Ένα πράγμα δε θα καταλάβω με τίποτα στη ζωή μου. Πώς γίνεται μερικοί μέσα σε τόσο διάβασμα και υποχρεώσεις, που καλώς ή κακώς έχει η περίοδος της εξεταστικής, να καταφέρνουν να ξεκινήσουν νέα σειρά και φυσικά να την έχουν παρακολουθήσει τόσο διεξοδικά ώστε να έχουν άποψη γι’ αυτή. Ρε παιδιά μου, όλη τη χρονιά έχουμε για να λιώνουμε με σειρές, στην εξεταστική πρέπει να μας πιάσει ο πόνος;
Όπως λέει ο σοφός λαός όμως, μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις, διότι πρόσφατα σε μία στιγμή παραφροσύνης αδυναμίας και σε ένα διάστημα που ήθελα να γεμίσω κάπως τα μοναχικά μου βράδια, ένας φίλος μου πρότεινε το ‘Τhe Boys’, το οποίο παρακολούθησα υπερήφανα μέχρι τελικής πτώσης και βγήκα δικαιωμένος, γιατί γάμησε!
Να είμαι ειλικρινής, τη συγκεκριμένη σειρά δεν την είχα ξανακούσει. Ειδικότερα δε, τώρα που ο ελεύθερος χρόνος είναι ανύπαρκτος σαν έννοια στη ζωή μου, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλύπτω συνεχώς καινούρια διαμαντάκια που θα κλέψουν την καρδιά μου τηλεοπτικά και θα τα προτεινώ εδώ, ώστε να παθαίνετε κι εσείς πριαπισμό μαζί μου. Αυτό που κατάλαβα ωστόσο μιλώντας και με άλλους, είναι πως δεν είναι γνωστή ούτε στο ευρύ κοινό.
Σήμερα λοιπόν, θέλω να πω δύο λογάκια για το «The Boys», τη σειρά που έκανε την καρδούλα μου να σκιρτήσει και πάλι από ικανοποίηση και προσμονή.
https://www.youtube.com/watch?v=06rueu_fh30
Σε πρώτη φάση, διαβάζοντας την περιγραφή της, νομίζεις πως πρόκειται για μία ακόμη σειρά με σούπερ ήρωες. Είναι όμως έτσι;
Γιατί στο σύμπαν του ‘The Boys’ οι ήρωές μας δεν είναι όπως τους έχουμε συνηθίσει. Δεν είναι εκείνα τα καλά παιδιά με το χαμηλωμένο βλέμμα και τις καυλωτικές στολές. Μιλάμε για τα μεγαλύτερα μουνοπανίδια που έχει γνωρίσει ο πλανήτης, με διεφθαρμένους και ψωνισμένους ήρωες, που θέτουν σε συνεχή κίνδυνο τον απλό κόσμο με την ανωριμότητά τους. Προφανώς κάποιοι δεν το άντεξαν αυτό και με μπροστάρη τον, φλώρο κατά τ’ άλλα, χαρακτήρα Hughie, σχηματίζουν μία τέρμα badass ομάδα για να τους τιμωρήσει.
Θα ξεκινήσω με το concept που ειναι ακραία ενδιαφέρον. Εντάξει, έχουμε μπουχτίσει λιγάκι με τις συνηθισμένες super hero movies και series. Μας αρέσει η ίντριγκα και γουστάρουμε όταν οι πρωταγωνιστές μας ειναι κακομούτσουνοι, κωλοπαιδαράδες, με τα πιο αμφισβητήσιμα κίνητρα, αλλά παράλληλα με τις πιο μεγάλες και χρυσές καρδιές. O λόγος που γουστάραμε το Breaking Bad είναι γιατί οι ήρωες είναι συνάμα και αντιήρωες, ισορροπώντας πάνω στη λεπτή γραμμή της συμπάθειας και της αντιπάθειας ή ακόμα καλύτερα της καταδικής ή της κατανόησης.
Μπορεί η καλοσύνη των ηρώων να πουλάει πολύ τη σημερινή εποχή, όμως μια τεράστια μερίδα κοινού αναζητάει κίβδηλους πρωταγωνιστές.
Εκεί εξαρτάται το αν θα σου αρέσει η σειρά ή όχι. Γιατί στην τελική, όλα είναι θέμα γούστου. Δώσε της λοιπόν μια ευκαιρία και θα σε αποζημιώσει. Μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα από τα πρώτα 2 επεισόδια.
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να μας παρουσιάσει ένα γενικά εξεζητημένο στόρι με εξαιρετικά πλάνα, που στ’ αλήθεια δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από τον κόσμο του Hollywood. Ουσιαστικά, ο σκοπός των παραγωγών είναι να παρουσιάσουν μια καυστική σάτιρα των ταινιών με σούπερ ήρωες και το καταφέρνουν από την πρώτη σκηνή μέχρι την τελευταία. Tολμώ να πω πως οι Σεθ Ρότζεν, Έρικ Κρίπκι και Έβαν Γκόλντμπεργκ πρέπει να είναι τεράστιοι φαν του Κουέντιν Ταραντίνο, καθώς κερνάνε φουλ σπλατεριά, με προσεγμένο τρόπο πάντα, ώστε να μη γίνεται κουραστικό.
Σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω πως η σειρά δεν περιλαμβάνει τις τεράστιες δόσεις δράσης που περιμένεις, αλλά η πλοκή έχει χτιστεί και κορυφωθεί τόσο καλά, που θα σε φέρει, χωρίς να το επιδιώξεις, στο σημείο να δαγκώσεις το στρώμα του κρεβατιού σου. Συν σε όλα αυτά, οι σεναριογράφοι παραδίδουν μαθήματα με τρομερούς διαλόγους, που τα έχουν όλα: Από lame υπερηρωικές ατάκες μέχρι black humour αστειάκια και αναφορές στις Spice Girls.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει ένα τέτοιο πρότζεκτ είναι να το γεμίσεις με ένα αξιόλογο cast, το οποίο μάλιστα θα έχει και χημεία. Οι ηθοποιοί που καπαρώνουν τους πρώτους ρόλους είναι σχετικά άγνωστοι στον περισσότερο κόσμο, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αποτυγχάνουν να δώσουν μερικές εξαιρετικές και ταιριαστές ερμηνείες.
Από το cast μπορώ να ξεχωρίσω σίγουρα τέσσερις.
Καρλ Έρμπαν και Τζακ Κουέιντ παίζουν υπέροχα τους ρόλους των Billy Butcher και Hughie Campbell, δημιουργώντας ένα αχτύπητο ντουετάκι που αποτελείται από εναν πολλά βαρύ πρώην πράκτορα της CIA και τον βασιλιά των φλώρων. Από την άλλη, ο Άντονι Σταρ στον ρόλο του Homelander, του αρχηγού των σούπερ ηρώων, δείχνει πως τελικά ο Joffrey από το GOT δεν ήταν το μεγαλύτερο τηλεοπτικό αρχίδι και πως διεκδικεί επάξια τον τίτλο αυτό. Κλείνω με τον Τόμερ Καπόν, που παίζει τον αγαπημένο μας Frenchie, έναν γλυκούλη και συναισθηματία κακοποιό, ο οποίος μπορεί να σε πεθάνει με τις τρομερές ατάκες του, τις οποίες συνοδεύει τέλεια η γαλλική του προφορά.
Πάντα θα παρακολουθούμε τους αγαπημένους μας σούπερ ήρωες που είναι κουλ και σώζουν με τον ίδιο τρόπο τον κόσμο, αλλά παράλληλα θα μας εξιτάρουν λίγο παραπάνω προσπάθειες σαν το ‘The Boys’. Είναι ο λόγος που ακόμα μνημονεύεται ο Χάνκοκ, αν και η ταινία του με τον Γουίλ Σμιθ δεν έπιασε τα στάνταρ που είχαμε στο μυαλό μας.
Νομίζω ότι αξίζει να της δώσετε μία ευκαιρία. Η πρώτη σεζόν είναι διαθέσιμη στο Amazon Prime, ενώ η πρεμιέρα του δεύτερου κύκλου θα γίνει μέσα στο 2020. Μέχρι τότε, όπως πάντα, συστήνω υπομονή.
