Eίναι γεγονός ότι το σχολείο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Οποιαδήποτε βαθμίδα, όταν την βιώνεις αισθάνεσαι ότι είναι βουνό. Ωστόσο, καθώς περνούν τα χρόνια, σου φαίνεται αστείο το ότι δυσκολευόσουν με τις μικρότερες τάξεις. Βέβαια αυτό είναι απολύτως λογικό και ίσως να αποτελεί και μια ένδειξη για το ότι κάτι έχεις μάθει από τις προηγούμενες τάξεις. Όμως όσο περνάνε τα χρόνια, η δυσκολία της κάθε τάξης μειώνεται λόγω του περιβάλλοντος που μεγαλώνουν τα παιδιά. Για παράδειγμα τη δεκαετία του 90′ το διαδίκτυο υπήρχε, αλλά όχι στο σημείο που έχει εξελιχθεί σήμερα, με συνέπεια οι μαθητές να ταλαιπωρούνταν ακόμα περισσότερο.
Βέβαια αυτή δεν είναι η μοναδική διαφορά… Ας δούμε λοιπόν ποια είναι εκείνα τα πράγματα που έκαναν δυσκολότερη την εκπαίδευση τη δεκαετία του 90:
#1 Καμία πιθανότητα χρήσης υπολογιστή
Δεν υπήρχε ούτε Google, ούτε Wikipedia, ούτε λυμένες ασκήσεις. Αν κάποιος μαθητής είχε να κάνει μια εργασία, θα έπρεπε να πάει στη βιβλιοθήκη του σχολείου, να βρει τα βιβλία ή τις εγκυκλοπαίδειες που του χρειάζονται και μέσα από αυτά να αντλήσει το κατάλληλο υλικό. Γενικά μια τεράστια ταλαιπωρία. Πλέον, πατάς μια λέξη στη Google και σου εμφανίζει όλα όσα χρειάζεσαι μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα.
#2 Όλες οι εργασίες έπρεπε να γραφτούν στο χέρι
Πλέον, όλοι οι καθηγητές ζητούν οι εργασίες να παραδίδονται σε ένα άκρως περιποιημένο και ευπαρουσίαστο word ή pdf. Τότε όμως, οι μαθητές αναγκάζονταν να τις κάνουν χειρόγραφα. Και το καλύτερο ήταν, όταν ο καθηγητής βαριόταν απίστευτα να τις διορθώσει και οι μαθητές πάλευαν να καταλάβουν τα σχόλια που έγραφε στις εργασίες τους.
#3 Η επικοινωνία μέσα στην τάξη ήθελε κάτι περισσότερο από φαντασία
Πλέον με όλα τα κοινωνικά δίκτυα που υπάρχουν, το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι μαθητές είναι να στείλουν ένα απλό μήνυμα μέσω του κινητού, χωρίς φυσικά να τους δει ο καθηγητής ή ο δάσκαλος. Στη δεκαετία όμως του 90, τα πράγματα ήταν πιο ριψοκίνδυνα. Για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους οι μαθητές, θα έπρεπε να γράψουν το μήνυμα σε ένα χαρτάκι, και μετά από χέρι σε χέρι αυτό έφτανε στον παραλήπτη. Φυσικά, αν δεν το είχε πάρει ο καθηγητής ή αν κάποιος από τους μεσάζοντες δεν το είχε ανοίξει.
#4 Τα κομπιουτεράκια είναι ό,τι πιο καλτ έχει βγάλει ο ανθρώπινος πολιτισμός
Όλοι οι μαθητές εκείνης της εποχής αισθάνονταν απίστευτα κουλ, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα κομπιουτεράκια τους για να κάνουν δύσκολες και πολύπλοκες πράξεις. Πλέον οι μαθητές βγάζουν το κινητό τους, πατάνε δύο με τρία κουμπιά και η πράξη γίνεται στο τσακ μπαμ.
#5 Ναι, ήταν η εποχή όπου δάσκαλοι και καθηγητές, έβαζαν τους μαθητές να μετρούν τις λέξεις μία προς μία
Στις μέρες μας οι περισσότερες εργασίες που παραδίδουν οι μαθητές έχουν κυρίως ηλεκτρονική μορφή. Αυτή η μορφή έχει το προτέρημα ότι ενημερώνει και για τις λέξεις που έχει η αντίστοιχη εργασία. Τη συγκεκριμένη διευκόλυνση δεν την είχαν οι μαθητές της δεκαετίας του 90, οι οποίοι έτρωγαν πόσο χρόνο για να μετρήσουν τον αριθμό των λέξεων της εργασίας. Πραγματικά πόσος νεκρός χρόνος;;;
