Το να είσαι ενήλικας δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσεις να είσαι ανεξάρτητος, να ζεις για τον εαυτό σου και να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Η λέξη ευθύνη από μόνη της μπορεί να είναι αρκετά τρομακτική για ένα νέο άτομο, πόσο μάλλον για κάποιον που μόλις δεκαοχτάρισε! Τι σημαίνει να έχεις προγραμματισμό; Να ακολουθείς κανόνες; Να χειρίζεσαι πιο ώριμα τις καταστάσεις; Να είσαι πιο υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό σου; Ή μήπως απλά σημαίνει να μαγειρεύεις και να τρως και καμιά φορά σπίτι;
Το τι ετοιματζίδικο έχουμε φάει εδώ και λίγους μήνες στην πρώτη φοιτητική μας χρονιά με τη συγκάτοικο στο νέο μας σπίτι, δε λέγεται! Στο ζωντανό, γεμάτο μουσικές γεύσεις και χρώμα Κουκάκι, το κοινό μας διαμέρισμα βρίσκεται χωμένο στο τέλος ενός πεζοδρόμου και το σούπερ μάρκετ πέφτει κάπως μακριά από τη γειτονιά. Πού μας χάνεις πού μας βρίσκεις, ανάμεσα σε μαγαζάκια για καφέ και έτοιμο φαγητό – το αγαπημένο μας –, πίνουμε τις μπίρες μας μακριά από σκοτούρες και προβλήματα. Δε θέλουμε έως τώρα μπλεξίματα με την κουζίνα μας και είναι φανερό. Η ίδια, απείραχτη from day one, σχεδόν διαμαρτύρεται για την αχρησία της. Κάποια στιγμή, έχοντας πλέον περάσει το πρώτο τρίμηνο με ένα μόνιμο «τι θα παραγγείλουμε» στο στόμα και άπειρα άδεια κουτιά από πίτσες και μπέργκερ στο σαλόνι μας, έχουμε μείνει ταπί μπροστά σε μια σκληρή αλήθεια. Κάτι πρέπει να αλλάξει. Γρήγορα. «Νέα χρονιά, νέοι στόχοι, τέλος το τζανκ φουντ και το απανωτό street food!», σύσσωμες αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε στο κοντινότερο Lidl που άνοιξε πρόσφατα στον Ν. Κόσμο απέναντι από τo κτήριο που στέγαζε τα γραφεία της παλιάς Ελευθεροτυπίας, με το αμάξι του κολλητού Σπύρου. Ήρθε η ώρα να νοικοκυρευτούμε.
Μα πριν φτάσω στα πολυπόθητα ψώνια, που επρόκειτο να αλλάξουν δραστικά τη μορφή της κουζίνας, του άδειου έως τώρα ψυγείου μας, αλλά και της φιλοσοφίας μας γενικότερα, εδώ είναι λίγα λόγια για εμάς. Είμαστε δύο κορίτσια που λατρεύουν την ανεξαρτησία και δεν υπάρχει τίποτα σε αυτόν τον κόσμο που θα μπορούσαν να ανταλλάξουν με την ελευθερία τους. Και για να δικαιολογήσουμε πόσο την αγαπάμε αυτήν την ελευθερία, επιλέξαμε ένα πανεπιστήμιο που απέχει 500 χιλιόμετρα από το σπίτι μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έχουμε έρθει στην Αθήνα απόλυτα προετοιμασμένες για όσες προκλήσεις έρθουν στον διάβα μας. Οι μαμάδες μας έχουν προσπαθήσει να μας μάθουν κάποιες βασικές συνταγές χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Δεν είμαστε και τόσο της παράδοσης, οπότε και τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ ήταν πάντα μια άκρως βαρετή διαδικασία για εμάς.
Μέχρι τη στιγμή που ανακαλύψαμε λίγο πριν τις γιορτές, το νέο, διώροφο Lidl του Ν. Κόσμου και το shopping ride έγινε συνήθεια. Στην πρώτη, ουσιαστική, σοβαρή επίσκεψη πήγαμε αισιόδοξες και ενθουσιασμένες. Αλλά και πολύ καλά διαβασμένες. Αλάτια, πιπέρια, μπαχαρικά, κάποιες κονσέρβες – καλό είναι να υπάρχουν –, τα απαραίτητα φρέσκα φρούτα και λαχανικά που διαρκούν μέχρι και μια βδομάδα, τοστάκια, δημητριακά, γάλατα και μαρμελάδες για πρωινό, αλλά και πολλά άλλα φρεσκοψημένα ψωμοειδή από τον φούρνο – όλα μπήκαν στο φοιτητικό καλάθι μας σε πολύ οκ τιμές. Είπαμε, ήρθαμε διαβασμένες, όχι αστεία.
Όσπρια, ρύζια και μακαρόνια, τσεκ. Σάλτσες, ημιέτοιμα γευματάκια, αλμυρά και γλυκά σνακς για εκείνη την ώρα που πρέπει οπωσδήποτε να φας κάτι και δε θες να παραγγείλεις ΠΑΛΙ. Pancakes στην τοστιέρα, πίτσες με τορτίγιες, μακαρονοσαλάτες, μπιφτεκόψωμα – τόσες συνταγές πανεύκολες, φοιτητικές, μα πάνω απ’ όλα δικές μας. Εμπνεύσεις της στιγμής. Κάτι πολύ παραπάνω από τίμιες. Κι όλες γεμάτες με ποιοτικά προϊόντα και value for money για brunch, lunch και βραδιές γεμάτες γεύσεις και ταινίες με το crew! Άλλη φάση τα Lidl, άλλη φάση και το νέο μας χόμπι για ψώνια αλλιώτικα και μαγειρική που μυρίζει έμπνευση και ανεξαρτησία! Ταιριάζει με τη δική μας φάση, δεν είναι κάτι που το κρύβουμε.
Έξυπνες λύσεις για το διατροφικό μας καλάθι, για ακόμα πιο έξυπνες, εύκολες και γρήγορες φοιτητικές συνταγές, στις καλύτερες τιμές. Χωρίς κόπο και φόβο, αλλά με μεγάλο πάθος. Για μια ελευθερία που δεν κοστίζει ούτε κυριολεκτικά, αλλά ούτε και μεταφορικά. Problem solved! Μια πεντανόστιμη ενήλικη ζωή μόλις ξεκινάει! Και όπως φαίνεται, δε μας χαλάει καθόλου τελικά. Ενδεχομένως να μπορέσουμε να γίνουμε καλύτεροι, πιο συνειδητοποιημένοι και ακόμα πιο έτοιμοι ως ενήλικες από προηγούμενες γενιές, παίρνοντας τη ζωή στα χέρια μας, όπως πραγματικά της αξίζει και μας αξίζει φυσικά.
