[cover photo]
Μετράμε πλέον τρία εξάμηνα που βρισκόμαστε σε online mode και τα μαθήματα της σχολής έχουν μεταφερθεί από τα αμφιθέατρα στην οθόνη του υπολογιστή. Και μπορεί στην αρχή να αντιμετωπίζαμε αρκετά (παραπολλά) προβλήματα, όμως μετά από τόσο καιρό η αλήθεια είναι πως έχουμε προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δε μας λείπουν πολλά πράγματα από το πανεπιστήμιο (εκεί μας κατάντησαν).
Σ’ αυτά είναι κι ο κόσμος που συναντούσαμε καθημερινά στους χώρους του πανεπιστημίου, γνωστές και άγνωστες φάτσες, τόσα διαφορετικά είδη φοιτητών. Με κάποιους κάναμε παρέα, με άλλους δε θέλαμε ούτε να λέμε καλημέρα, ενώ κάποιους άλλους έπρεπε να τους ανεχόμαστε όλο το εξάμηνο αφού παρακολουθούσαμε τα ίδια μαθήματα.
Κάτι αντίστοιχο βέβαια συμβαίνει και στις online διαλέξεις, όπου κι εκεί συναντάμε πλέον κάποιους στάνταρ τύπους φοιτητών που καταφέρνουν να ξεχωρίζουν και να δίνουν άλλο ενδιαφέρον στο μάθημα. Πώς ήταν ας πούμε ο λεγόμενος τουρίστας με το καφεδάκι του και τον δανεισμένο (ένας Θεός ξέρει από ποιον) στιλό του στα αμφιθέατρα; Ε κάτι ανάλογο, αλλά σε επίπεδο διαδικτυακών.
#1 Ο «Μορφέα αγάπη μου, έλα πάρε με από εδώ!»
Κι αυτός έρχεται και τον παίρνει. Δεν του είναι και πολύ δύσκολο βέβαια, από τη στιγμή που ο άλλος έχει βάλει ξυπνητήρι ένα λεπτό πριν ξεκινήσει το μάθημα κι ανοίγει λάπτοπ/κινητό να «παίζει» η διάλεξη χωρίς να έχει ανοίξει καλά καλά τα μάτια του. Το θέμα με αυτήν την κατηγορία ωστόσο είναι ότι λίγο πολύ όλοι ανήκουμε σ’ αυτήν. Όλο και κάποιο πρωινό μάθημα το έχουμε περάσει έτσι. Είναι η κατηγορία που όλους μας ενώνει!
#2 Ο ανεπίσημος εκπρόσωπος όλης της τάξης
Το θαρραλέο αυτό παιδί, που σηκώνει στις πλάτες του μια ολόκληρη τάξη και αναλαμβάνει το δύσκολο έργο του να απαντάει στις ερωτήσεις του καθηγητή όταν όλοι οι υπόλοιποι κάνουν την πάπια. «Με ακούτε;», «Φαίνονται οι διαφάνειες;», «Θέλει κάποιος να πει την απάντηση στην άσκηση;» είναι μερικά από τα στάνταρ ερωτήματα που θα ακουστούν σε ένα online μάθημα, τα οποία διαδέχεται μια αμήχανη σιωπή. Ήρωάς μας λοιπόν, εκείνος ο/η τύπος/ισσα που τη σπάει και δίνει την απάντηση. Να ξες μπρο, το εκτιμάμε πολύ.
#3 Αυτός που δεν ξέρει ποτέ πώς να συνδεθεί!
Είναι εκείνος που κάθε φορά, λίγο πριν ξεκινήσει ένα μάθημα, θα πρήξει την ομαδική με μηνύματα για το ποιο είναι το λινκ της διάλεξης, μήπως χρειάζεται κάποιον κωδικό, αν έχουν καταφέρει να συνδεθούν οι υπόλοιποι και δεν τελειώνει ποτέ. Συχνά εντωμεταξύ, διακρίνεις κι έναν πανικό πάνω του. Λες και εξαρτάται η ζωή του απ’ αυτό. Σίγουρα εξαρτάται η επιτυχία του στην εξεταστική θα μου πεις, γιατί από τη στιγμή που δεν έχει καταφέρει να συνδεθεί ποτέ και πουθενά, σκούρα τα πράγματα.
#4 Ο «Πέρασα να πω μια καλησπέρα… στο φιλαράκι μου»
Έχουμε ξαναμιλήσει γι’ αυτό το είδος στα στραβά της διαδικτυακής εξεταστικής. Μας πονάει αρκετά μπορούμε να πούμε. Τo eyes rolling απ’ όλη την υπόλοιπη τάξη παίρνει άλλη διάσταση, το ίδιο και η φράση «όρεξη που την έχει τώρα…». Ξαναλέω, μαζευτήκαμε εδώ σήμερα για να μάθουμε 2-3 πράγματα και κυρίως για να περάσουμε το καλοκαίρι κάνα μάθημα. Όχι για να τα πεις με τον συμφοιτητή σου που έχεις καιρό να δεις. Λίγο σέβας δηλαδή.
#5 Το φάντασμα της… online διάλεξης
Ποτέ κανείς δεν τον/την είδε συνδεδεμένο/η, γιατί πολύ απλά ποτέ δεν εμφανίστηκε. Δε ζει στα υπόγεια του πανεπιστημίου, αλλά στο δωμάτιό του και συγκεκριμένα κάτω από τα σκεπάσματά του. Κάθε μέρα είναι ένα «Έλα ‘ντάξει, αύριο θα μπω να παρακολουθήσω σίγουρα», αλλά κάθε αύριο και ένα νέο άκυρο. Τελικά, το ότι οι διαλέξεις γίνονται από το σπίτι μας, έχει κάνει ακόμα πιο δύσκολο να πείσουμε τους εαυτούς μας να μην τις πιστολιάζουμε. #foodforthought
#6 Εκείνος που τάχα ξέχασε το μικρόφωνο ανοιχτό
Μας τα ‘παν κι άλλοι, παιδιά. Και δεν είναι καν αστείο αυτό που θέλετε να πείτε και να το ακούσουν όλοι. Οκ, πείτε ότι το χάψαμε ότι ανοίξατε το μικρόφωνό σας όλως τυχαίως και η φοβεροτρομερή ατάκα σας ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα από το μάθημα. Αφήστε τώρα τους παλιμπαιδισμούς και δώστε μας τη δυνατότητα να υποφέρουμε ήσυχα το επόμενο δίωρο.
#7 Αυτός που έχει πάντα πρόβλημα με την ενεργοποίηση μικροφώνου/κάμερας
Δε βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά ότι το κάνει επίτηδες για να μην απαντήσει σε ερώτηση του καθηγητή. Θα μπορούσε εύκολα να μην έχει ασχοληθεί καθόλου με την πλατφόρμα που χρησιμοποιούμε για τις διαλέξεις (δεν τον πολυενδιαφέρει κιόλας) και να μην έχει ιδέα για τις βασικές της λειτουργίες. Αλλά αυτό το 5λεπτο που περνάει μήπως και αντιμετωπιστεί το πρόβλημα καταντάει κουραστικό.
Όσο τους απολαύσουμε λοιπόν, γιατί από Σεπτέμβρη (μάλλον) θα τους αποχαιρετήσουμε. Θα τους θυμόμαστε πάντα όμως!
