Έρευνα που πραγματοποίησε το Υπουργείο Παιδείας έδειξε ότι το 40%-50% των φοιτητών που είναι εγγεγραμμένοι σε κάποια σχολή, πατάνε όντως το πόδι τους στο αμφιθέατρο, πηγαίνουν σε εξεταστικές και γενικά είναι ενεργοί. Το υπόλοιπο ποσοστό, μάλλον προτιμά καφεδάκι και Netflix n’ Chill.
Αν πούμε ότι πέφτουμε από τα σύννεφα θα είναι ψέμα, μιας και κάτι γνωρίζουμε από αιώνιους φοιτητές (κάτι γνωστοί από το χωριό δεν τους ξέρετε). Τώρα λοιπόν, έμαθε για τα καλά και το υπουργείο Παιδείας, το οποίο ζήτησε στοιχεία από όλα τα ΑΕΙ, προκειμένου να «μοιραστεί» βάσει των ενεργών φοιτητών τους μια επιπλέον χρηματοδότηση περίπου 7 εκατομμυρίων ευρώ.
Αναφορικά με τα όσα διαβάζουμε από το ρεπορτάζ που πραγματοποίησε η εφημερίδα «Τα Νέα», σε μεγάλα Πανεπιστήμια της χώρας οι αιώνιοι φοιτητές είναι περισσότεροι από εκείνους που αποκαλούνται ενεργοί.
Προς υπεράσπισή μας ωστόσο, οι καθηγητές παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό, μιας και είναι εκείνοι που κρατούν την τύχη μας στα χέρια τους με τους βαθμούς που βάζουν.
Επιστρέφοντας στα στατιστικά στοιχεία της έρευνας, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών οι εγγεγραμμένοι φοιτητές είναι γύρω στα 102.000 άτομα, ενώ εκείνοι που φαίνεται ότι παρακολουθούν τυπικά τις σπουδές τους και βρίσκονται στο όριό τους (όσα έτη δηλαδή ορίζει η κάθε σχολή) δεν ξεπερνούν τα 50.000 άτομα.
Αντίθετα, στο ΕΜΠ η αντιστοιχία είναι περίπου 50% – 50%, ενώ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών γύρω στο 45% για τους ενεργούς φοιτητές στο όριο της φοίτησης. Καλύτερη αναλογία υπέρ των ενεργών φοιτητών φαίνεται ότι έχει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Το υπουργείο Παιδείας σκέφτεται πολύ έντονα την αλλαγή των διατάξεων που ισχύουν σήμερα για το θέμα των αιώνιων φοιτητών, και προφανώς θα υπάρξουν εξαιρέσεις για λόγους υγείας ή άλλους ειδικούς λόγους, αλλά και μεταβατικό στάδιο εφαρμογής του νέου νόμου.
Από την άλλη, αν το ν+2 έφερε μια φορά αντιδράσεις, φανταστείτε τι θα γίνει αν περάσει η διαγραφή των αιώνιων φοιτητών.
Οι προτάσεις
Οι προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι πολλές, αλλά υπάρχει χρόνος ακόμα για επιπλέον απόψεις, μιας και οι σχετικές διατάξεις θα παρουσιαστούν από το υπουργείου τους πρώτους μήνες του 2020. Το βέβαιο είναι ότι θα τεθούν συγκεκριμένα όρια κατά τα οποία θα μπορούν να ολοκληρώσουν οι φοιτητές τις σπουδές τους, όπως π.χ. «ν+2» που ίσχυε στο παρελθόν ή «ν+ν».
Όπως ξέρετε, το ν+2 είναι η διάρκεια των σπουδών ενός τμήματος προσαυξημένη κατά 2 έτη, ενώ ν+ν σημαίνει η διάρκεια των σπουδών ενός τμήματος προσαυξημένο κατά τον αντίστοιχο αριθμό επιπλέον ετών (π.χ. αν μια Σχολή έχει διάρκεια σπουδών 4 έτη, αναγνωρίζεται το 4+4).
Ο σχετικός νόμος βέβαια έχει περάσει από πολλά κύματα. Το 2007 θεσπίστηκε το διπλάσιο του αριθμού ετών των σπουδών (ν+ν) ως το μέγιστο όριο φοίτησης, ενώ το 2011 με τον Νόμο 4009 ορίστηκε ότι οι φοιτητές χάνουν τα προνόμια της φοιτητικής ιδιότητάς τους δύο χρόνια μετά τον κανονικό χρόνο φοίτησης (ν+2).
Ο ίδιος νόμος όμως έδινε τελικά στα ανώτατα ιδρύματα τη δυνατότητα να ορίσουν βάσει κανονισμού τις προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση των σπουδών των φοιτητών τους. Όλα αυτά βέβαια εφαρμόστηκαν μόνο μέχρι τη διαγραφή των αιώνιων φοιτητών, κάτι που κράτησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, με τα ιδρύματα να αναζητούν επί μήνες παλιούς φοιτητές για να καθαρίσουν τα μητρώα τους, για να έρθει βέβαια η επόμενη κυβέρνηση το 2015 και να καταργηθούν όλα τα παραπάνω.
Σήμερα, πάντως, τα Πανεπιστήμια «βουλιάζουν» από φοιτητές που έχουν ξεπεράσει το 7ο ή 8ο έτος των σπουδών τους.
