Ο Χοακίν Φοίνιξ δικαίωσε όλα τα προγνωστικά και ως το απόλυτο φαβορί, έφυγε από την 92η τελετή απομονής της Ακαδημίας που πραγματοποιήθηκε στο Dolby Theater, με το χρυσό αγαλματίδιο Α΄Ανδρικού ρόλου.
Κι αν για κάποιους τα Όσκαρ δεν είναι και τόσο αντικειμενικά, κοινώς στημένα, το Όσκαρ Α΄Ανδρικού ρόλου ήταν πιο δίκαιο από ποτέ. Ο Χοακίν είχε μια απίστευτη ερμηνεία στον «Joker», που έκανε τους πάντες να μιλούν για εκείνον με τα πιο κολακευτικά σχόλια και να πουν «ναι ρε φίλε, υπάρχει κι αυτή η υποκριτική», σε αντίθεση βέβαια με τις συνολικές κριτικές της ταινίας που δεν μάγεψε και τόσο πολύ. Στην ουσία όμως, ο Joker ήταν ο Φοίνιξ.
#Oscars Moment: Joaquin Phoenix wins Best Actor for his work in @jokermovie. pic.twitter.com/M8ryZGKGHV
— The Academy (@TheAcademy) February 10, 2020
Ο ηθοποιός που καθόλου δεν φαίνεται να έχει καβαλήσει το καλάμι μετά την τόση επιτυχία, έχει και οικολογική συνείδηση και φωνή για να υπενθυμίζει τα αυτονόητα, όπως ακριβώς έκανε και το χθεσινό βράδυ. Έτσι, εκτός από την ταινία μικρού μήκους για την προστασία της Αμαζονίας όπου και πρωταγωνιστεί, ο Χοακίν κάλεσε τον κόσμο για αλλαγή λέγοντας πως όλοι πρέπει να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή μας και να φανούμεν δημιουργικοί για την προστασία του περιβάλλοντος.
Εκτός των άλλων, έκλεισε τον λόγο του με στίχο απ’τον αδερφό του, ενώ ευχαρίστησε για τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε παρά το γεγονός ότι ήταν σε όλη του τη ζωή κάθαρμα.
Όλη η συγκινητική και ευχαριστήρια ομιλία του Χοακίν:
«Νιώθω γεμάτος ευγνωμοσύνη αυτή τη στιγμή. Δεν αισθάνομαι υπεράνω κανενός από τους συνυποψήφιους συναδέλφους μου ή οποιονδήποτε εδώ μέσα, επειδή μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη- την αγάπη για την ταινίες. Και αυτή η μορφή έκφρασης μού έδωσε την πιο καταπληκτική ζωή. Δεν ξέρω πού θα βρισκόμουν χωρίς αυτή.
Αλλά πιστεύω πως το μεγαλύτερο δώρο που μου δόθηκε, και σε πολλούς ανθρώπους [στη βιομηχανία] είναι η ευκαιρία να χρησιμοποιώ την φωνή μου για όσους δεν έχουν. Σκεφτόμουν μερικά από τα οδυνηρά ζητήματα που αντιμετωπίζουμε συλλογικά.
Νομίζω μερικές φορές ότι νιώθουμε ή είμαστε φτιαγμένοι να νιώθουμε πως υπερασπιζόμαστε διαφορετικούς σκοπούς. Εγώ βλέπω ομοιότητα. Πιστεύω πως είτε μιλάμε για την ανισότητα φύλου, τον ρατσισμό, τα queer δικαιώματα, εκείνα των αυτοχθόνων ή των ζώων, μιλάμε για την μάχη ενάντια στην αδικία. Μιλάμε για την μάχη ενάντια στην αντίληψη πως ένα έθνος, ένας λαός, μια φυλή, ένα φύλο, ένα είδος, έχει το δικαίωμα να κυριαρχεί, να χρησιμοποιεί και να ελέγχει κάποιο άλλο με ατιμωρησία.
Νομίζω πως έχουμε αποσυνδεθεί πολύ από τον φυσικό κόσμο. Πολλοί από εμάς έχουμε μια εγωκεντρική οπτική του κόσμου και πιστεύουμε πως είμαστε το κέντρο του σύμπαντος. Μπαίνουμε στον φυσικό κόσμο και τον λεηλατούμε για τις πηγές του. Νιώθουμε πως έχουμε δικαίωμα να γονιμοποιούμε τεχνητά μια αγελάδα και να κλέβουμε το μωρό της, παρόλο που οι κραυγές απελπισίας της είναι ολοφάνερες. Μετά παίρνουμε το γάλα της που προορίζεται για το μικρό της και το βάζουμε στον καφέ και τα δημητριακά μας.
Φοβόμαστε την ιδέα της προσωπικής αλλαγής, επειδή νομίζουμε πως χρειάζεται να θυσιάσουμε κάτι, να παρατήσουμε κάτι. Αλλά οι άνθρωποι, στην καλύτερη εκδοχή μας, είμαστε τόσο δημιουργικοί και εφευρετικοί, και μπορούμε να φτιάξουμε, να αναπτύξουμε και να εφαρμόσουμε συστήματα αλλαγής που θα ωφελούν όλα τα όντα και το περιβάλλον.
Ήμουν κάθαρμα όλη μου την ζωή, ήμουν εγωιστής. Υπήρξα σκληρός μερικές φορές, δύσκολος στη συνεργασία και είμαι ευγνώμων που τόσοι εδώ μέσα μου έδωσαν δεύτερη ευκαιρία. Νομίζω πως τότε είμαστε στα καλύτερά μας: όταν στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Όχι όταν ακυρώνουμε ο ένας τον άλλον για παλιά μας λάθη, αλλά όταν βοηθάμε ο ένας τον άλλον να αναπτυχθεί. Όταν μορφώνουμε ο ένας τον άλλον, όταν αλληλοκαθοδηγούμαστε προς την εξιλέωση.
Όταν ήμουν 17 ετών, αδερφός μου [Ρίβερ] έγραψε αυτόν τον στίχο. Είπε: “τρέξε προς την σωτηρία με αγάπη και η ειρήνη θα ακολουθήσει”».
https://www.facebook.com/ABCNews/videos/200100601185188/
