Δεν είναι ότι εμείς έχουμε αρνητική ενέργεια και προσπαθούμε να σας τη μεταδώσουμε. Όταν γύρω σου συμβαίνουν πράγματα τα οποία ούτε μπορείς να κατανοήσεις, ούτε έχουν κάποια λογική και σειρά σκέψης, τότε είναι αναμενόμενο να δημιουργηθούν αντιδράσεις.
Προσωπικά, είμαι κάθετα αντίθετος με την ύπαρξη κομματικών παρατάξεων στα Πανεπιστήμια. Πέρα από όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που αυτές δημιουργούν (και εν τέλει δε λύνουν κανένα), φοβόμαστε να πούμε τη γνώμη μας, μη τυχόν και «χρωματιστούμε». Για παράδειγμα, έχω χαρακτηριστεί πολλές φορές ΔΑΠίτης επειδή δε μου αρέσει καθόλου η εικόνα ενός τοίχου γεμάτου αφίσες ή επειδή θα ήθελα να διοργανώνονται συνέδρια και ημερίδες στις Σχολές. Λες, και σε ολόκληρο τον κόσμο η ΔΑΠ τα διοργανώνει… Παράλληλα όμως, έχω δακτυλοδειχτεί ως ΚΝίτης επειδή δε μου αρέσει καθόλου η ιδέα των συγγραμμάτων επί πληρωμή. Ή επειδή δεν καταλαβαίνω τον όρο «διαγραφή φοιτητών»…
Δηλαδή, για ποιο λόγο να διαγραφεί ένας φοιτητής εφόσον τηρηθεί κανονικά το ν+2 στα φοιτητικά του δικαιώματα; Έστω ότι στα 20 μου, είμαι πολύ ανώριμος, δεν πατάω Σχολή ποτέ και το μόνο που κάνω είναι να ξενυχτάω με γυναίκες στα μπουζούκια. Στα 27 μου σοβαρεύομαι, μαζεύομαι στο σπίτι, πληρώνω εισιτήριο 1.40 και όχι 0.70, δε μπορώ να πάρω βιβλία από τον Εύδοξο ή να φάω στα εστιατόρια του ιδρύματος ή να μείνω στις φοιτητικές εστίες ή να λειτουργώ γενικά με τα προνόμια του φοιτητή. Παρόλα αυτά, θέλω να πάρω το πτυχίο μου, πηγαίνω στο τμήμα μου, παρακολουθώ το μάθημα (αν τρώω χώρο ας το κάνω και όρθιος) και δίνω εξετάσεις. Σπαταλώντας 3-4 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ κόλλες χαρτιού. Τρομερό; Αυτό είναι ολόκληρο το κόστος που πληρώνει το κράτος για μένα σαν «αιώνιος φοιτητής» που είμαι. Αν είναι, ας μου δώσουν έναν λογαριασμό στην Τράπεζα, να τους βάζω 2 ευρώ το εξάμηνο να είμαι πλήρως καλυμμένος!
Δεν κάνω πλάκα, η κατάσταση είναι γελοία από μόνη της. Αν ξεχνάω κάποιο έξοδο τότε ας με ενημερώσει κάποιος. Πολύ πιθανό να μου διαφεύγει κάτι αλλά δεν είμαι οικονομολόγος. Δεν είναι κακό να βγει ένας εκπρόσωπος και να δηλώσει: «Πληρώνουμε για σένα αυτό, αυτό κι αυτό. Το σύνολο είναι αυτό. Δεν τα έχουμε αυτά τα χρήματα άρα πρέπει να διαγραφείς». Αλλά πού; Στην Ελλάδα τέτοια διαφάνεια; Ούτε καν!
Εδώ βγήκε ο κ. Αρβανιτόπουλος και δήλωσε τα εξής «Η διαγραφή ή μη των φοιτητών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ». Κολοκύθια δηλαδή! Όποτε θέλει η γραμματεία, και αν θέλει φυσικά, διαγράφει εμένα, ενώ κάποιον άλλο όχι. Με τι κριτήρια; Μάλλον ομορφιάς ή του βαρομέτρου που έχει η ατμόσφαιρα την εκάστοτε μέρα.
Πώς γίνεται να σας εμπιστευτούμε κύριοι, όταν συμπεριφέρεστε με αυτόν τον τρόπο; Δε φταίει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα όπως έχω ακούσει τόσες φορές. Εσείς οι ίδιοι φταίτε που άλλα λέτε, άλλα κάνετε, άλλα δείχνετε και άλλα σκέφτεστε. Με τέτοια φιλοσοφία, μπροστά δεν πάμε. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο!
Ψηφίστε στο ερώτημα που θέτω παρακάτω. Σε συνδυασμό με την ψηφοφορία μου σε χθεσινό άρθρο,θέλω να βγάλω κάποια συμπεράσματα για το μεγάλο ζήτημα: Παρατάξεις. Όσοι περισσότεροι ψηφίσετε τόσο πιο ασφαλές το συμπερασμα που θα διαβάσετε τις επόμενες ημέρες:
