Οι νοσταλγικές σκέψεις που κάνεις όταν θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια, έχουν διαφορετικό «χρώμα» η κάθε μία. Κάποιες, τις θυμάσαι και γελάς, άλλες σου προκαλούν ντροπή και εύχεσαι να μη τις θυμάται κανείς τρίτος, άλλες σου δίνουν μια περηφάνια για το νεανικό εαυτό σου και άλλες, απλά κρατούν έναν νωπό πόνο… Όπως οι παιδικοί φόβοι μας! Κάθε τι που φοβόσουν παιδί, εξακολουθεί να αφήνει ένα ζωντανό στίγμα μέσα σου και να επανέρχεται στο μυαλό σου, όπως όταν το απέφευγες!
Δεν είναι απαραίτητο να το θυμάσαι και να σε λούζει κρύος ιδρώτας (αν και είναι μια μεγάλη πιθανότητα), αλλά σίγουρα κάτι σε «τσιμπάει» μέσα σου όταν επανέρχεσαι στη θέση που ήσουν παιδί και έπρεπε να το αντιμετωπίσεις! Ρωτήσαμε, μάθαμε, γελάσαμε με κάποιες απαντήσεις, αλλά δείχνουμε πάντα σεβασμό σε όσα ακούμε, γιατί οι παιδικοί φόβοι είναι κάτι που όλοι έχουμε περάσει! Αν νιώσεις μια ανατριχίλα πιο κάτω, σε νιώθουμε απόλυτα!
Ιδού μερικοί φόβοι που είχαμε σαν παιδιά, λιγότερο ή περισσότερο (με εξαίρεση τους κλόουν, που είναι πολύ στη μόδα τελευταία):
#1 Τι υπάρχει κάτω απ’ το κρεβάτι
Υπέρ-κλασικό! Όλοι θυμόμαστε τις ατελείωτες φορές που κοιτάζαμε κάτω από το κρεβάτι πριν κοιμηθούμε! Και δε πα να μη βλέπαμε τίποτα, τσεκάραμε ξανά! Γιατί συνέχεια νιώθαμε ότι κάποια σκοτεινή χερούκλα με μυτερά νύχια θα έβγαινε σιγά-σιγά να μας αρπάξει! Μικρό, με φώναζαν «ντολμαδάκι» επειδή δεν άφηνα σημείο του σώματος μου ακάλυπτο, όταν κοιμόμουν! Σκεπαζόμουν απ’ άκρη σ’ άκρη με την κουβέρτα και δεν τολμούσα να κοιτάξω έξω!
#2 Τι κρύβεται στην ντουλάπα
Η ντουλάπα είναι μεγάλη και χωράει πολλά… ακόμα και ολόκληρους ανθρώπους/τέρατα/μπαμπούλες/πτώματα, όλα το ίδιο τρομακτικά και φρικιαστικά να τα σκέφτεσαι!! Το να κοιμηθείς το βράδυ με την ντουλάπα ανοιχτή (που στο σκοτάδι έμοιαζε με πύλη προς κολασμένες διαστάσεις), ήταν επικίνδυνη αποστολή που έπρεπε να ‘σαι το γενναίο παιδί της γειτονιάς για να την καταφέρεις! Εγώ πάντως δεν ήμουν…!!
#3 Τι παραμονεύει στο σκοτάδι
Ένας φόβος που έχουν εκατομμύρια ενήλικες φυσικά, αλλά στα παιδικά μας μυαλά, γινόταν γιγαντιαίος! Πόσες φορές κοντοστάθηκες μπροστά σε ανοιχτή πόρτα, επειδή το μόνο που έβλεπες πέρα απ’ αυτήν, ήταν ένα πηχτό, μαύρο τίποτα; Πόσες φορές τεντώθηκες, για να πετύχεις κάποιο διακόπτη και να ανάψεις το φως, ενώ κράταγες το υπόλοιπο σώμα σου απ’έξω, λες κι έτσι προστατευόσουν από οτιδήποτε μπορεί να άρπαζε το χέρι σου;!
#4 Τι θα μας έκανε ο παλιατζής/γύφτος/άστεγος της γειτονιάς
Οι μαμάδες των 90s ήταν βάναυσες! Μια από τις πολλές, ύπουλες μεθόδους που μας κρατούσαν πειθαρχημένα και φρόνιμα παιδάκια, ήταν να λένε ότι αν κάνουμε οτιδήποτε «κακό», θα μας «έπαιρνε ο γύφτος», θα μας άρπαζε ο κακομούτσουνος παλιατζής στο φορτηγάκι του ή θα μας «τις έβρεχε» ο τρομακτικός παππούλης που έκοβε βόλτες στη γειτονιά! Ξέρω, υπέροχες μανούλες! Μετά μαθαίναμε ότι ο παλιόγερος είχε άνοια ή ήταν τυφλός ξερωγώ, αλλά η ζημιά στην παιδική μας ψυχή είχε ήδη γίνει!
#5 Τι θα πεταγόταν από τη λεκάνη
Από τα πιο βρωμερά σημεία, στα οποία είμαστε καταδικασμένοι να επιστρέφουμε μια ζωή! Φυσιολογικό να το ακολουθούν τρομακτικές εικασίες και μύθοι που μας έκαναν να φοβόμαστε για τη… γενετική μας ακεραιότητα! Πόση γυμναστική κάναμε μικροί να στεκόμαστε όσο πιο όρθιοι μπορούσαμε, κάθε φορά που μπαίναμε σε μπάνιο εκτός σπιτιού; Και το χειρότερο; Πέρα από τις έρευνες, πλέον υπάρχουν και βίντεο με αρουραίους ή και φίδια που ταξιδεύουν στο αποχετευτικό και κάνουν «κούκου» απ’ αυτήν!
#6 Τι μας περίμενε σε υπόγειο/πατάρι/αποθήκη
Κάθε φορά που έμπαινες σε έναν απ’ αυτούς τους νεκρούς, ήσυχους, σκονισμένους αποθηκευτικούς χώρους, σε έπιανε μια αναπόφευκτη αίσθηση ανησυχίας! Στο παραμικρό θόρυβο, η καρδιά γινόταν ταμπούρλο και σε κάθε σου βήμα προς τα έξω, ένιωθες το πάτωμα να τρίζει σαν να φωνάζει οτιδήποτε ήταν εκεί μέσα! Έβγαινες γρήγορα χωρίς να κοιτάς πίσω, γιατί ήσουν βέβαιος ότι κάποιος ερχόταν σιγά-σιγά! Ναι, τα υπόγεια είναι το απόλυτο horror movie κλισέ!
#7 Τι κάθεται (ακόμα) στις κουνιστές καρέκλες
Πολύ άνετη καρέκλα. Μέχρι να την έβλεπες να κουνιέται… μόνη της! Λες «σιγά, ρεύμα θα είχε στο δωμάτιο» αλλά και πάλι, δεν παύει να είναι κάτι άψυχο που κινείται. Κάτι στο οποίο καθόταν κάποτε ένας ηλικιωμένος, που μπορεί να μη ζει πια! Κάτι παρόμοιο ισχύει με τις αναπηρικές ή τις κοινές καρέκλες γραφείου, ειδικά αν τις έβλεπες παρατημένες σε ένα δωμάτιο, στη γωνία, στη μέση και γενικά σε μέρη όπου δεν έχουν λόγο να βρίσκονται…
#8 Τι κοιτάνε οι κούκλες, κυρίως οι πορσελάνινες
Κατά καιρούς, όλοι κοιτάγαμε με παράξενο μάτι τις κούκλες και αναρωτιόμασταν αν μας έβλεπε κάτι από εκεί μέσα! Αλλά αυτό το πράγμα με τις πορσελάνινες, δε θα το καταλάβω ποτέ! Γιατί τους έδωσαν τέτοια διακοσμητική αξία; Προσωπικά φοβόμουν να μπω στο σαλόνι μικρός, για να μην ρίξω κάποια κλεφτή ματιά στο σύνθετο και τη δω να με κοιτάει… ή να έχει κουνηθεί… ή να γελάει… ή… δε θέλω να το σκέφτομαι! Plus, τις έχεις δει πόσο νοσηρές δείχνουν σπασμένες; *μπρρρρρ*
#9 Ποιες ήταν οι… προθέσεις της πόρτας
Η σχέση με την πόρτα του δωματίου μας, ήταν ιδιαίτερη! Κάποτε τη θέλαμε ανοιχτή, για να μας ακούν οι γονείς μας. Άλλες φορές, τη θέλαμε κλειστή γιατί αισθανόμασταν ότι κάποιος θα εισέβαλε ενώ κοιμόμασταν (λες και ήταν ασπίδα ξερωγω)! Άλλες πάλι, τη θέλαμε κλειστή γιατί έτριζε και μας προκαλούσε τρόμο! Και μόνος να μένω πάντως, ακόμα την κλείνω. Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα αν ξύπναγα κι έβλεπα κάποιον να στέκεται εκεί ακίνητος!
#10 Oι σκάλες που είχαν… τον ατελείωτο
Θυμάσαι να νιώθεις ότι υπήρχε χρονικό περιθώριο για να ανέβεις τις σκάλες; Ειδικά αν π.χ. ανέβαινες σε μια πολυκατοικία και έσβηνε το φως της εισόδου, οπότε πήγαινες λες και κάτι ανέπνεε στο σβέρκο σου! Μοιάζει αστείο το πώς κάτι τόσο φυσιολογικό, στα μάτια μας γινόταν ολόκληρο ταξίδι προς το άγνωστο!
Αυτοί πάνω-κάτω ήταν μερικοί από τους δικούς μας φόβους, αλλά σε ένα θέμα τόσο υποκειμενικό, σίγουρα θα μπορούσαμε να βρούμε πολλούς ακόμα! Εσύ τι φοβόσουν περισσότερο σαν παιδί και περίμενες να βρεις στη λίστα;
Άντε και καληνύχτα!
