσεις κάποια πράγματα, αυτά όμως δεν έχουν καμία σχέση με τις παραπάνω υπερβολές.
Αυτό που δυστυχώς δεν φροντίζει να σου πει κανείς, είναι πως ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι, σημαντικότερο κι από τις ίδιες τις εξετάσεις, είναι μια καθοριστική απόφαση που θα κληθείς να λάβεις στη συνέχεια. Η επιλογή της σχολής σου.
Οι περισσότεροι μαθητές σήμερα παίρνουν την απόφαση αυτή με βάση τα μόρια που έπιασαν. Είσαι αριστούχος; Θα πας στη Νομική ή στην Ιατρική. Έχεις λιγότερα μόρια; Θα πας στην υψηλότερη σχολή που μπορείς να πιάσεις με τα μόρια αυτά. Κι όλα αυτά για μία ματαιοδοξία. Τι εννοείς τα ενδιαφέροντα σου δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τη σχολή; Δεν μας ενδιαφέρουν αυτά. Άλλωστε, εσύ θα φοιτήσεις στη σχολή; Εσύ θα ακολουθήσεις αυτόν τον κλάδο πιθανώς για το υπόλοιπο της ζωής σου;
Όταν φτάνει αυτή η δύσκολη ώρα της απόφασης, φαίνεται πως όλοι οι υπόλοιποι γνωρίζουν καλύτερα από εσένα τι είναι αυτό που θες. Έτσι, τουλάχιστον πιστεύουν οι ίδιοι. Γίνονται αυτομάτως ειδικοί και παντογνώστες που θέλουν το καλό σου, χωρίς την άδειά σου. Αυτό που έχει ενδιαφέρον πάντως είναι να παρακολουθήσεις αν όλοι αυτοί που σε συμβουλεύουν για το δικό σου μέλλον και το δικό σου καλό, θα είναι εκεί όταν τους χρειαστείς ή ξαφνικά θα μετατραπούν σε αυτό το είδος ανθρώπου που σε κατακρίνει γιατί «ο καθένας κάνει τις επιλογές του και αναλαμβάνει τις συνέπειες»…
Αυτό είναι αλήθεια. Γι’ αυτό φρόντισε οι επιλογές που θα κάνεις, να είναι πράγματι δικές σου. Κάθε σου επιλογή επαναλαμβάνεται καθημερινά μέσα από τον τρόπο που κοιτάζεις την καθημερινότητα, μέσα από τη διάθεσή σου, την έμπνευσή σου, τα κίνητρα, τους στόχους και τα όνειρα που δημιουργείς. Πώς να χτίσεις όνειρα πάνω σε κάτι ετοιμόρροπο; Ξέρω πως οι συνθήκες στην αγορά εργασίας σήμερα δεν είναι οι κατάλληλες για να επιλέξεις ελεύθερα αυτό που θες, καθώς υπάρχει η πιθανότητα να αποτύχεις. Ξέρω, όμως, επίσης πως αν επιλέξεις κάτι που δεν σε εκφράζει και δεν σε εμπνέει, τότε θα αποτύχεις σίγουρα.
Τι λες, λοιπόν; Δεν αξίζει το ρίσκο;
Θα κλείσω λέγοντας πως δεν είναι κακό να κάνεις λάθη ενώ ρισκάρεις. Είναι απαραίτητο, αναπόφευκτο και κάποιες φορές αναζωογονητικό. Ωστόσο, φρόντισε τα λάθη αυτά να είναι τα δικά σου λάθη, τα λάθη που «επέλεξες» παίρνοντας το ρίσκο και όχι απωθημένα και σκέψεις άλλων φορτωμένα στη δική σου ζωή.
