ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Σε όλους εμάς τους παρεξηγιάρηδες, που δεν δεχόμαστε καλά την κριτική… Ε και τι έγινε;

Όχι, το άρθρο ουδεμία σχέση έχει με τον Οικονομόπουλο. Αναφέρεται σε όλους εμάς βασικά τους παρεξηγιάρηδες. Σε όλους εμάς που με το παραμικρό πείραγμα φουντώνει μέσα μας ολόκληρη πυρκαγιά. Σε όλους εμάς που η φράση «σιγά μωρέ, μια πλάκα κάναμε» έχει γίνει συνήθεια στα αυτιά μας. Κομπλεξάρες δεν μας λες, αλλά τις ανασφάλειες μας τις […]

Νότης Κουτσούκος

20 Απριλίου, 2016

Όχι, το άρθρο ουδεμία σχέση έχει με τον Οικονομόπουλο. Αναφέρεται σε όλους εμάς βασικά τους παρεξηγιάρηδες. Σε όλους εμάς που με το παραμικρό πείραγμα φουντώνει μέσα μας ολόκληρη πυρκαγιά. Σε όλους εμάς που η φράση «σιγά μωρέ, μια πλάκα κάναμε» έχει γίνει συνήθεια στα αυτιά μας.

Κομπλεξάρες δεν μας λες, αλλά τις ανασφάλειες μας τις έχουμε. Πρόκειται για εμάς που κάποτε μας είχαν αμφισβητήσει και μας έμεινε. Μπορεί να πληγωθήκαμε σε μια σχέση, μπορεί να έφταιξε η απόρριψη που δεχτήκαμε από κάποιον στο φιλικό μας περιβάλλον, μπορεί ο μπαμπάς ή η μαμά να ήταν πολύ επικριτικοί. Όπως και να ‘χει, το αποτέλεσμα είναι ένα. Τις πλάκες δεν τις παίρνουμε στην πλάκα.

Είμαστε εμείς λοιπόν, που δεν δεχόμαστε καλά την κριτική, που προσπαθούμε να είμαστε τέλειοι και ατσαλάκωτοι σε κάθε περίσταση, που δυσκολευόμαστε ίσως να αφεθούμε ελεύθεροι.

Well… been there, done that. Το βαρέθηκα όμως.

Είναι αλήθεια πως όλη η προσπάθεια να μην παρεξηγηθούμε, οδηγεί στο να παρεξηγούμαστε. Η πολλή τελειότητα άλλωστε κουράζει, έτσι δεν είναι; Ποτέ δεν γοητεύτηκα από τον αντικειμενικά ιδανικό άνθρωπο. Γοητεύτηκα από τον λίγο τρελό, απ’ αυτόν που δεν φοβάται να χαλάσει την τέλεια εικόνα του, προκειμένου να με κάνει να γελάσω. Τον άνθρωπο τον αυθόρμητο που δεν προσχεδιάζει τίποτα, αλλά απολαμβάνει τη μαγεία της στιγμής.

[scis id=”59″]

Τότε κατάλαβα ότι και εγώ τέτοιου είδους άνθρωπος θέλω να είμαι. Ποιος χέστηκε για την τελειότητα; Άνθρωποι είμαστε, φτιαγμένοι να κάνουμε λάθη και χαζομάρες. Και τι με νοιάζει να αρέσω σε όλους, χωρίς όμως να αρέσω ούτε σε έναν γι’ αυτό που είμαι πραγματικά;

Μπορεί να πάρω λάθος αποφάσεις, μπορεί να απογοητεύσω μερικούς και μπορεί να μετανιώσω πράγματα που έκανα. Ποτέ όμως δεν θα μετανιώσω για κάτι που δεν έκανα. Δεν θα είμαι από αυτούς που κοιτάνε πίσω και αναλογίζονται πώς θα ήταν η ζωή τους αν είχαν πάρει τη μεγάλη απόφαση που κάποτε φοβήθηκαν να πάρουν. Γιατί να θέλει κανείς μια ζωή γεμάτη απωθημένα;

Κι άσε τους γύρω σου να σε κρίνουν. Ε, δεν γίνεται πάντα να σε επικροτούν άλλωστε. Είσαι αυτός που είσαι, κάνεις τις επιλογές σου και νιώθεις περηφάνια γι’ αυτές, όχι ντροπή.

Θέλει κουράγιο να διαφέρεις από το πλήθος. Αλλά μόνο τότε θα ξεχωρίσεις…

 

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET