Οι περισσότεροι έχουμε συνδέσει το Πάσχα με χωριό, φύση, ήλιο, σούβλες, μεθύσια και εκδρομές. Πρόσθεσε στο σκηνικό τη μουσική επιμέλεια του πατέρα που περιλαμβάνει ηπειρώτικα, νησιώτικα και δημοτικά από τις 6 το πρωί (μαζί με καντήλια που κοιμόμαστε αντί να βοηθάμε στο σούβλισμα), και έχεις το πιο παραδοσιακό Πάσχα που μπορείς να ζήσεις.
Όλοι έχουμε να θυμόμαστε μία τέτοια εμπειρία (ζωής):
Τι γίνεται όμως όταν δεν έχεις χωριό ή δεν μπορείς να πας και μένεις κολλημέν@ στην Αθήνα; Αρχικά, μη στεναχωριέσαι συγκρατούμενε, δεν είσαι μόνος σου! Είμαστε κι άλλοι που ξεμένουμε εδώ, να μυρίζουμε την τσίκνα από τις εξατμίσεις και να τρώμε αρνιά στο φούρνο. Ωστόσο πέρα από τα αρνητικά της, έχει και τα καλά της η φάση.
Καλό πρωτευουσιάνικο Πάσχα, με μπόλικη ταύτιση στα παρακάτω:
1 Μυρωδιά χωριού >>> μυρωδιά πόλης
Πέρα από την πλάκα, Πάσχα χωρίς εξοχή, ήλιο και αυτή τη μυρωδιά των λουλουδιών είναι ελλιπές! Όπως τα Χριστούγεννα θέλουν το χουχούλιασμα και το κρύο, έτσι και τώρα θες όλο αυτό το πακέτο. Δυστυχώς στην Αθήνα it doesn’t hit the same. Εκτός κι αν φύγεις σε κάποιο κοντινό εξοχικό ή παραθαλάσσιο προορισμό, το πολύ πολύ να μυρίσεις την εξάτμιση κάποιου κάγκουρα και κάποιο κοκτέιλ τσίκνας με καυσαέριο!
2 Μουντίλα Μ. Εβδομάδας vs μουντίλα Αθήνας
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι legit η πιο άσχημη του χρόνου. Παρότι αργία για πολλούς, έχει τέτοιο κακό vibe, που περιμένεις πώς και πώς να περάσει! Άλλο να ακούς ψαλτήρια, να βλέπεις επιτάφιους και Ιησού στη Ναζαρέτ 24/7 καθισμένος στο παλιό κρεβάτι της γιαγιάς παρέα με όλα τα ξαδέρφια σου όπως όταν ήσασταν μικρά, και άλλο στο σαλόνι σου περιμένοντας απλά να πας για ύπνο ή να κάνεις ό,τι κάνεις και τις υπόλοιπες 360 μέρες του χρόνου!
3 Θα φας σωστό σουβλιστό;
Εκτός κι αν μένεις ή θα πας σε κάποιο σπίτι με αυλή, στις πολυκατοικίες της Αθήνας δύσκολα θα βιώσεις την εμπειρία της ΣΟΥΒΛΑΣ. Δεν είναι απλά το φαγητό, είναι όλη η διαδικασία. Από το να φτιάξεις το κοκορέτσι μέχρι να γεμίσει η τσίκνα την ατμόσφαιρα, να τρως τη μισή πέτσα πριν βγει από τη σούβλα και να πιαστεί το χέρι σου γυρνώντας την, ε δεν είναι το ίδιο με το να βάλεις το ταψί στο φούρνο ή να παραγγείλεις!
4 Εύχεσαι να είχες κάνει τα κουμάντα σου
Διαβάζοντας τα παραπάνω και βλέποντας τα στόριζ όλων εκείνων που έχουν πάει στα δικά τους χωριά, εύχεσαι να είχες προνοήσει να φορτωθείς στο χωριό τ@ κολλητ@. I know, σκεφτόσουν πού να τρέχεις τώρα που δεν έχεις και λεφτά, αλλά με το Πάσχα να έχει φτάσει, μετανιώνεις. Ήθελες ο παρελθοντικός σου εαυτός να είχε κανονίσει έστω μία μονοήμερη, παραδέξου το! At least θα ξέρεις να το κανονίσεις νωρίτερα του χρόνου.
Παρόλα αυτά, ας μην καταδικάζουμε τελείως το Πάσχα στην Αθήνα. Έχει κι αυτό τα καλά του! Ποια είναι αυτά;
5 Άδειοι δρόμοι
Το effect του 15αύγουστου ξαναχτυπά πασχαλιάτικα με σένα να σουλατσάρεις στους άδειους δρόμους της Αθήνας σαν σωστός άρχοντας. Καθαρή Μεσογείων, ήρεμη Αλεξάνδρας, η Κηφισίας όνειρο και εσύ να εξοικονομείς απίστευτα πολλή βενζίνη και περιττά νεύρα. Ξέρεις τι είναι να κάνεις Κέντρο-Χαλάνδρι σε 10 λεπτά; Ένας μικρός οδικός παράδεισος!
6 Βρίσκεις πάρκινγκ
Εννοείται πως το καλύτερο πράγμα μετά τους δρόμους είναι το αιώνιο βασανιστήριο της Αθήνας: Το πάρκινγκ! Εκτός κι αν βγεις το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου, που οκ, εκεί είναι πήχτρα, τις υπόλοιπες μέρες νιώθεις άρχοντας βρίσκοντας θέσεις στο Παγκράτι χωρίς να χαλάσεις το μισό σου ντεπόζιτο στο ψάξιμο. A win is a win!
7 Ευχαριστιέσαι που δεν είσαι εσύ στα διόδια
Κάθε τριήμερο και εθνικές εορτές-αργίες η ίδια ιστορία στα διόδια. Ουρές και πολύωρες καθυστερήσεις στο πήγαινε και κυρίως στο έλα! Εσύ όμως είσαι άρχοντας, ξαπλωμένος στον άνετο καναπέ σου, όσο απολαμβάνεις το καφεδάκι σου και γελάς σατανικά που δεν είσαι εσύ αυτός που τρώει την ταλαίπα!
8 Γλιτώνεις το συγγενολόι
Η φάση που έχεις βρει την ηρεμία σου και δεν προβλέπεται να τη διαταράξει κανείς! Σκέψου τώρα κομπλεξικούς θείους, υστερικές και κουτσομπόλες θείες, εκείνο τον γείτονα που πάντα μπαστακώνεται για ανεξήγητο λόγο και την ατάκα «πότε θα πάρεις πτυχίο;», όλα αυτά μαζεμένα όσο εσύ προσπαθείς να φας μια μπουκιά. Ε όχι, λυπηθείτε μας!
9 Δεν τρομάζεις από τις γουρούνες και τα δυναμιτάκια
Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως για ένα πράγμα είμαι σίγουρη σ’ αυτή τη ζωή: Δεν μου αρέσουν οι δυνατοί ξαφνικοί θόρυβοι! Σκάσιμο από μπαλόνια, πυροτεχνήματα, δυναμιτάκια… όλα! Το Πάσχα στο χωριό όμως, σημαίνει και ότι θα πρέπει να τα φας στη μάπα. Πολλές φορές και κυριολεκτικά, αφού βλέπεις 6χρονα διαόλια (κι όχι μόνο) να τα ανάβουν ακριβώς δίπλα σου και ξαφνικά να αποκτάς καρδιακά προβλήματα από τα 25 σου. Ευχαριστώ δε θα πάρω, ΦΟΒΑΜΑΙ!
10 Δε βλέπεις να σφάζουν το ζωντανό μπροστά σου
Χωριό ισούται με horror movie, με μουσική επένδυση επιτυχίες της Έφης Θώδη. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το προβατάκι που παίζαμε και είχα δεθεί για τρεις μέρες στο χωριό μου, να το βλέπω την Κυριακή να κάνει σβούρες γύρω από τη φωτιά και εγώ να πρέπει να χαρώ για αυτό;! ΟΧΙ, κλαίω μέχρι και σήμερα μπρο! Meanwhile φροντίζουν να δουν όλοι τη σφαγή live λες και είναι κάποια προβολή splatter ταινίας και ειδικά σε ανθρώπους που δεν το αντέχουν. Ποτέ ξανά.
Από εμάς είτε περάσεις τις γιορτές στο χωριουδάκι σου ή στην πόλη σου, σου ευχόμαστε να το ευχαριστηθείς όπως και να ‘χει! Καλό Πάσχα!
