Εδώ και πολλά χρόνια έχουμε ακούσει μύθους και μύθους σχετικά με την κατάποση μιας τσίχλας. Κι όλα ξεκίνησαν από την παιδική μας ηλικία… κάθε φορά που μασούσαμε τσίχλα οι γονείς μας είχαν τον φόβο μην την καταπιούμε και πνιγούμε ή μην φράξει το έντερό μας. Χαρακτηριστικές είναι οι φράσεις: “Μην καταπιείς την τσίχλα γιατί θα φράξει το έντερο σου”, ή “Πρόσεχε γιατί η τσίχλα θα τυλιχθεί γύρω από την καρδιά σου”, ή και “Μη τυχόν και την καταπιείς θα κάνεις 7 χρόνια να την χωνέψεις”. Τι ισχύει τελικά;
Ας δούμε αρχικά από τι φτιάχνεται μία τσίχλα. Η τσίχλα αποτελείται από γλυκαντικό, αρωματικά, συντηρητικά και μαλακτικά, από σάκχαρα και αρωματικά συστατικά όπως έλαια μέντας, ή άλλες γεύσεις. Τα μαλακτικά είναι συνήθως φυτικά έλαια, ή γλυκερίνη. Όλα αυτά δεν αποτελούν κανένα πρόβλημα για το πεπτικό μας σύστημα το οποίο τα διασπάει πολύ πολύ εύκολα. Το συστατικό που μπορεί να αντέξει τόσο το οξύ στο στομάχι, όσο και τα πεπτικά ένζυμα στο έντερο, είναι η βάση τσίχλας.
Ωστόσο, μία τσίχλα μπορεί να μείνει στο σώμα μας και όντως να φράξει το έντερό μας, όταν μιλάμε για μεγάλη ποσότητα. Όπως για παράδειγμα συνέβη το 1998 σε 3 διαφορετικές περιπτώσεις παιδιών. Ένα 4χρονο παιδάκι στο οποίο οι γονείς του έδιναν τσίχλες συνέχεια, αλλά εκείνο μόλις “έφευγε η ζάχαρη” αντί να τις φτύσει, τις κατάπινε. Έτρωγε μέχρι και 6 τσίχλες τη μέρα και όλες κατέληγαν στο στομάχι του. Κάθε μέρα. Κάποια στιγμή το παιδί άρχισε να κλαίει και να λέει ότι δεν μπορεί να ενεργηθεί. Και ύστερα από μια εβδομάδα έντονων πόνων, το πήγαν στον γιατρό. Οι ακτινογραφίες έδειξαν κάτι “σφηνωμένο” στα έντερα λίγο πριν την έξοδο, το οποίο εμπόδιζε το παιδί να “εκκενώσει”. Οι γιατροί έβαλαν τον 4χρονο στο χειρουργείο και του αφαίρεσαν από τον πρωκτό μια μεγάλη μάζα τσίχλας. Δεν πέρασαν 7 χρόνια όπως λέει ο αστικός μύθος αλλά 7 ημέρες και του προκάλεσε πρόβλημα.
Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, δεν θα πάθουμε τίποτα αν καταλάθος καταπιούμε μία τσίχλα. Αρκεί βέβαια να μην είναι καμία δεκαριά, γιατί τότε όντως μπορεί να επιβεβαιωθούν οι παραπάνω αστικοί μύθοι!
