Κι εκεί που νόμιζες πως μόνο εμείς είχαμε την τιμή να φιλοξενούμε τέτοιους καθηγητές στα πανεπιστήμιά μας, έρχεται μια είδηση από τη γειτονική Ιταλία, να μας υπενθυμίσει ότι… υπάρχουν και χειρότερα. Διότι σημειώνεται κι εκεί ένας κάποιος ξεπεσμός, πιο τραβηγμένος απ’ ό,τι έχουμε συνηθίσει να ακούμε εμείς εδώ.
Συγκεκριμένα όμως, ο Φραντσέσκο Μπελόμο, καθηγητής σε ανώτατη σχολή δικαστών της Ιταλίας και πρώην δικαστής του Μπάρι (λίγο ειρωνική η ιδιότητά του) αντιμετωπίζει την ποινή του κατ’ οίκον περιορισμού, λόγω κατηγοριών εις βάρος του για κακομεταχείριση τεσσάρων γυναικών, τριών υποτρόφων και μιας ερευνήτριας.
Ο Μπελόμο είχε επιβάλει στις γυναίκες κανόνες ένδυσης (μίνι φούστες και ρουζ) κι απαγόρευση να παντρευτούν, ενώ κατηγορείται και για σεξουαλική μεταχείριση και εκβιασμό μίας άλλης σπουδάστριας, την οποία τιμώρησε όταν παρέβη τους όρους του «συμβολαίου σκλαβιάς» που την ανάγκασε να υπογράψει.
Τα γεγονότα, με βάση το κατηγορητήριο που συνέθεσε η δικαστίνα του Μπάρι Αντονέλα Καφάνια και ερευνούν οι καραμπινιέροι, αναφέρονται στο διάστημα 2011-18 και θύματα του Μπελόμο ήταν σπουδάστριες τις οποίες εξωθούσε να συνάψουν αισθηματικό δεσμό μαζί του, «με δέλεαρ υποτροφίες που προσέφεραν ιδιωτικές εταιρείες», που εξασφάλιζαν μεταξύ των άλλων «δωρεάν σπουδές και προσωπική διδακτική βοήθεια».
Με το πρόσχημα αυτό, τονίζεται στο κατηγορητήριο πως «επέλεγε και προσέγγιζε τις σπουδάστριες που τον ενδιέφεραν και ασκούσε πάνω τους προσωπικό και σεξουαλικό έλεγχο», βάζοντάς τες να υπογράφουν συμβόλαιο υπακοής, που επέβαλε «ενδυματολογικό κώδικα» και «κώδικα συμπεριφοράς».
Την είχε δει λίγο dominant ο εν λόγω καθηγητής, ο οποίος βέβαια λειτουργούσε με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του, Ροβίγκο Ντάβιντε Νάλιν, επίσης πρώην δικαστής. Ο ρόλος του ήταν να παίρνει συνεντεύξεις από τις «υποψήφιες», να παρακολουθεί εάν τηρούσαν τους «κανόνες συμπεριφοράς κι ένδυσης του συμφωνητικού» και να ελέγχει τις παραβάσεις, προτείνοντας ποινές.
Μάλιστα, ο Μπελόμο κατέφευγε και σε εκβιασμούς, όπως στην περίπτωση μίας σπουδάστριας την οποία εξανάγκασε να μη δεχθεί μία θέση εργασίας ως τηλεπαρουσιάστρια, «διότι δε συνάδει με την εικόνα της μελλοντικής δικαστίνας», απειλώντας την ότι θα «της κόψει την υποτροφία».
Όσο για τα συμβόλαια συμπεριφοράς και ένδυσης:
Σύμφωνα με αυτά, οι σπουδάστριες ήταν υποχρεωμένες να φροντίζουν την εμφάνισή τους με βάση διαβαθμίσεις στις εργασιακές και κοινωνικές τους υποχρεώσεις. Δηλαδή όφειλαν να ντύνονται «κλασικά» (με αντίστοιχο μήκος μίνι, πάντοτε, φούστας ) στις «γραφειοκρατικές υποχρεώσεις», με «ενδιάμεσο ένδυμα» (πιο κοντή μίνι φούστα) σε «μαθήματα και συνέδρια» και με «ακραίο» (ακόμη κοντύτερη μίνι φούστα) στις «κοινωνικές εκδηλώσεις». Όφειλαν ακόμη να ελέγχουν την κίνησή τους, τις χειρονομίες και την ομιλία τους.
Επίσης, περιγράφονταν στο ίδιο «συμβόλαιο» το είδος κάλτσας, παπουτσιών, με τακούνι 8-12 εκατ., τα επιτρεπόμενα πανωφόρια, το μακιγιάζ και το χρώμα στα νύχια.
Ένα από τα θύματα στην Ιταλία είχε εκμυστηρευθεί στην αδελφή της ότι ο Μπελόμο την είχε εξαναγκάσει να υπογράψει «συμβόλαιο σκλαβιάς» και όταν παραβίαζε τους όρους, είχε αφήσει υπαινιγμούς στο περιοδικό της σχολής για «λεπτομέρειες της ιδιωτικής της ζωής». Μάλιστα, είχε προκηρύξει έναν διαγωνισμό μεταξύ των σπουδαστών της σχολής, με έπαθλο μία υποτροφία, που θα δινόταν σε όποιον προσέφερε την καλύτερη εξήγηση για τη συμπεριφορά της αυτή. Η ίδια τόνισε στις Αρχές πως «εν τέλει αρνήθηκα την υποτροφία, όμως τρομοκρατήθηκα από την αντίδρασή του», ενώ η συμπεριφορά του «της προξενούσε φόβο».
Ο Μπελόμο ασκούσε ασφυκτικό έλεγχο στις δημοσιεύσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις νυκτερινές εξόδους και στις συναναστροφές τους, απαιτώντας να σβήνουν φίλους-ες και φωτογραφίες. Μία άλλη περιέγραψε πως της απαίτησε «να γονατίσει και να του ζητήσει συγγνώμη» για παράβαση των ίδιων όρων. Ο Μπελόμο μάλιστα απειλούσε τα θύματά του «με συνέπειες σε προσωπικό κι επαγγελματικό επίπεδο» και «με νομικές διώξεις, βάσει του ποινικού και αστικού κώδικα».
