Σε προηγούμενο άρθρο μου, είχα γράψει ότι το «κακό timing» υποδηλώνει ξεκάθαρα αδιαφορία από την αντίθετη πλευρά. Ναι, ακόμα είμαι υπέρμαχος αυτής της άποψης, απλά υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις. Όπως πάντα…
Υπάρχουν βλέπετε, μερικές περιπτώσεις όπου το συναίσθημα από μόνο του δεν αρκεί. Τι γίνεται τότε; Σκατά. Δεν ξέρεις από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις. Δεν ξέρεις καν αν είναι στο χέρι σου να διορθωθεί η όλη κατάσταση. Αναρωτιέσαι αν πρόκειται για εμπόδιο που προέκυψε για κάποιο λόγο ή αν σε δοκιμάζει η μοίρα για να δει αν θα αντέξεις. Ας δούμε όμως, τα πράγματα λιγάκι πιο συγκεκριμένα.
Είσαι σε μία σχέση που νιώθεις πως σε γεμίζει, πως ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου σε ολοκληρώνει και θες να μείνει, να μείνει μέχρι να βαρεθείς να τον βλέπεις (πράγμα απίθανο να συμβεί), να μείνει γιατί πρώτη φορά αισθάνεσαι ότι πρόκειται για κάτι αμοιβαίο. Κοιτάζεστε κι απλά δε χρειάζεται να πείτε το παραμικρό. Δεν αισθάνεστε την ανάγκη να μιλήσετε για να αποκτήσει ενδιαφέρον η συνάντησή σας, αρκεί και μόνο που είστε εκεί μαζί…
Ο καιρός περνάει όμως ,το καλοκαιράκι φεύγει και φτάνει ο χειμώνας με τις πολλές υποχρεώσεις. Κάπου εκεί χάνεστε, μιας κι ο χρόνος μόνο σύμμαχός σας δεν είναι. Έχεις εσύ τα δικά σου, έχει κι αυτός τα δικά του. Σταματάτε. Χάνεστε. Αυτός προχωράει τη ζωή του, εσύ καθυστερείς κάπως αλλά έρχεται και η σειρά σου. Στο μυαλό του δεν ξέρεις τι συμβαίνει, όμως στο δικό σου, όσο κι αν δεν το παραδέχεσαι, υπάρχει κάπου ένα σημείο αφιερωμένο σ’ εκείνον. Όσο κι αν ξεχνιέσαι μέσα στην ημέρα σου, πάντα συμβαίνει κάτι να στον θυμίζει.
Κι εντελώς ξαφνικά, μετά από τόσο καιρό τον αντικρίζεις μπροστά σου. Σου μιλάει, του μιλάς και νιώθεις ακριβώς όπως είχες νιώσει εκείνη την πρώτη φορά που ανταλλάξατε δυο κουβέντες. Τα αισθήματα σου ξυπνούν και φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο και με τα δικά του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί πολύ απλά, το «κακό timing» ήταν η αιτία του χωρισμού σας κι όχι η εξάντληση συναισθημάτων. Αγκαλιάζεστε και ξέρεις πως δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο στον κόσμο. Έλα όμως, που εκείνος παραμένει ακόμη «αλλού»…
Γιατί να συμβεί αυτό; Γιατί το γαμημένο το timing να καταστρέψει κάτι τόσο όμορφο; Αχ αυτά τα «γιατί», δεν παύουν να τελειώνουν… Μέχρι που σκέφτεσαι: Μήπως να το προσπαθήσω; Αφού αξίζει. Απ’ την άλλη όμως, δε λένε οτι η αγάπη κι ο έρωτας όλα τα ξεπερνούν; Εμείς γιατί δεν αντέξαμε;
Μπερδεμένα αυτά τα συναισθήματα τελικά. Κανείς δεν μπορεί να δώσει σαφή απάντηση τι γίνεται όταν το «κακό timing» όντως ισχύει και δεν είναι μια απλή δικαιολογία. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα όμως, είναι πως αν αυτό που έχουν δύο άνθρωποι όντως αξίζει, το timing θα τους ενώσει αργά ή γρήγορα, όπως ακριβώς τους χώρισε. Εκτός κι αν κάποιος από τους δύο πάρει την απόφαση ότι είναι στο χέρι του και διαολοστείλει τα timing κι όλες αυτές τις βλακείες, προσπαθώντας για αυτό που τόσο πολύ θέλει!
