Είναι γεγονός ότι το ατελείωτο lockdown έχει επηρεάσει σχεδόν όλους τους τομείς της καθημερινότητάς μας. Από τον πιο βασικό, που δεν μπορούμε να πάμε στη σχολή/δουλειά μέχρι το τι θα παρακολουθήσουμε στο Netflix και την τηλεόραση. Για την ακρίβεια, η streaming πλατφόρμα είναι μονίμως ανοιχτή κι από το Νοέμβριο μέχρι και σήμερα, έχουμε κάνει τρελό binge-watching (φουσκωμένοι από περηφάνεια). Από την άλλη, η τηλεόραση δεν είναι και το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούμε να ανοίξουμε, ειδικά τις βαρετές ώρες που μας χτυπάνε την πόρτα από το απόγευμα και μετά, αλλά ομολογούμε πως υπάρχει ένα πρόγραμμα που παρακολουθούμε ανελλιπώς.
Ναι, είναι το Survivor όπως καταλάβατε και please don’t judge.
Πιθανότητα, τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά αν δεν αναγκαζόμασταν να μείνουμε σπίτι 24 ώρες το 24ωρο, ωστόσο το αποτέλεσμα είναι που μετράει και για την ώρα, δεν έχουμε χάσει επεισόδιο. Εμείς κι άλλοι πόσοι από εσάς, αν κρίνουμε κι από τα υψηλά νούμερα τηλεθέασης που σημειώνει το ριάλιτι επιβίωσης. Τώρα βέβαια μπήκε στο παιχνίδι και το MasterChef, οπότε ποιος ξέρει, ίσως να ανατραπούν τα δεδομένα.
Το Survivor πάντως έχει «γεμίσει» αρκετά από τα βράδια μας και έχοντας πια παρακολουθήσει όλα τα επεισόδια, δεν μπορούμε να μη μοιραστούμε μαζί σας μία σκέψη μας:
Κατ’ αρχάς, πώς αντέχουν τόσους τσακωμούς;
Απορία το έχω ρε παιδιά. Οι ρόδινες ημέρες κράτησαν ελάχιστα και με συνοπτικές διαδικασίες περάσαμε από τις αγάπες, τα εγκώμια και τις ευγένειες, στην τηλεοπτική πραγματικότητα όπως την ξέρουμε. Τους αλλεπάλληλους τσακωμούς, τις ειρωνείες, τα υποτιμητικά σχόλια και όλα όσα έχουμε συνηθίσει πια να παρακολουθούμε σε αντίστοιχα ριάλιτι.
Σαφέστατα η έλλειψη τροφής, οι κακουχίες και η απομόνωση δεν αποτελούν και τις πιο ευνοϊκές συνθήκες για να κρατήσεις χαρακτήρα και επίπεδο ψηλά, με το να ξεσπάς σε όποιον βρεις μπροστά σου για εκτόνωση να μοιάζει η πιο ιδεατή λύση, ωστόσο οι παίκτες έχουν σπάσει όλα τα κοντέρ. Δεν έχει περάσει ούτε ένα επεισόδιο, που μέχρι και ο Γιώργος Λιανός να μη μένει ένας απλός παρατηρητής, αφήνοντας πολλές φορές ασχολίαστα τα όσα ακούγονται. Πραγματικά, το θέατρο του παραλόγου, κάνοντας την τρίχα τριχιά.
Από την άλλη, επειδή δεν είμαστε και τίποτα τυχαίοι και δεν τα τρώμε όλα αμάσητα, σαφώς και κρύβονται και τηλεοπτικοί λόγοι από πίσω, μιας και τη ζητάνε όλοι την αναγνωρισιμότητα. Και πού είστε ακόμα… Έχουν πολλά ακόμα να δουν τα ματάκια μας και κυρίως, να ακούσουν τ’ αυτιά μας.
Διότι ναι, αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα…
Κατά δεύτερον, χρειαζόμαστε ειδικό λεξικό
Χωρίς να θέλουμε να βγάλουμε χολή – το κάνουν άλλοι καλύτερα από εμάς άλλωστε – μπορεί το Survivor να είναι ένα παιχνίδι με αγωνίσματα, αλλά είναι ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που το παρακολουθούμε κι ως ακροατές. Και οι παίκτες εκεί, όσο καλοί είναι στο να φέρνουν εις πέρας τις πίστες και τους τελικούς στόχους, τόσο κακοί είναι στο λέγειν τους, σε σημείο που θα ξεχάσουμε και τα ελληνικά που ξέρουμε. Τέτοιες ασύντακτες προτάσεις δεν κάνουμε ούτε μετά από σκληρό μεθύσι.
Φταίνε όμως μόνο εκείνοι; Όχι. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης αναλαμβάνει η ίδια η τηλεόραση, που πιστεύει ακόμα και σήμερα ότι απευθύνεται στη χειρότερη εκδοχή του τηλεθεατή, η οποία πρέπει να είναι και η πλειοψηφική. Που η επιλογή των παικτών σε κάθε ριάλιτι, γίνεται με πολύ συγκεκριμένα κριτήρια, για να κατέβει το level ποιότητας στα τάρταρα.
https://www.youtube.com/watch?v=TqYtCtIMTOY&feature=emb_title
Είναι πολύ κουραστικό να θέλεις να χαλαρώσεις, να ανοίξεις την τηλεόραση, να αράξεις στον καναπέ σου και να πρέπει να νιώθεις τα αυτιά σου να ματώνουν κάθε φορά. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξει αυτό, δε νομίζετε;
ΥΓ1: Τριαντάφυλλος και James οι πιο εκνευριστικοί παίκτες πλέον.
ΥΓ2: Ανθή Σαλαγκούδη, το μεγαλύτερο παλτό που έχει περάσει ποτέ από Survivor.
