Τον τελευταίο καιρό έχουν αρχίσει και βγαίνουν συγκεκριμένα νούμερα για τους αιώνιους φοιτητές που υπάρχουν στο εκάστοτε πανεπιστήμιο και σίγουρα δε θα τα λέγαμε ενθαρρυντικά.
Πρόσφατα μάθαμε ότι το Παν/μιο Πατρών είναι ένα από εκείνα που σημειώνει υψηλά ποσοστά στην αιώνια φοίτηση, έχοντας 20.905 φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα προβλεπόμενα ν+2 έτη, στους 51.228 συνολικά που διαθέτει, ενώ τώρα έρχεται και το ΑΠΘ με το δικό του 44%. Και στις δύο περιπτώσεις δηλαδή, μιλάμε για μια κατάσταση σχεδόν 50-50 ανάμεσα σε ενεργούς και «λιμνάζοντες» σπουδαστές, που δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανησυχία.
Για το Πανεπιστήμιο της συμπρωτεύουσας συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε στο voria.gr, τα στοιχεία του πρώτου μήνα του 2021 έδειξαν ότι από τους συνολικά 79.434, οι «αιώνιοι» φοιτητές είναι 34.943 ενώ αντίστοιχα οι ενεργοί 44.491 (56%). Το πρόβλημα μάλιστα αντί να μειώνεται με τα χρόνια, φαίνεται να μεγαλώνει, αφού κάθε έτος ο αριθμός της πρώτης κατηγορίας αυξάνεται κατά χίλιους ή χίλιους πεντακόσιους.
Πρωταθλητής στους αιώνιους φοιτητές, δε, στέκει «υπερήφανα» το Τμήμα Θεολογίας, όπου το ποσοστό ανέρχεται στους 71,6%!
Εκεί πια, μειονότητα αποτελούν όσοι τελειώνουν τις σπουδές τους.
Στη συνέχεια ακολουθούν επίσης Τμήματα όπου πάνω από τους μισούς φοιτητές… δε λένε να τελειώσουν, όπως: Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας με 59,7%, Μαθηματικών με 59,1%, Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας με 58,7%, Φυσικής με 57%, Γεωλογίας με 56,4%, Οικονομικών Επιστημών με 54,6%, Φυσικής Αγωγής με 52% και Νομικής με 51,5%.
Το Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας από την άλλη, έχει καταφέρει κάτι εξίσου παράδοξο, με τους ενεργούς και «αιώνιους» φοιτητές να είναι ακριβώς ίσοι (από 426).
Αυτά βλέπει η Κεραμέως λοιπόν και έχει βαλθεί να εξαφανίσει αυτό το είδος φοιτητή από τα ελληνικά πανεπιστήμια, με τους όρους «ν+2» και «ν+3» και τη διαγραφή αυτών. Και τρέχουμε εμείς να περάσουμε κανένα χρωστούμενο…
Ακόμα, στον αντίποδα των παραπάνω, έχουμε και τα Τμήματα εκείνα του ΑΠΘ που παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά «αιωνίων» και όπως προκύπτει, είναι και τα πιο δύσκολα. Οι σχολές εκείνες δηλαδή με υψηλότερη βάση εισαγωγής και πιο απαιτητικό επίπεδο σπουδών δεν αντιμετωπίζουν στον ίδιο βαθμό το εν λόγω πρόβλημα.
Ξεκάθαρο παράδειγμα αποτελούν τα τέσσερα Τμήματα της Σχολής Επιστημών Υγείας (Οδοντιατρικής με 22%, Φαρμακευτικής με 26,8%, Ιατρικής με 28,6% και Κτηνιατρικής με 31,8%), τα επτά Τμήματα της Πολυτεχνικής Σχολής με τα ποσοστά να κυμαίνονται από 21,2% έως 44,8%, τα παιδαγωγικά Τμήματα (26,6% στο Δημοτικής Εκπαίδευσης και 29,6% στο Επιστημών Προσχολικής Αγωγής), καθώς και τα Τμήματα Ψυχολογίας (27%) και Δημοσιογραφίας (28,5%).
Τέλος, το Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης, είναι ο νικητής στη μάχη των λιγότερων αιωνίων φοιτητών. Το αντίθετο δηλαδή του Τμήματος Θεολογίας.
Τα στοιχεία αυτά λοιπόν, αποδεικνύουν ότι τα κριτήρια στην επιλογή σχολής παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο για το αν θα την τελειώσει κανείς ή θα καθυστερήσει/παρατήσει τη σχολή, αφού όπως φαίνεται οι «εύκολες» σχολές σπάνια αποτελούν πρώτη επιλογή και πιο γρήγορα ένας φοιτητής θα αποφασίσει να τις παρατήσει.
