Όσο πλησιάζουμε στην καρδιά του χειμώνα και τα πρώτα κρύα εμφανίζονται δειλά δειλά, τόσο το χουχούλιασμα γίνεται (απαραίτητο) κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Ζεστός καφές στο χέρι, ένα καλό βιβλίο στο άλλο και σκεπασμένοι με μια φλις κουβερτούλα στον καναπέ/κρεβάτι, είναι η εικόνα που μας αντιπροσωπεύει απόλυτα τις κρύες, αλλά και βροχερές ημέρες αυτής της εποχής.
Κι αυτό που επίσης έχουμε, είναι μια μεγάλη γκάμα από αστυνομικά βιβλία, thank God. Θα έχετε καταλάβει άλλωστε, πως δεν είμαστε απλά λάτρεις των βιβλίων, αλλά τρέφουμε και μια παραπάνω αγάπη στην αστυνομική λογοτεχνία. Το να μπαίνουμε στη διαδικασία να προσπαθούμε να λύσουμε και να εξιχνιάσουμε, μαζί με τον συγγραφέα, μια υπόθεση, είναι ο λόγος που αφήνουμε στην άκρη το netflix & chill.
Έτσι λοιπόν, όπως σας έχουμε υποσχεθεί, κάθε τέλος του μήνα γράφουμε για εκείνο το βιβλίο που διαβάσαμε και κέρδισε την καρδούλα μας. Και μετά το «Στο Δάσος», σειρά έχει ένα που προβλέπεται να γίνει το βιβλίο της χρονιάς και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ο λόγος για το δεύτερο αριστούργημα της Jane Harper, «Άγρια Φύση».
Η συγγραφέας, με καταγωγή από την Αυστραλία, επιστρέφει με δεύτερο αστυνομικό βιβλίο, μετά το πρώτο συγγραφικό ντεμπούτο που έγινε και best seller, «Η Ξηρασία», το οποίο μάλιστα σύντομα θα δούμε και σε ταινία.
Μαζί της, επιστρέφει και ο πρωταγωνιστής της Ξηρασίας, ο ομοσπονδιακός πράκτορας Άρον Φαλκ, για τον οποίο ως αναγνώστες νιώθουμε πια πιο οικεία μαζί του.
Περιγραφή βιβλίου:
Πέντε γυναίκες εγκαταλείπουν την άνεση του κλιματιζόμενου εργασιακού τους περιβάλλοντος, φορτώνονται απρόθυμα τα σακίδιά τους και ξεκινούν να διασχίσουν ένα πάρκο άγριας φύσης στην αυστραλιανή ενδοχώρα. Στόχος αυτής της πεζοπορίας, να ενισχυθούν οι μεταξύ τους συναδελφικοί δεσμοί και η ομαδικότητά τους. Στο τέλος της διαδρομής όμως, θα μείνουν μόνο τέσσερις… Και καθεμία έχει μια ελαφρώς διαφορετική ιστορία για το τι ακριβώς τους συνέβη. Ο ομοσπονδιακός πράκτορας Άρον Φαλκ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την τύχη της αγνοούμενης πεζοπόρου. Καθώς η έρευνά του τον παρασύρει στην καρδιά της οργιώδους βλάστησης, ο Φαλκ ανακαλύπτει πως οι γυναίκες είναι μπλεγμένες μεταξύ τους σ’ ένα κουβάρι από μυστικά, υποψίες και προδοσίες. Θα μπορούσε κάτι απ’ όλα αυτά ωστόσο να οδηγήσει σε φόνο;
Η Harper μας ξετυλίγει την ιστορία του παρόντος, ενώ παράλληλα μας μεταφέρει στο παρελθόν περιγράφοντας τις στιγμές που έζησαν οι πέντε γυναίκες από τότε που ξεκίνησαν την πεζοπορία, για την οποία μάλιστα δεν ψήνονται και πολύ. Εδώ που τα λέμε, είχαν καλύτερα πράγματα να κάνουν απ’ το να κατασκηνώσουν σ’ ένα αφιλόξενο δάσος με άγρια βλάστηση, όπου κουβαλάει πολλές ιστορίες εγκλημάτων.
Όσο προχωράει η ανάγνωση, τόσο βγαίνει στο προσκήνιο η προσωπικότητα της κάθε γυναίκας, οι οποίες είχαν πολλές διαφορές μεταξύ τους, αλλά ένα κοινό σημείο αναφοράς: Μισούσαν κατάφορα την αγνοούμενη πεζοπόρο, την Άλις. Πράγμα που την οδήγησε στο να μαζέψει τα μπογαλάκια της από το πρώτο κιόλας βράδυ και να την κάνει με συνοπτικές διαδικασίες. Ωστόσο, η απόφασή της αυτή είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν εντελώς τα ίχνη της. Πού πήγαινε κι εκείνη ξυπόλητη στα αγκάθια;
https://www.instagram.com/p/B5PmmDPl7hj/
Παράλληλα με την επιχείρηση διάσωσης που στήνεται για την Άλις, όλο και περισσότερα μυστικά αποκαλύπτονται. Για τον Άρον Φαλκ δε, ξυπνάνε συνεχώς μνήμες από την πυρκαγιά στην Κιβάρα (από το πρώτο βιβλίο), ενώ παίρνει πατριωτικά την υπόθεση, μιας και εκείνος με τη συνεργάτιδά του, Κάρμεν, συνεργάζονταν τους τελευταίους μήνες με την αγνοούμενη, με σκοπό να ξεμπροστιάσουν τον απατεώνα διευθυντή της εταιρείας που εργάζεται, τον Μπέιλι.
Όσο ο Άρον Φαλκ ξετυλίγει το κουβάρι, τόσο μεγαλύτερος γίνεται και ο εκνευρισμός των τεσσάρων γυναικών που κρύβουν κάτι πολύ σημαντικό, που μπορεί να δώσει φως στην εξαφάνιση της συναδέλφου τους. Κάτι που συνέβη στο δάσος, κάτι που τις ενώνει και δεν θέλουν να αποκαλύψουν.
Δεν πρόκειται φυσικά να πω περισσότερα, γι’ αυτό το καλύτερο που έχεις να κάνεις, αν είσαι σε φάση αναζήτησης ενός καλού αστυνομικού βιβλίου, είναι να το προσθέσεις στη συλλογή της βιβλιοθήκης σου και να κολλήσεις στις σελίδες του.
Πάντως, για όσους έχουν διαβάσει και την προηγούμενη δουλειά της Harper, αυτό που διαφέρει στην «Άγρια Φύση», είναι πως δεν έχουμε τόσες καθηλωτικές στιγμές που σε κάνουν να θες να διαβάσεις γρήγορα κάθε πρόταση για να φτάσεις στην κορύφωση, αλλά πιο πολύ χαρακτηρίζεται ως μια καλογραμμένη ιστορία εξαφάνισης, που εστιάζει περισσότερο στα πρόσωπα αυτή τη φορά.
