Μετά το Παπακαλιάτης era που όλοι περάσαμε βλέποντας το ‘Maestro‘ – το οποίο άνοιξε επιτέλους τις πόρτες για τις ελληνικές σειρές στο Netflix – νέα καλούδια έρχονται να προστεθούν στη watchlist μας. Ο λόγος γίνεται για δύο ANT1+ Originals: τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη και το «Σώσε Mε» του Δημήτρη Σίμου, ένα αστυνομικό/ψυχολογικό θρίλερ.
Κάτι που τις κάνει να ξεχωρίζουν, είναι το πόσο προσεγμένες είναι τόσο από πλευράς ποιότητας εικόνας και ήχου, όσο και σκηνοθετικά για τα δεδομένα που μας έχουν συνηθίσει οι ελληνικές σειρές. Το πάτημα που δίνεται σε νέους και ανερχόμενους σκηνοθέτες, ηθοποιούς, makeup artists, μοντέρ κλπ, οι οποίοι λατρεύουν τη δουλειά τους, κάνει το αποτέλεσμα 10 φορές καλύτερο! Γι’ αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαίο που μέσα σε λίγες μέρες φιγουράρουν και οι δύο στο Top3 του ελληνικού Netflix.
Αν λοιπόν έχεις λιώσει όλες τις ισπανικές, αγγλικές και γενικά ξένες αστυνομικές σειρές και θέλεις να κάνεις μια αλλαγή, το «Σώσε Με» είναι μία άρτια ελληνική παραγωγή που αξίζει να αφιερώσεις το χρόνο σου και να μην το μετανιώσεις καθόλου.
Υ.Γ. Ως γνωστό αστυνομικό junkie, δε θα μπορούσα να προτείνω κάτι άλλο. 🥲
Το στόρυ
Η σειρά είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Δημήτρη Σίμου – που κυκλοφορεί από τις Eκδόσεις Μεταίχμιο – και καταπιάνεται με την πιο σάπια μάστιγα της ελληνικής επαρχίας αλλά και κοινωνίας: τα μυστικά. O τόπος όπου κάθε σπίτι, οικογένεια και πρόσωπο κρύβει κάτι είναι η Ροδόπη, και το μυθοπλαστικό μέρος όπου διαδραματίζονται όλα, το Κρυφό.
Μια από τις πρωταγωνίστριές μας είναι η Νικόλ Πομάνου, γνωστή γλύπτρια, η οποία επιστρέφει στο Κρυφό για το μνημόσυνο του πατέρα της και το καθιερωμένο ραντεβού με τις δύο αδερφές της. Την ημέρα της συνάντησής τους όμως, η αδερφή της Άλκηστις, δεν εμφανίζεται ποτέ και στον υγρότοπο του Εθνικού Πάρκου Θράκης, η αστυνόμος Λουκίδη βρίσκει ένα πτώμα που του έχουν αφαιρέσει τα μάτια. Η εξαφάνιση της Άλκηστις και τα νέα για το πτώμα ταράζουν τόσο τα νερά της μικρής κοινωνίας, όσο και της οικογένειας Πομάνου, η οποία σε μια απόπειρα για να τη σώσει θα πρέπει να ξεθάψει μυστικά που είναι βαθιά θαμμένα στις μνήμες τους εδώ και 20 χρόνια.
Ιντερπρετέισιον – ή αλλιώς η ερμηνεία μου
Το «Σώσε Με» δεν αποτελεί αστυνομικό εποχής, αλλά με τη μεταφορά μας στην ελληνική επαρχία, νιώθουμε το 1800 να ξυπνά μέσα μας. Συγκάλυψη εγκλημάτων, μονοπώλιο επιχειρηματιών, παράνομοι έρωτες, παραπλάνηση ανηλίκων και πάνω από όλα ένα σύννεφο που ελλοχεύει να τους καταβρέξει: η εκδίκηση.
Μια ιστορία απρόβλεπτη που σε κάνει να υποψιάζεσαι σχεδόν κάθε χαρακτήρα, μόνο για να σου γυρίσει μπούμερανγκ το plot twist, που δεν είναι άλλο από την αλήθεια που έπρεπε κάποιος να βγάλει στο φως.
Τα εγκλήματα αυτά αποτελούν προϊόν αυτοδικίας, γιατί σε έναν τόπο όπου ο νόμος ελέγχεται από γνωριμίες, η δικαίωση φαντάζει περισσότερο όνειρο παρά πραγματικότητα. Είναι η απόγνωση και η ανάγκη για λύτρωση που οδηγεί κάποιον στη δολοφονία, η οποία όμως δε θα έπρεπε να είναι η λύση. Ένα μεγάλο «τι και αν» πλανάται πάνω από τις επιλογές όλων και το «σώσε με» αντηχεί σε κάθε γωνιά του Κρυφού.
Τα πρακτικά
1 Ηθοποιοί και σκηνοθεσία
Μερικοί θα πουν ότι ο ANT1 ανακυκλώνει τους ηθοποιούς του, ιδίως αυτούς που παίζουν στα Originals, αλλά και αυτούς που εμφανίζονται στις καθημερινές σειρές. Εγώ είμαι 50-50, γιατί γενικώς θεωρώ ότι εμφανίζουν τα μεγάλα ονόματα ως κράχτες και γεμίζουν το καστ με νέους ηθοποιούς (πράγμα ελπιδοφόρο και όμορφο!). Στο «Σώσε Mε» βλέπουμε τα ονόματα του Παύλου Ορκόπουλου, της Νατάσας Εξηνταβελώνη, της Ιωάννας Ασημακοπούλου, του Μανώλη Μαυροματάκη αλλά και της αγαπημένης μας Λίλας Μπακλέση, που λατρέψαμε όλοι από το «Ταμάμ».
Από άποψη υποκριτικής, σχεδόν όλο το καστ κατάφερε να μου περάσει τη ζωή στην επαρχία και το τραύμα που σου αφήνουν οι κλειστές και δυσλειτουργικές κοινωνίες. Με έκαναν να τους μισήσω, να τους αγαπήσω, να τους συμπονέσω – ακόμα και να τους δικαιώσω. Η απόγνωση, όπως ανέφερα και παραπάνω, είναι ένα αίσθημα κλειδί για όλη τη σειρά, είναι κάτι σαν δικαιολογία για κάθε πράξη. Όλα αυτά θα ήταν αδύνατα χωρίς την εκπληκτική σκηνοθεσία του Πιέρρου Ανδρακάκου, αλλά και το σενάριο σε συνεργασία με τον ίδιο τον συγγραφέα και τον Βαγγέλη Νάση!
2 Color Grading
Επιτέλους βλέπουμε τις σειρές να παίρνουν χρώμα. Τι εννοώ με αυτό; Ότι οι σειρές, ανάλογα με τη θεματική τους, γίνονται πιο «ψυχρές/αιχμηρές» για τα δράματα και πιο «παστέλ/φωτεινές» για τις κωμωδίες και τα feelgood. Τρανό παράδειγμα για το «Σώσε Mε» αποτελούν τα έντονα και ψυχρά χρώματα που δίνουν ατμόσφαιρα και σε εντάσσουν πλήρως στην ιστορία και το βροχερό τοπίο, ενώ τα κοφτερά χαρακτηριστικά και τα περιποιημένα κοντινά δένουν το γλυκό!
Επίσης, το intro της σειράς έχει μια ανατριχιαστική μουσική, συνοδευόμενη από πανέμορφα σχέδια τα οποία είναι εμπνευσμένα από σκηνές και γεγονότα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των 8 επεισοδίων.
3 Μοντάζ
Pro tip: Όποτε βλέπετε το όνομα του Χρήστου Μαρκάκη στο μοντάζ, να ξέρετε ότι η δουλειά είναι σεφς κις. 🤌🏻
Εκτός αυτού, οι σκηνές γενικά στη σειρά συνδυάζονται πολύ ωραία μεταξύ τους και τα γυρίσματα με drone δίνουν στο θεατή μια πιο ολιστική οπτική για το χώρο. Σε μια σκηνή κιόλας, δύο πρωταγωνιστές τρέχουν σε μια ταράτσα! Πόσο κουυυυλ το θες; ΝΑΙ.
Overall, η υπόθεση ήταν αρκετά έξυπνη και οι εξηγήσεις που έρχονται στο τελευταίο επεισόδιο λύνουν κάθε απορία. Όλη η σειρά φάνηκε εσκεμμένα γυρισμένη για Netflix και να που έγινε πραγματικότητα.
Συνολικά, ένα 4/5 ⭐️
