Μπορεί να το παίρνουμε λίγο… μονοστεκιά στις ταινίες της εβδομάδας, αλλά δε γινόταν διαφορετικά! Και μόνο που βγαίνει μια νέα ταινία του Πολέμου των Άστρων από τη βασική σειρά, είναι πραγματικό event και έχουμε ιερό καθήκον να σε ενημερώσουμε πλήρως για το τι παίζει μαζί της!
Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μπορούμε να τη δούμε αποκλειστικά σαν μια ακόμα ταινία, αλλά σαν μέρος μιας τεράστιας saga, οπότε την κρίνουμε με βάση του πόσο…Star Wars είναι! Έχε το υπόψιν πριν διαβάσεις παρακάτω…
Φυσικά, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλες καλές προτάσεις, για κάθε γούστο! Στις υπόλοιπες ταινίες που βγαίνουν, ξεχωρίζει μια από τις πιο στιβαρές ελληνικές ταινίες της χρονιάς, ένα πολυβραβευμένο ρομαντικό φιλμ κι η νέα δημιουργία της Pixar!
Star Wars: Οι Τελευταίοι Jedi (Star Wars: The Last Jedi)
Η νέα, πολυαναμενόμενη ταινία της σειράς-φαινόμενο κατέφθασε! Και μετά το συγκλονιστικό “The Force Awakens“, οι προσδοκίες έχουν εκτιναχτεί στα ύψη! Εκείνη η ταινία ήταν απλά τέλεια και το “The Last Jedi” είχε πολύ βαρύ φορτίο να σηκώσει, αν ήθελε να την φτάσει. Είναι αναπόφευκτο να μη συγκρίνεις τις δυο ταινίες, αφού συνδέονται χρονικά.
Για να δεις τις διαφορές των δύο φιλμ, αρκεί να ρίξεις μια ματιά στα πόστερ τους:
Το προηγούμενο είναι γεμάτο, πολύχρωμο και φασαριόζικο, αλλά όχι μπουκωμένο. Συμβαίνουν πολλά, όμως βρίσκονται σε ιδανική αρμονία και συνδέονται άψογα. Μια 100% Star Wars αφίσα, που μπολιάζει τα παλιά με το σήμερα και είναι πολύ ευχάριστη στο μάτι!
Το Last Jedi από την άλλη, είναι πολύ πιο μονόχρωμο, σοβαροφανές και λίγο… άδειο. Από το μέγεθος και τη συστοιχία των χαρακτήρων, καταλαβαίνεις σε ποιους δίνεται έμφαση, χωρίς περίτεχνες πόζες ή ιδιαίτερη ένταση. Μια αφίσα που… απλά κάνει τη δουλειά της.
Ακριβώς το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τις ταινίες!
Οι «Τελευταίοι Τζεντάι» είναι μια ταινία που διαφέρει αρκετά σε ύφος από τον προκάτοχο της κι αυτό θα την καθορίσει στην κρίση σου, ανάλογα με το πόσο φαν του «Η Δύναμη Ξυπνά» (ή της σειράς γενικότερα) είσαι. Στο μεγαλύτερο της μέρος, είναι μια ακόμα ικανοποιητική προσθήκη στο σύμπαν του Πολέμου των Άστρων, αλλά υπάρχουν πολλά σημεία που τους λείπει ένα «τσαφ» παραπάνω κι αφήνουν την αίσθηση του ανολοκλήρωτου.
Δε σημαίνει ότι είναι κακή, ούτε καν από τις μέτριες της σειράς (υπάρχουν και τα πρίκουελ εξάλλου), αλλά σίγουρα είναι η πιο άνιση. Έχει δυνατές στιγμές που θα ανατριχιάσουν τους χρόνιους φαν, αλλά κι ορισμένες που δε λένε να τελειώσουν με τίποτα!
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας, είναι ότι δεν ξέρει τι θέλει να είναι: τη μια έχει χιούμορ που θυμίζει… Marvel (θα μου πεις, στην Disney ανήκουν και τα δύο franchise), ενώ την άλλη είναι ΤΟΣΟ. ΑΦΟΡΗΤΑ. Σοβαρή! Επίσης, κάποιες σκηνές μάχης είναι εκθαμβωτικές, ενώ άλλες θύμιζαν μαξιλαροπόλεμο, παρά ξιφομαχία με γ*μημένα φωτόσπαθα!
Ο ρυθμός είναι λίγο… οτινάναι και για μεγάλο μέρος, κάνει κοιλιά. Μεγάλη έμφαση δίνεται στο (ψυχολογικό) δράμα των χαρακτήρων κι αυτό κουράζει. Νιώθεις ότι διάλογοι επαναλαμβάνονται, ενώ το σενάριο κάπου γίνεται φτηνό, σε φάση «σοβαρά τώρα»!
Ομολογώ ότι υπήρχαν φάσεις που ένιωθα έτσι!
Στα θετικά τώρα, το καστ ήταν υπέροχο, ακόμα κι αν δεν τους έδωσαν πολλά για να δουλέψουν. Τα νέα πρόσωπα όπως η Ντέιζι Ρίντλεϊ κι ο Άνταμ Ντράιβερ, δείχνουν ότι ξέρουν σε τι ταινία παίζουν και προσδίδουν τεράστιο σεβασμό στους ρόλους τους!
Αλλά ο παλιός είναι αλλιώς κι η επιστροφή του Μαρκ Χάμιλ στο ρόλο του Λουκ είναι σκέτη κ**λα! Πόσο υπέροχο να βλέπεις έναν τέτοιο θρύλο να επιστρέφει τόσα χρόνια μετά, για να βρει τη δόξα που δικαιωματικά του αξίζει;; Όπως εξίσου ευχάριστο, που η συγχωρεμένη Κάρι Φίσερ παίρνει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής και συγκινεί σε κάθε της ανάσα…
Αν έχεις μανία με τη σχετική μυθολογία, θα βρεις ΠΟΛΥ πράμα να συζητήσεις. Η δράση θαμπώνει αρκετά ώστε να δικαιολογεί το εισιτήριο σου, πολλές αστείες στιγμές θα προκαλέσουν κύμα γέλιου στην αίθουσα, ενώ οι νέοι χαριτωμένοι χαρακτήρες (λέγε με Porg) θα κλέψουν πολλές γυναικείες καρδιές κι αναμένεται να πουλήσουν πολλά λούτρινα!
Εν κατακλείδι, το Last Jedi παραμένει άχαστο είτε είσαι φαν του Star Wars, είτε ένας σινεφίλ που ξέρει τι αξία έχουν αυτές οι ταινίες για την ποπ κουλτούρα. Αν όμως ποτέ δεν ήσουν φαν, μην περιμένεις εδώ να αλλάξεις άποψη. Η συγκίνηση θα προκαλέσει χειροκροτήματα στην αίθουσα, αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε ότι υπάρχουν και πολλές βαρετές στιγμές.
Το χειρότερο, είναι ότι δε φαίνεται να πηγαίνει πουθενά. Επί 2μισι ώρες συμβαίνουν τόσα πολλά, αλλά στο τέλος νιώθεις ότι και πάλι δεν έγινε τίποτα, σαν να βρισκόμαστε εκεί ακριβώς που ήμασταν πριν δούμε την ταινία. Κι αυτό είναι απλά κρίμα…
Επίσης βγαίνουν από Πέμπτη (14/12):
