Πάντοτε, η φράση «Να είσαι ο εαυτός σου!» (Ναι, γιατί ξέρω γω υπάρχουν ημέρες που ξεχνιέμαι και είμαι η Angelina Jolie) μου φαινόταν μία αόριστη συμβουλή με πολύ γενικό νόημα. Ίσως θεωρούσα αυτονόητο το ότι η κοινωνία δίνει την ελευθερία στον καθένα να μπορεί να δείξει αυτό που πραγματικά είναι. Ωστόσο, μεγαλώνοντας και έχοντας αισίως φτάσει στα 18 (συγκίνησηηη!), άρχισα να συνειδητοποιώ πως αυτή η μικρή και αόριστη φράση είναι ικανή να αλλάξει έναν άνθρωπο και γιατί όχι, να τον κάνει να δει τη ζωή του διαφορετικά.
Καλώς ή κακώς, πολλοί από εμάς συχνά επιλέγουμε να μη δείχνουμε στους άλλους τον πραγματικό μας εαυτό. Είτε από φόβο μήπως δεν γίνουμε αποδεκτοί είτε απλά επειδή θεωρούμε πως η χρήση προσωπείου είναι ένα μέσο επιβίωσης σε μία κοινωνία, η οποία κατά πολλούς είναι απόλυτα βασισμένη στις απρόσωπες σχέσεις. Πολλοί από εμάς επιλέγουν να «θάψουν» το πραγματικό τους «είναι» και να αποδεχτούν ακρίτως τον ρόλο που τους επιβάλλεται, δίνοντας έμφαση στο «φαίνεσθαι», δηλαδή στην εικόνα που έχουν οι άλλοι γι’ αυτούς. Ο ευαίσθητος θα υποδυθεί τον σκληρό, γιατί έχει μάθει να θεωρεί πως η ευαισθησία είναι αδυναμία και ελάττωμα. Παράλληλα, ο δυνατός θα υποδυθεί τον αδύναμο για να πετύχει αυτό που θέλει.
[scis id=”59″]
Η αυθεντικότητα, λοιπόν, στις μέρες μας είναι ένα είδος ελευθερίας, καθώς προσφέρει σε αυτόν που την επιλέγει, τη δυνατότητα να πράττει χωρίς να χρειάζεται να προσποιείται και φυσικά χωρίς να έχει ως μοναδικό του στόχο την κοινωνική αποδοχή. Μέσω της αυθεντικότητας, ο άνθρωπος μπορεί να ανακαλύψει στοιχεία της προσωπικότητας του, είτε θετικά είτε αρνητικά που ίσως δεν γνώριζε, κατορθώνοντας έτσι να αγαπήσει και να αποδεχτεί τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχει θέσει τα θεμέλια της προσωπικής του ευτυχίας, εφόσον ουσιαστικά θα τα έχει βρει με τον εαυτό του.
Εκεί που προσπαθώ να καταλήξω (και σόρρυ αν σε κούρασα
) είναι στο ότι το να είσαι ο εαυτός σου, στις μέρες μας, είναι σχεδόν επαναστατικό. Δηλαδή το να μη μεταβάλλεις τον χαρακτήρα σου ανάλογα με τα «θέλω» των γύρω σου είναι κάτι σπάνιο. Ωστόσο, αξίζει να το προσπαθήσεις παρά τις όποιες «απώλειες». Άλλωστε, ποιος αγώνας δεν άφησε τον επαναστάτη αλώβητο;
