Αν είσαι μεταξύ 20 και 25 ετών, θα ξέρεις ήδη πως τα Χριστούγεννα όλοι οι φίλοι και γνωστοί σου, διαλέγουν ανάμεσα σε δύο δρόμους για να περάσουν τις γιορτές: σπίτι με την οικογένεια ή όσο πιο μακριά γίνεται. Ο Κωστής τα τελευταία χρόνια συνηθίζει να περνά τις γιορτές στα βουνά και τα λαγκάδια, παίρνοντας σβάρνα τα αεροδρόμια και τα χιονοδρομικά με την παρέα. Η παρέα είναι ακριβώς η ίδια από το σχολείο. Οι «βασικοί» είναι πέντε άτομα που δεν βλέπουν την ώρα να πάρουν το πρώτο διαθέσιμο μεταφορικό μέσο και να πάνε κάπου. Οπουδήποτε. Και από τη στιγμή που ο Κωστής ξεκίνησε να οδηγεί, αυτό το ασημί fiesta δεν έμεινε σταθμευμένο στο πάρκινγκ κανένα απολύτως σαββατοκύριακο της χρονιάς. Το δρομολόγιο πάντα ίδιο: πέντε backpacks στοιβαγμένα ακανόνιστα στο πορτμπαγκάζ, στάση στα Lidl για προμήθειες, κι όπου βγάλει ο δρόμος. Η παρέα έχει αποφασίσει να γυρίσει τον κόσμο, αλλά παράλληλα και να «συμφέρει», αφού βρίσκει πάντα τα πιο low cost ταξιδάκια για να περάσει καλά.
Βόλτες με αυτοσχέδια ποδήλατα σε ιταλικές διαδρομές, επιτραπέζια γύρω από φωτιές σε παραλίες, αδιάβροχα και λασπωμένα ορειβατικά σε καταρράκτες και ποτάμια, μπύρες και περίεργα καπέλα σε ισπανικά roadtrips, τσίπουρα και χιονισμένα σκουφιά σε ορεινά καταφύγια και άλλα τόσα και τόσα. Ο Κωστής, δίνει τον δικό του αγώνα όταν πρέπει να γυρίσει σπίτι για λίγες μέρες με την οικογένεια. Μαθημένος πια στις εξορμήσεις ως γνήσιος φοιτητής και ενίοτε DJ για το έξτρα χαρτζιλίκι, ο ενθουσιασμός του για την περίοδο των γιορτών, κάπως φαίνεται σαν να χάθηκε φέτος. Τα περασμένα Χριστούγεννα ήταν τροπικά, με τη θερμοκρασία να αγγίζει τους +30 βαθμούς έξω και το χριστουγεννιάτικο τραπέζι να έχει γύρω ανθρώπους διαφορετικούς αλλά και τόσο ίδιους, που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα τι σημαίνει Χριστούγεννα. Όμως το φετινό ‘Friendsgiving’ φέρνει ένα μπαταρισμένο πόδι για τον έναν εκ των μελών της παρέας και προσγειώνει όλους τους υπόλοιπους σπίτι.
Ο Κωστής, σε πλήρη απογοήτευση, καταφθάνει στο πατρικό του, αρνητικά διατεθειμένος. «Βαρετές χριστουγεννιάτικες ταινίες, μακρινοί συγγενείς που έχω να δω κάτι χρόνια, ατελείωτες ξάπλες χωρίς κανένα ενδιαφέρον και από φαγητό… τα κλασικά», σκέφτεται φωναχτά. Και κάπου ανάμεσα στα μαξιλάρια του καναπέ και τις αδιάφορες ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, αποφασίζει να αναλάβει δράση.
«Άστο, μάνα, θα πάω εγώ σούπερ μάρκετ», δηλώνει, αφήνοντας έκπληκτη όλη την οικογένεια. Στο σπίτι επικρατεί το χάος, αφού ο καθένας τρέχει για τους δικούς του λόγους προς διαφορετική κατεύθυνση. Δώρα της τελευταίας στιγμής, υποδοχές νέο-αφιχθέντων φίλων και συγγενών, συμμαζέματα και ψώνια αφήνουν την κουζίνα άδεια και το ψυγείο επίσης. Το ασημί fiesta παρκάρει έξω από τα Lidl. Ο οδηγός του μπορεί να ξέρει καλά τον δρόμο αφού εκεί βρίσκει πάντα ό,τι θέλει η παρέα και value for money, αλλά δεν περιμένει με τίποτα όσα θα βρει στα γεμάτα ράφια με τις εκλεκτές, γιορτινές γεύσεις Deluxe. Έχοντας πάρει σοβαρά τον ρόλο του σαν κύριος του σπιτιού και οικοδεσπότης, ξεκλειδώνει το μεγάλο καρότσι.
Η βόλτα στους διαδρόμους αποκτά ξαφνικά ταξιδιωτικό ενδιαφέρον. Το μάτι του πέφτει πάνω σε περίεργα τυριά και αλλαντικά και η μνήμη του γυρνά πίσω στο περσινό καλοκαίρι. Παρίσι, χόστελ, σχεδόν μηδέν ευρώ και ένα γαλλικό πικνίκ κάτω από τον Πύργο του Άιφελ με τυρί brie σε αυτοσχέδια μπαγκέτα. «Γκουρμεδιά!», σκέφτεται ο Κωστής, τοποθετώντας το γαλλικό τυρί στο καρότσι, δίπλα σε δαμάσκηνα, σταφίδες, cranberries και σύκα. Το «καλό» το ουίσκι, όπως το λέει και ο παππούς, ανοίγει πρώτο και θέλει με κάτι να «γλιστράει». Κι από το Παρίσι, απευθείας πτήση για Ιταλία και φαγητό του δρόμου. Προσούτο Πάρμας σαν εκείνο που οι καλοφαγάδες φίλοι είχαν δοκιμάσει σε ανοιχτό σάντουιτς από τυχαία καντίνα – μεγαλειώδες εύρημα. Ως ορεκτικό για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι θα τυλίξει κριτσίνια ή σπαράγγια deluxe με τον Κωστή να κερδίζει πια επάξια με αυτή τη σκέψη, τίτλο σεφ ξενόφερτου και πολυταξιδεμένου, πριν καν ακόμη μπει καλά-καλά στην κουζίνα της μαμάς.
Η έμπνευση καλά κρατεί και το κυρίως πιάτο προσγειώνεται στα ράφια από την τοσκανική ύπαιθρο με ένα νοικιασμένο βανάκι. Το ριζότο Tuscan Style φέρνει στον νου, roadtrip που δύσκολα ξεχνιέται, με ξεφούσκωτες ρόδες και το πιο απλό γεύμα ανάμεσα σε κυπαρίσσια και ελαιώνες από τοσκανέζα ευγενική νοικοκυρά. Ογκρατέν Ντοφινουά, που λένε και οι Γάλλοι, για τις περίφημες πατάτες που χορταίνουν και τον πιο πεινασμένο, με μανιτάρια και γαλοπούλα αυτήν τη φορά για τους πιο απαιτητικούς του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού. Και φυσικά, γαλοπούλα. Η επιτομή της απλότητας. Η βασίλισσα των Χριστουγέννων. «Ένα πράγμα αν ξέρω, είναι να ψήνω καλό κρέας», σκέφτεται με αυτοπεποίθηση ο Κωστής. Η παρέα το αγαπάει το κρέας και την τραγανή πετσούλα. «Εξ-ορμάμε», όπως θέλει και το σύνθημα που συνοδεύει κάθε γερό φαγοπότι στις βουνίσιες ταβέρνες.
Για το επιδόρπιο, ο Κωστής μεταφέρεται για λίγο στην παγωμένη Γερμανία, όπου τα Χριστούγεννα είχαν κόκκινες μύτες, ζεστά κρασάκια και άπειρα λεπκούχεν Νυρεμβέργης για να χορτάσουν οι πέντε πειναλέοι, περιμένοντας το ρολόι να χτυπήσει μεσάνυχτα ώστε να θαυμάσουν τα πυροτεχνήματα. Τρουφάκια, panettone και κουραμπιέδες με αμύγδαλο και μαστίχα Χίου μπαίνουν στο καρότσι με ύφος «Τι λες τώρα!», που ζωγραφίζει στο πρόσωπο του Κωστή την πλήρη ικανοποίηση. Τρία-τέσσερα μπουκάλια ροζέ από το Αμύνταιο παίρνουν θέση. «Στην υγειά της τούμπας του Στέλιου!» λέει μέσα του ξεφυσώντας ο Κωστής, αφού στο προτελευταίο ταξιδάκι για το opening της σεζόν στο Μπάνσκο συνέβη το απροσδόκητο «flip», όπου πριν λίγες μέρες έστειλε την παρέα σπίτι της. Και λέμε «προτελευταίο» ταξίδι, γιατί το τελευταίο ήταν εντελώς απροσδόκητα εδώ ακριβώς, στα Lidl, συνδυάζοντας κάπως μαγικά κι όλα τα προηγούμενα.
Παραμονή Χριστουγέννων και ο Κωστής βάζει όλη του τη μαεστρία για να ετοιμάσει το πολυαναμενόμενο τραπέζι. Το σίγουρο είναι πως όχι μόνο δεν βαριέται πλέον, αλλά έχει πάρει μια καλή δόση έμπνευσης από τα ψώνια του στα Lidl που νιώθει πιο μαέστρος της κουζίνας από ποτέ! Μάνα, γιαγιά και αδερφές έχουν ευγενικά εκδιωχθεί από το σπίτι, για να μη διακόπτουν τον δημιουργό στο έργο του. Το αποτέλεσμα; Τραπέζι-έκπληξη, εντυπωσιακό και νοστιμότατο «ψηλώνει» τον Κωστή κάμποσους πόντους, αφού η οικογένεια επιβραβεύει την προσπάθεια με χαμόγελα και εκφράσεις ενθουσιασμού. «Να τος ο Κωστής!», ακούγεται από το στόμα του παππού με περηφάνεια. «Κάτι έμαθε στα ταξίδια!». Και πράγματι, κάτι είχε μάθει. Και μάλλον ήταν και το πιο σημαντικό. Καμιά φορά το μόνο που χρειαζόμαστε για να κάνουμε τις γιορτές μας ενδιαφέρουσες, είναι λίγη φαντασία, αγνές, ποιοτικές πρώτες ύλες και όλους αυτούς που αγαπάμε γύρω από ένα τραπέζι. Όπου κι αν βρίσκεται αυτό. Γιατί το Christmas spirit, το παντοτινά ορθόδοξο που πάει πακέτο με ένα deluxe τραπέζι, μπορεί να σε βρει μέχρι και σπίτι. Αρκεί να είσαι εκεί!
