Μπορεί να μην συγκαταλέγομαι στους ανθρώπους που πίνουν 3-4 καφέδες την ημέρα, αλλά 1-2 κούπες επιβάλλονται! Πώς αλλιώς να ξυπνήσει ο άνθρωπος πρωινιάτικα να πάει στη σχολή του ή να τρέξει στις δουλειές του, αν δεν έχει κυλήσει πρώτα λίγη καφεΐνη στις φλέβες του; Ωραία και η ζεστή σοκολάτα τον χειμώνα ή ένας δροσερός χυμός το καλοκαίρι, αλλά κακά τα ψέματα, σαν τον καφέ δεν έχει.
Βέβαια, σε όση εκτίμηση κι αν τον έχω, πρέπει να παραδεχτώ ότι η καθημερινή του κατανάλωση είναι «πληγή» στην τσέπη… Μόνο να σκεφτείς τα λεφτά που σπαταλάς είτε σε take away καφέδες είτε σε καφετέριες, αρχίζεις να μη νιώθεις και πολύ καλά. Δοκίμασα λοιπόν ή μάλλον τόλμησα, να κάνω κι εγώ την αποτοξίνωσή μου και να μείνω χωρίς καφέ για μερικές ημέρες, τόσο για το οικονομικό κομμάτι, όσο και για το κομμάτι της υγείας. Και ναι, επέζησα!
Βέβαια, όσο κι αν περίμενα το αντίθετο, τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας δεν ήταν μονάχα θετικά:
#1 Πλακώθηκα στα γλυκά για τα καλά
Όταν «κόβεις» μία συνήθειά σου, είναι λογικό να ψάχνεις υποκατάστατο. Από την στιγμή που ένας οργανισμός είναι συνηθισμένος να πίνει έναν ή παραπάνω καφέδες τη μέρα και ξαφνικά σταματάει, τότε αρχίζει να αντιδρά. Επομένως, για να μπουσταριστεί, σκαρφίζεται διαφορετικούς τρόπους. Καλή ώρα η ζάχαρη και τα γλυκά που σου δίνουν στιγμιαία ενέργεια.
Εγώ λοιπόν, όχι ότι γενικά δεν είμαι γλυκατζού, είμαι και με το παραπάνω μάλιστα, αλλά τις μέρες που δεν πίνω καφέ, το κακό παραγίνεται. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι οι λιγούρες που έχω και το γλυκάκι που με περιμένει στο περίπτερο να το κατασπαράξω. Χαμός.
#2 Το τσάι έγινε το νέο φιλαράκι μου στα εύκολα και στα δύσκολα
Το υποκατάστατο που λέγαμε; Αντικαθιστάς ένα ρόφημα με ένα άλλο. Ε, το δεύτερο αγαπημένο μου είναι το τσάι, οπότε το έριξα σ’ αυτό. Αν το δικό σου είναι η σοκολάτα, η πορτοκαλάδα ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, προφανώς και θα στραφείς σ’ εκείνο.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο χρόνος και η δύναμη της συνήθειας αποτελούν το μεγαλύτερο σύμμαχο. Όσον περνούν οι μέρες, τόσο συνειδητοποιείς πως όλα μια ιδέα είναι και ζωή χωρίς καφέ τελικά υπάρχει.
#3 Πήγαινα εύκολα για ύπνο, αλλά και ξυπνούσα νωρίτερα
Να και μια πολύ ευχάριστη εξέλιξη! Γενικά, άμα δεν έχω κάποια δουλειά ή υποχρέωση, είμαι ικανή να μείνω κάτω από τα παπλώματα μέχρι το μεσημέρι και αντίστοιχα να κοιμηθώ πολύ αργά τη νύχτα. Όταν κόβεις τον καφέ, καταλαβαίνεις ότι το πρόγραμμά σου αναγκαστικά αλλάζει.
Όχι μόνο κοιμόμουν σε μία φυσιολογική ώρα το βράδυ, αλλά το πρωί ξυπνούσα από μόνη μου νωρίς, χωρίς καν να χρειαστεί να χτυπήσει το ξυπνητήρι. Το ότι ένιωθα πιο ανανεωμένη και χορτασμένη από ύπνο, δεν το συζητώ!
#4 Άρχισα να ξεχνάω να κάνω πράγματα
Εδώ λοιπόν, στράβωσε λίγο το πράγμα. Γενικά, είμαι άνθρωπος με πολύ καλή μνήμη, είτε πιω καφέ είτε όχι. Όταν τον έκοψα όμως, παρατήρησα ότι μια κάποια άγνοια με τριγυρνούσε. Ξεχνούσα διάφορα πράγματα που είχα να κάνω κι επειδή είμαι άπειρα ψυχαναγκαστική, καταλαβαίνεις ότι δεν πέρασα καθόλου ωραία με όλη αυτήν τη φάση.
Η απώλεια μνήμης, έστω και σε πολύ μικρό έως ελάχιστο βαθμό (ξέρεις, φτάνεις μέχρι το δωμάτιό σου και ξεχνάς γιατί πήγες εκεί εξαρχής) μου την έδωσε πολύ άσχημα και θα μπορούσε άνετα να είναι ο λόγος που θα ξαναέπιανα τους καφέδες.
#5 Κι από δω ο bitch εαυτός μου
Είμαι που είμαι από μόνη μου κάπως αυστηρή κι απόλυτη (οι φίλοι μου ξέρουν για τι πράγμα μιλάω), όταν έκοψα τον καφέ, μπορώ να πω ότι η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Είχα περισσότερα νεύρα από το συνηθισμένο, άρχισα να τα βάζω με τους πάντες και τα πάντα, ήμουν πιο οξύθυμη κι αν τα πράγματα δε γίνονταν με τον τρόπο που ήθελα εγώ, τότε τους έπαιρνε όλους και τους σήκωνε.
Με λίγα λόγια, γινόμουν η χειρότερη εκδοχή του εαυτού μου.
#6 Το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει από τους πονοκεφάλους
Γενικά, σπάνια έχω πονοκέφαλο. Με πιάνει μόνο όταν τρέχω όλη μέρα κι από το πρωί που φεύγω από το σπίτι μου, γυρίζω αργά το βράδυ. Τότε ναι, βγαίνει όλη η κούραση κι απλά καταρρέω. Όταν όμως σταμάτησα τον καφέ, οι πονοκέφαλοι έκαναν όλο και συχνότερα την επίσκεψή τους.
Αποτέλεσμα να πλακώνομαι στα ντεπόν για να ανακουφιστώ και δεν είμαι πολύ σίγουρη αν τα χάπια είναι καλύτερα από την καφεΐνη…
Θα επιστρέψω εν τέλει στον καφέ;
Ίσως να ελαττώσω τη συχνότητα με την οποία τον έπινα παλαιότερα, αλλά κάτι μου λέει ότι τελικά θα υποκύψω στον πειρασμό. Εξάλλου, η επίδραση που είχε στον οργανισμό μου αυτή η διακοπή δεν ήταν και τόσο θετική. Είχε τα καλά της, αλλά είχε και τα αρνητικά της.
Πάντως, δοκίμασε κι εσύ ν’ απέχεις από τον καφέ για λίγες μέρες. Θα είναι ωραίο να τεστάρεις τον εαυτό σου και πού ξέρεις, μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι δεν τον χρειάζεσαι και τόσο τελικά. Ή από την άλλη, να τον αποζητήσεις μεν, αλλά να ελαττώσεις τις ποσότητες με τις οποίες συνήθιζες να πίνεις.
