Με το τέλος των διακοπών και την έλευση του φθινοπώρου, κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του. Είτε αυτό λέγεται διάβασμα, είτε δουλειά, είτε κάτι άλλο, σίγουρα όλοι λίγο ή πολύ από Σεπτέμβρη έχουν κάτι να τους μειώνει δραματικά τον ελεύθερο χρόνο. Η διασκέδαση περιορίζεται από την ολοήμερη καλοκαιρινή ξάπλα σε μια παραλία σε λίγες μόλις εξόδους την εβδομάδα. Και φυσικά το κενό έρχονται να γεμίσουν οι άπειρες παλιές και νέες σειρές, που δε χάνουν ευκαιρία να μας καθηλώσουν στον καναπέ ή στο κρεβάτι.
Με τη νέα σεζόν να ξεκινάει κι αναμένοντας τις πολλά υποσχόμενες καινούριες (ξένες) σειρές, έκατσα και ταξινόμησα όλες τις παλιές μου σειρές, ξεχωρίζοντας κάποιες all-time favorites. Η λίστα περιλαμβάνει σειρές που έχω δει περισσότερες από μία φορές και που θα ξανάβλεπα ευχαρίστως πολλές φορές ακόμη. Η επιλογή έγινε με βάση το πόσο ευχάριστη ή ενδιαφέρουσα είναι η σειρά, πόσο συμπαθητικοί (ή και αντιπαθητικοί αν πρόκειται για αντι-ήρωες) είναι οι πρωταγωνιστές, πόσο γέλιο βγάζει (αν πρόκειται για κωμωδία), αλλά και πόσο εύκολα βλέπεται σε περίπτωση που έχεις περιορισμένο ελεύθερο χρόνο κι απλώς θέλεις να χαζέψεις κάτι. Προφανώς το τελευταίο κριτήριο βγάζει αυτόματα από τη λίστα μου επικές σειρές (π.χ. «Game of Thrones») που περιλαμβάνουν πολλούς χαρακτήρες, πλοκή που απαιτεί αμείωτη προσοχή ή/και μεγάλη δόση δράματος.
1. Californication
Φυσικά. Αυτή η σειρά ταιριάζει σε όλα τα παραπάνω κριτήρια. Έχει χιούμορ κι ευχάριστο κλίμα, έναν πρωταγωνιστή που είναι ταυτόχρονα badass, αλλά και λίγο loser και σκηνές τις οποίες μπορεί κανείς να δει ξανά και ξανά, χωρίς να κουράζεται. Η σειρά ως σύνολο δεν παρουσιάζει ομοιογένεια, καθώς κάποιες seasons είναι πολύ καλές, ενώ κάποιες άλλες (π.χ. 5, 7) επιεικώς δε βλέπονται. Μεγάλο ατού της σειράς είναι το soundtrack, καθώς και το ότι μπορείς να δεις άσχετα μεταξύ τους επεισόδια, χωρίς να σε νοιάξει ιδιαίτερα το ότι χάνεις τη συνέχεια της πλοκής.
2. House MD
Ο αθάνατος Dr. House. Όσες φορές κι αν έχω δει ένα επεισόδιο, θα κάτσω να το ξαναδώ αν το πάρει κάπου το μάτι μου. Ακόμη κι αν έχω μάθει απ’ έξω όλους τους διαλόγους, όλη την πορεία της διαφορικής διάγνωσης, όλες τις γκριμάτσες και τις αγενείς παρατηρήσεις που κάνει ο σκοτεινός πρωταγωνιστής. Είναι μια σειρά που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το χιούμορ και το δράμα και είτε το επεισόδιο επικεντρώνεται στην υπόθεση που προσπαθεί να λύσει η εκάστοτε ομάδα του House, είτε επικεντρώνεται στην ψυχολογία και τα προσωπικά των χαρακτήρων, καταφέρνει να κερδίσει το ενδιαφέρον του παρατηρητή.
3. How I Met Your Mother
Μια από τις καλύτερες sitcoms σειρές της τελευταίας δεκαετίας. Οι χαρακτήρες είναι ευχάριστοι και δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Οι «περιπέτειες» στις οποίες μπλέκουν είναι τις περισσότερες φορές ξεκαρδιστικές και τα inside jokes/running gags/catch phrases δημιουργούν μια οικειότητα στο κοινό. Αλλά, κακά τα ψέματα, ο σημαντικότερος λόγος που τη βλέπουμε ξανά και ξανά, είναι ο Barney Stinson. Το στυλ του, ο τρόπος ζωής του, τα σενάρια που σκαρφίζεται κάθε φορά για να ρίξει μια γυναίκα, είναι απολαυστικά. Και γενικά είναι ένας χαρακτήρας που θα ήθελες να έχεις για φίλο, που καταφέρνει όσο πολύ κι αν βαριέσαι ή είσαι πεσμένος να σε εξιτάρει, να σε ενθουσιάσει και να σου φτιάξει τη διάθεση.
4. Nip/Tuck
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το Nip/Tuck είναι ένας ώριμος, σκοτεινός συνδυασμός όλων των παραπάνω σειρών. Ιατρικές υποθέσεις (οι οποίες περνούν σε δεύτερη μοίρα, αφού κυρίαρχο ρόλο έχουν οι προσωπικές περιπέτειες του διδύμου Sean-Christian), σεξ και δράμα. Για ακόμη μια φορά, ο fucked-up womanizer πρωταγωνιστής Christian Troy κλέβει την παράσταση. Αδίστακτος, εγωμανής, νάρκισσος, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να ικανοποιήσει τις ορέξεις του, αδιαφορώντας για τα πάντα και τους πάντες. Άλλη μια σειρά, όπου μπορείς να δεις άσχετα μεταξύ τους επεισόδια, με σκοπό να μπεις στο κλίμα της σειράς και να ξαναθυμηθείς την ατμόσφαιρά της, παρά να ακολουθήσεις την πλοκή. Ταιριαστό στη σκοτεινή ατμόσφαιρα το soundtrack της σειράς.
5. Sex and the City
Τρώω κράξιμο κάθε φορά που αναφέρω αυτόν τον τίτλο σε αντρική παρέα, ενώ οι γυναίκες της παρέας απλώς με κοιτούν παράξενα. Εντάξει, είναι μια σειρά που απευθύνεται κυρίως σε γυναικείο κοινό (αν και προσωπικά διαφωνώ με αυτές τις κατηγοριοποιήσεις), αλλά είναι γεγονός ότι δημιουργεί ένα μοναδικό κλίμα. Νέα Υόρκη, αναζήτηση του μεγάλου (μτφρ. Big) έρωτα ή απλώς ερωτικών συντρόφων και προβλήματα της καθημερινότητας. Ευχάριστη ατμόσφαιρα και (για μια ακόμη φορά) επεισόδια που δε συνδέονται ιδιαίτερα μεταξύ τους.
6. Doctor Who
Μια σειρά που πρωτοεμφανίστηκε το 1963 και κατάφερε να κερδίσει το στοίχημα με το χρόνο, παρά τα 15 χρόνια απουσίας της (1989-2004). Επιστημονική φαντασία, πανέξυπνος (ή πανέξυπνοι – όπως το πάρει κανείς) πρωταγωνιστής και περιπέτειες γεμάτες πρωτοτυπία, δράση, αλλά και χιούμορ. Χωρίς να χρειάζεται να έχεις ιδιαίτερες γνώσεις πάνω στο background του The Doctor, σιγά-σιγά γίνεσαι θαυμαστής του σύμπαντός του. Μεγάλο ατού οι ιστορίες του μεγαλοφυούς Steven Moffat, που σε αφήνουν άναυδο.
7. FRIENDS
Εδώ δε χρειάζονται καν συστάσεις, καθώς όλοι γνωρίζουμε κι αγαπάμε «Τα Φιλαράκια». Σειρά με τεράστια επιτυχία και όχι αδικαιολόγητα. Μοναδικοί πρωταγωνιστές, ενδιαφέρουσες και ξεκαρδιστικές καταστάσεις, βοηθητικοί χαρακτήρες και cameo εμφανίσεις που άφησαν εποχή. Γι’ αυτό τα βλέπουμε ξανά και ξανά από την πρώτη φορά που εμφανίστηκαν στην τηλεόραση.
