Πραγματικός φίλος. Δύο λέξεις που όταν η μία συνοδεύει την άλλη αποκτούν βαθύτερη σημασία φορτίζοντας συναισθηματικά την ατμόσφαιρα.
Άραγε υπάρχει πραγματική φιλία; Την έχουμε βιώσει ποτέ; Είναι οι φίλοι μας πραγματικοί ή όχι; Αυτά είναι λίγα μόνο από τα ερωτήματα που προκύπτουν σε μία τέτοιου είδους συζήτηση.
Προσωπικά πιστεύω πως η φιλία είναι μία έννοια πραγματική όσο λίγα πράγματα σε τούτο τον κόσμο. Τώρα, το αν θα είσαι τυχερός να τη γνωρίσεις ή όχι είναι μια άλλη κουβέντα η οποία δεν έχει νόημα να αναλυθεί γιατί πολύ απλά δεν είναι στο χέρι μας.
Αν ψάχνεις τον ευκολότερο τρόπο να ξεχωρίσεις τους πραγματικούς από τους ψεύτικους φίλους σου θα σου πρότεινα να αναλογιστείς τις δύσκολες καταστάσεις που έχετε περάσει μαζί. Τι συνέβη μεταξύ σας όταν ένας από τους δύο έκανε λάθος επιλογές κι ο άλλος τον πήρε από την …ανάποδη; Τι παίζει μετά από τσακωμούς σας και πως αντιδράτε ο ένας στις παρατηρήσεις του άλλου; Γιατί ο πραγματικός φίλος κάπου εκεί φαίνεται…
Τα σημαντικά λάθη δε διορθώνονται με φιλάκια κι αγκαλίτσες
Οι φίλοι μας είναι πρόσωπα που αγαπάμε και νοιαζόμαστε για αυτά. Βλέποντας λοιπόν πως κινούνται με ταχύτητα προς τον γκρεμό είναι λογικό να κάνουμε τα πάντα για να ανακόψουμε την ξέφρενη πορεία τους. Και η αλήθεια είναι πως τέτοιου είδους πορείες δεν τις φρενάρεις με αγκαλιές και γλυκόλογα. Έρχεται η στιγμή που πρέπει να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, να υψώσεις τον τόνο της φωνής σου και να δώσεις στον άλλον να καταλάβει ότι είσαι εκεί για να του πεις μπράβο όταν κάνει κάτι σωστά, είσαι εκεί όμως και για να τον αρχίσεις και στις γρήγορες όταν η μία μαλακία διαδέχεται την άλλη. Άλλωστε, το ξέρουμε κι εμείς οι ίδιοι πολύ καλά ότι με το καλό πετυχαίνεις πολλά αλλά όχι τα πάντα…
Ο πραγματικός φίλος δε θα τσαντιστεί. Θα σκεφτεί
Από τη στιγμή που αποφασίζεις να φωνάξεις στον/στην κολλητό/ή σου προσπαθώντας να τον/την επαναφέρεις στον ίσιο δρόμο, όσο έντονος κι αν είναι ο διαπληκτισμός που θα ακολουθήσει, ότι λόγια κι αν ειπωθούν, ο πραγματικός φίλος μπορεί να νευριάσει εκείνη τη στιγμή με τη συμπεριφορά σου αλλά το βράδυ, ξαπλώνοντας στο κρεβάτι θα σκεφτεί πιο ψύχραιμα και θα συνειδητοποιήσει την αξία των συμβουλών σου. Θα εκτιμήσει το γεγονός πως ενδιαφέρεσαι πραγματικά και θα κάνει τα πάντα για να βελτιώσει κάπως τα πράγματα. Σε καμία περίπτωση όμως, δε θα σου κρατήσει μούτρα και δε θα περιμένει τη συγνώμη σου. Αν το κάνει αυτό τότε δύο τινά συμβαίνουν. Ή που ο εγωισμός του/της έχει χτυπήσει (κακώς) κόκκινο και η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ότι περίμενες, ή που δε σε ένιωσε ποτέ πραγματικά δικό του/της άνθρωπο. Η πραγματικότητα είναι σκληρή αλλά…
Οι «υπερευαίσθητοι» μένουν πάντα πίσω
Κακά τα ψέματα, με τον τρόπο που έχει δομηθεί η κοινωνία της εποχής μας, δεν υπάρχει χώρος για υπερευαίσθητους ανθρώπους που δεν αντέχουν στις αντίξοες συνθήκες του ανταγωνισμού και των αθέμιτων τακτικών. Για αυτό, οι διαφωνίες στο φιλικό περιβάλλον είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να προετοιμαστείτε και οι δύο για τον κόσμο και τις συνθήκες εκεί έξω. Κι ως πραγματικός φίλος, οφείλεις να βοηθήσεις εκείνον ή εκείνη που αγαπάς κι ενδιαφέρεσαι να αποκτήσει περισσότερα εφόδια στη μάχη με τους «κακούς» της υπόθεσης. Πες του ελεύθερα τα παράπονά σου, τις διαφωνίες και τι σε τσαντίζει πάνω του/της. Αν το κάνεις από ενδιαφέρον και στοργή δεν υπάρχει περίπτωση να σε παρεξηγήσει. Άλλωστε να θυμάσαι κάτι πολύ βασικό. Αν είσαι σκληρός κι αμείλικτος κριτής, το «μπράβο» και τα συγχαρητήριά σου αποκτούν αυτόματα υψηλότερη βαρύτητα…
