Κι εκεί που όλα κυλούσαν όμορφα κι ωραία και έβγαινε η μία έρευνα μετά την άλλη να μας πει ότι τα Χριστούγεννα είναι βάλσαμο για την ψυχή του ανθρώπου, σκάει η παρακάτω μελέτη να μας ανάψει τα… λαμπάκια! Με την οποία βάζω στοίχημα κάποια σχέση έχει ο Σκρουτζ ή ο Γκριντς δεν εξηγείται αλλιώς.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια κάνουν κακό στην υγεία του ανθρώπου;!
Ούτε στο κλίμα σε βάζουν, ούτε αναμνήσεις από παιδικά χρόνια φέρνουν, ούτε τίποτα. Το μόνο που καταφέρνουν, σύμφωνα με την ψυχολόγο Linda Blair (εγώ βέβαια επιμένω ότι το ‘χουν βάλει το χεράκι τους οι προαναφερθέντες), είναι να αποσυντονίζουν το μυαλό. Εκεί δηλαδή που παλεύεις να συγκεντρωθείς, να βγάλεις κανα κομμάτι ύλης ή να τελειώσεις καμια εργασία, δε σου συνιστά να βάλεις γιορτινή μουσική να συνοδεύσει την καλοπέραση, γιατί αποσπά την προσοχή. Με λίγα λόγια σου λέει να κλείσεις τη Βανδή, τη Mariah Carey και τον George Michael. Ναι, κι εσύ τώρα έτρεξες!
Δεν φτάνει που για να ακούσουμε το συγκεκριμένο είδος μουσικής χωρίς ντροπές πρέπει να περιμένουμε έναν ολόκληρο χρόνο, θα μας πουν να μην το κάνουμε ούτε τότε! Κάτι άλλο;
Ωστόσο, για να μαζέψει μάλλον τα λεγόμενά της, που προφανώς και θα ξεσήκωναν τους απανταχού χριστουγεννόφιλους, πρόσθεσε πως είτε οι γιορτινές μελωδίες είτε οι αντίστοιχες μυρωδιές, πρέπει να βρίσκονται σε μια ισορροπία μεταξύ τους, για να έχουν θετική επίδραση στον άνθρωπο.
Και πάλι όμως, «κάποια συγκεκριμένα είδη μουσικής είναι πιο αποτελεσματικά από άλλα», λέει ο καθηγητής μάρκετινγκ Eric Spangenberg, ο οποίος μελετά την επίδραση της χριστουγεννιάτικης μουσικής στην αγορά.
Και το συμπέρασμά του είναι πως ο ήρεμος ρυθμός ηρεμεί τους καταναλωτές και άρα μένουν για περισσότερη ώρα να περιπλανώνται στα μαγαζιά. Λογικά λοιπόν, την ίδια επίδραση έχει και σε άλλες καθημερινές δραστηριότητες των ανθρώπων.
Όπως και να ‘χει, εμείς εδώ θα συνεχίσουμε να βάζουμε τα γιορτινά στο τέρμα, γιατί σε καμία περίπτωση δε μας αποσυντονίζουν, αλλά μας δίνουν ένα κίνητρο παραπάνω να συνεχίσουμε την όποια δουλειά μας. Εξάλλου, αν δεν τα βάλουμε τώρα, τότε πότε;
