Στον απόηχο της πρώτης ουσιαστικής ποινής για κακοποίηση ζώων (τα 8 χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή στον 33χρονο που σκότωσε δύο γάτες στον Βοτανικό), εικόνες από την Ξάνθη μας υπενθυμίζουν ότι υπάρχει και μια άλλη μορφή κακοποίησης ζώων για την οποία δε μιλάμε τόσο: την κρατική.
Η παθητική στάση του κράτους απέναντι στα αδέσποτα είναι κακοποίηση, καθώς τα καταδικάζει στο θάνατο. Η αδιαφορία για την υγεία τους, τη στέγασή τους, τη φροντίδα τους, ενώ είσαι υπεύθυνος για αυτά, θα έπρεπε να τιμωρείται εξίσου. Γιατί να ξοδευτείς όμως για αυτά, όταν μπορείς απλά να τα αφήσεις στην τύχη τους; Ή ακόμα καλύτερα, να αφήσεις άλλους «καλοθελητές» να διευθετήσουν το πρόβλημα με τα δικά τους μέσα;
Η Ξάνθη δυστυχώς, είναι μια πόλη γνωστή για το πρόβλημα αδέσποτων που αντιμετωπίζει και η φιλοζωική «Αδεσποτούλια Ξάνθης» τρέχει και δε φτάνει. Τα καταφύγια άλλωστε δεν είναι η λύση και έχει αποδειχθεί τρανά σε αυτή τη χώρα. Πόσα τέτοια έχουμε και πόσα ακόμα αδέσποτα ζουν στους δρόμους… Η πραγματική λύση βρίσκεται στη στείρωση και στην τιμωρία της εγκατάλειψης. Όσο κάποιοι παρατάνε τα κατοικίδια τους στα βουνά και στα χωριά, και όσο αυτά αναπαράγονται ανεξέλεγκτα, τόσο θα βλέπουμε άρρωστα, πατημένα και φολιασμένα σκυλάκια και γατάκια στο δρόμο. Ή ακόμα χειρότερα, θα κάνουμε ότι δε τα βλέπουμε, ενώ ζουν σε αυτές τις συνθήκες.
Όλα αυτά είναι γνωστά στους αρμόδιους. Ενώ γνωστό σε όλους μας είναι ότι οι δήμοι λαμβάνουν κονδύλια για αυτόν τον σκοπό. Όπως δηλώνει στο Action24 η κ. Άννα Μαρία Ζαφειριάδου, πρόεδρος της φιλοζωικής οργάνωσης:
Έχουμε ενημερώσει τους πάντες. Και η ειδική γραμματεία έχει στείλει email στην αποκεντρωμένη να αναλάβει τις ευθύνες και να πράξουν αρμοδίως. Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Έχουμε μία αλληλογραφία από τον Ιούνιο και δεν έχει αλλάξει τίποτα. Έξι μήνες κρατάμε τη χωματερή μέχρι να βρεθεί λύση.
Η ίδια προσθέτει πως «Είναι μία περιοχή που δεν ελέγχεται, τα ζώα είναι πολύ φοβικά και κρύβονται. Είναι μία πολύ δύσκολη διαχείριση, έχουμε κάνει κάποιες προτάσεις για τη διαχείριση, αλλά δεν απαντάει κανείς. Είναι θέμα των δήμων, σύμφωνα με τον νόμο. Εφόσον, όμως, οι δύο δήμοι δε συμφωνούν, το θέμα το αναλαμβάνει η Περιφέρεια και το Υπουργείο. Το Υπουργείο έστειλε έναν άνθρωπο τον Ιούλιο για να δει την κατάσταση και έγινε η πρώτη βοήθεια από τη ΒΙΑΜΑΚ που έληξε τον Σεπτέμβριο».
Από τον Σεπτέμβριο και μετά, ούτε το υπουργείο, ούτε οι δήμοι κάνουν κάτι. Εμείς μαζεύουμε καθημερινά πτώματα, αυτό γίνεται κάθε μέρα, δεν μπορούμε να τα αφήσουμε τα ζώα εκεί, δεν μπορούμε να μην πάμε να τα ταΐσουμε, να μην τα πάμε στους γιατρούς να τα φροντίσουν.
Η κ. Ζαφειριάδου επισημαίνει και κάτι ακόμα που παρατηρούν όλοι όσοι ασχολούνται λίγο παραπάνω με το ζήτημα των αδέσποτων και των ζώων γενικότερα. Κι αυτό είναι ότι ενώ «καμαρώνουμε» σαν χώρα για τη νομοθεσία γύρω από τα κατοικία και την κακοποίηση, στην πράξη δε βλέπουμε καμία πρόοδο. Η πρόεδρος της φιλοζωικής Ξάνθης λοιπόν, αναρωτιέται μαζί μας:
«Η Κυβέρνηση έχει υποσχεθεί ‘Κανένα Ζώο Αδέσποτο, Κανένα Κακοποιημένο’ και συνεχώς διαβάζουμε για το πόσο άρτια και αυστηρή είναι πλέον η νομοθεσία σε ότι αφορά τα κατοικίδια. Και το ερώτημά μας είναι γιατί οι Νόμοι δεν εφαρμόζονται από την ίδια την Δημοτική Αρχή; Γιατί οι Δήμοι δεν φροντίζουν για την στείρωση, την περίθαλψη, τον εμβολιασμό και την σίτιση αυτών των πλασμάτων; Και ποιος επιτέλους είναι αρμόδιος να τους συνετίσει;
Ζητάμε οι αρμόδιοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, τα ζώα αυτά να στειρωθούν, εμβολιαστούν και να φτιαχτεί ο χώρος, έτσι ώστε να έχουν πρόσβαση σε τροφή νερό και καταλύματα που θα τα προστατεύουν από τις καιρικές συνθήκες. Είμαστε στην διάθεσή τους να βοηθήσουμε στο να συλλεχθούν αυτά τα ζώα, και να βοηθήσουμε να βρεθούν οι κατάλληλες οικογένειες να τα υιοθετήσουν. Ένα είναι σίγουρο: Τα ζώα αυτά πρέπει να σταματήσουν να αναπαράγονται ώστε να μειωθεί ο αριθμός τους και να έχουν μια ευκαιρία να βρουν σπίτι».
