Λίγο-πολύ όλοι έχουμε ζήσει έναν δύσκολο χωρισμό. Να αποφεύγεις τα μέρη που συχνάζατε, να σκιπάρεις τραγούδια που σου τ@ θυμίζουν και με άλλα να πλαντάζεις στο κλάμα γιατί είναι σαν μαχαιριά στην ήδη πληγωμένη σου καρδιά. Να μην έχεις καμία όρεξη για το οτιδήποτε και γενικά να μην μπορείς να τ@ βγάλεις από το μυαλό σου. Πόσο θα ήθελες να γυρνούσες το χρόνο πίσω και να διέγραφες κάθε ανάμνηση για να τ@ ξεπεράσεις…
Δεν ξέρω αν εισακούστηκαν οι προσευχές όλων των βασανισμένων ψυχών εκεί έξω και έπιασε το manifest, αλλά μία νέα έρευνα υποστηρίζει ότι βρήκε τον τρόπο για να διαγράψεις από το σκληρό δίσκο του εγκεφάλου σου τα αρνητικά συναισθήματα που σου προκάλεσε ο/η τοξικ@ πρώην και να σταματήσεις επιτέλους να τ@ σκέφτεσαι.
Διάβασε κι αυτό
8 είδη σεξ που κάνεις όταν βρίσκεσαι σε τοξική σχέση!
Φαντάζεσαι να ξανά μπλέξεις μαζί τ@ επειδή δε θυμάσαι πόσο σκατένιος/α ήταν; Ούτως ή άλλως, και το Eternal Sunshine of the Spotless Mind αυτό δε μας δίδαξε (περίπου);
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Affective Disorders προσπάθησε να βοηθήσει όσους υποφέρουν από διαταραχή προσαρμογής (αϋπνία, κατάθλιψη, κοινωνική απομόνωση και σε σοβαρές περιπτώσεις ακόμη και αυτοτραυματισμός), μια κατάσταση που μπορεί να εμφανιστεί ως αντίδραση σε ένα σημαντικό γεγονός της ζωής ή αλλαγή (π.χ. ένας ψυχοφθόρος χωρισμός).
Για τη μελέτη, οι επιστήμονες ζήτησαν από τους συμμετέχοντες, που έπασχαν από διαταραχή προσαρμογής, να ανακαλέσουν τραυματικές αναμνήσεις μια «ρομαντικής προδοσίας» – όπως το ολ τάιμ κλάσικ κέρατο – να τις καταγράψουν και να τις διαβάσουν φωναχτά, ώστε να σημειώσουν τις αντιδράσεις τους (η ονομαζόμενη θεραπεία επανενοποίησης). Όλα αυτά ενώ ήταν υπό την επήρεια της προπρανολόλης, ενός βήτα-αναστολέα που συνήθως συνταγογραφείται για αγχώδεις διαταραχές, υψηλή αρτηριακή πίεση και ημικρανίες. Η προπρανολόλη χορηγήθηκε ώστε να μπορέσουν οι ερευνητές να εξετάσουν εάν το συναισθηματικό πλήγμα της κακής τους ανάμνησης θα εξασθενούσε υπό την επίδραση του φαρμάκου.
Πώς ακριβώς λειτουργεί;
«Αυτή η θεραπευτική προσέγγιση είναι μια μεταφραστική θεραπεία που απορρέει από την έρευνα στη νευροεπιστήμη και ορίζει ότι μια ανακαλούμενη ανάμνηση πρέπει να αποθηκευτεί ξανά στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Η παρέμβαση στη διαδικασία αποθήκευσης θα αποφέρει μια λιγότερο έντονη, συναισθηματική ανάμνηση.» εξηγεί ο Δρ Alain Brunet, πρωτοπόρος της θεραπείας επανενοποίησης και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
«Η ρομαντική προδοσία φαινόταν ενδιαφέρον θέμα για μελέτη, γιατί, πρώτον, είναι πολύ οδυνηρό. Δεύτερον, είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους οποίους τα άτομα αναζητούν επαγγελματική βοήθεια. Τέλος, υπάρχει πολύ λίγη διαθέσιμη βοήθεια για τα ερωτικά προδομένα άτομα που δεν επιθυμούν να επιστρέψουν με τον σύντροφό τους.» συνέχισε.
Τα αποτελέσματα από την αρχική μελέτη ήταν θετικά. Από τα 55 άτομα που δοκιμάστηκαν, τα 48 ολοκλήρωσαν και τις πέντε συνεδρίες, ενώ 35 δήλωσαν ότι ηρέμησαν τα συμπτώματά τους για τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά τις συνεδρίες.
Τι σημαίνει όλο αυτό;
I mean προφανώς και θέλουμε να ξεγράψουμε τον τύπο/την τύπισσα που μας έχει βγάλει το λάδι, αλλά το ότι κάποιος μπορεί να μπλοκάρει τις αναμνήσεις του, μπορεί να γίνει… πολύ σκοτεινό. Μοιάζει με επεισόδιο του Black Mirror…
Φυσικά και υπάρχει ο κίνδυνος κάποιος να πάρει μεγαλύτερη δόση από αυτή που πρέπει ή να δημιουργήσει φαινόμενα υπερσυνταγογράφησης. Αλλά εκτός αυτού, τα λάθη και οι εμπειρίες όσο δυσάρεστα κι αν είναι, δεν αλλάζουν. Μπορεί όντως να βοηθάει ψυχολογικά, αλλά είναι κάτι εντελώς επιφανειακό. Η ρίζα του προβλήματος παραμένει εκεί.
Εκτός αυτού, το να μπλοκάρεις τις αναμνήσεις σου σε κάνει το τέλειο θύμα του να επαναλάβεις ακριβώς τα ίδια λάθη που έκανες. Όπως και στο Eternal Sunshine of the Spotless Mind, αν δε θυμόμαστε τα λάθη μας, μήπως τελικά είμαστε καταδικασμένοι να τα επαναλαμβάνουμε χωρίς να μαθαίνουμε μέσα από αυτά;
Εντάξει, και εμένα αν με ρωτήσεις την ώρα που είμαι στα πατώματα και κλαίω για τον παλιομαλ@κα, μπορεί να κατέβαζα ολόκληρο το κουτάκι, αλλά θα συγκρατηθώ και θα προτείνω να μην επεμβαίνουμε στους φυσικούς μας μηχανισμούς. Ζώντας έναν χωρισμό, στο τέλος βγαίνουμε πιο δυνατοί και συνειδητοποιημένοι. Ας μην το ρίξουμε στα χάπια.
