Οι ταινίες της εβδομάδας; Γράψε λάθος! Σήμερα βγαίνει Η ΤΑΙΝΙΑ της εβδομάδας, μιας και δεν υπάρχει ανταγωνισμός μπροστά της!
Φυσικά, αναφερόμαστε στο Tomb Raider και το λέμε χαμογελαστά: Lara is back, baby! To ίνδαλμα που μεγάλωσε πολλές γενιές εφήβων, βρίσκει (επιτέλους!) μια αξιοπρεπή κινηματογραφική μεταφορά, που δεν την ρεζιλεύει, δεν την εκμεταλλεύεται και δεν την μετατρέπει σε μια άψυχη, βυζαρού καρικατούρα!
Τώρα, αν τα γούστα σου δεν περιορίζονται σε γυαλιστερές υπερπαραγωγές, μην έχεις θέμα! Πάνω από μια χούφτα ταινίες βγαίνουν επίσης από σήμερα, που διαφέρουν πολύ σε στυλ και θέματα! Για κάποιο λόγο, η λέξη-κλειδί της εβδομάδας είναι το «αισθηματικό»! Κάποιες ταινίες είναι καθαρά ρομαντικού χαρακτήρα, με διαφορετική προσέγγιση!
Κάποιες είναι βαριές, άλλες ανάλαφρες, άλλες με φαντασία και άλλες εντελώς προσγειωμένες, οπότε κρίνε τι γουστάρεις να δεις και πρόσεχε τι θα διαλέξεις! Μόνο υπ’όψιν σου: ΜΗ ΔΕΙΣ ΤΟ “MUSE”!! Τι ήταν τούτο Παναγία μου…
Tomb Raider
Η Λάρα, ατίθαση και πεισματάρα κληρονόμος των Κροφτ, αρνείται τη περιουσία του πατέρα της, απ’όταν αυτός την εγκατέλειψε μικρή. Βρίσκοντας ένα στοιχείο για τα ίχνη του όμως, θα ξεκινήσει για μια επικίνδυνη περιπέτεια, όπου θα τεστάρει τον εαυτό της όσο ποτέ…
Η είδηση μιας νέας ταινίας με τη Λάρα Κροφτ, αρχικά ήταν ανησυχητική. Η διασημότερη κυρία των videogames είχε υποστεί ξεδιάντροπη εκμετάλλευση, από άτομα εντελώς ανίδεα για το τι πρεσβεύει, ή τι συμβόλιζε για τη βιομηχανία και τη θέση της γυναίκας σ’αυτή. Κάτι που επιβεβαιώθηκε με τα δυο σκουπίδια της Αντζελίνα Τζολί! Μπορεί εκείνη η ξινιόλα να ήταν σούπερσταρ τότε, αλλά οι προσβλητικές χαζοταινίες της είχαν μόνο στόχο τα λεφτά και ξεφτίλισαν όλα όσα έκαναν τη κληρονομιά της Λάρα τόσο σπουδαία.
Κάτι που με ευτυχία, διαπιστώσαμε ότι δεν ισχύει με τη συγκεκριμένη! Το νέο Tomb Raider είναι μια περιπέτεια που αξίζει, χωρίς να καπηλεύεται το βαρύ όνομα της!
Τρέμε Ράμπο!!
Μιλώντας αντικειμενικά σε κάποιον που δεν έχει ιδέα για την ηρωίδα, η ταινία είναι ένα επικό κι εφετζίδικο blockbuster χωρίς κάποια ουσία, αλλά με θέαμα, όπως τα περισσότερα που έχεις συνηθίσει. Η φράση που ταιριάζει ιδανικά εδώ, είναι αυτό που οι Αμερικάνοι λένε “meat and potatoes“: τίποτα εξωπραγματικό ή ιδιαίτερο, αλλά σε χορταίνει μια χαρά!
Αυτό που ξεχωρίζει φυσικά, είναι η δυναμική παρουσία της Αλίσια Βικάντερ. Έχοντας αποδείξει τις υποκριτικές της ικανότητες (συν ένα Όσκαρ στις αποσκευές της), έκανε τη στροφή που κάνουν όλες στη θέση της και πρωταγωνιστεί σε μια εμπορική περιπέτεια.
Ευτυχώς, είναι πέρα για πέρα ικανή και προετοιμασμένη κατάλληλα (κοινώς, φέτες!) να σηκώσει το μέγεθος του χαρακτήρα! Διαθέτει ιδανικό σουλούπι, αλλά και το κατάλληλο ψηλομύτικο attitude, που χαρακτήριζε την Κροφτ στα πρώτα της χρόνια!
Είναι εντυπωσιακό το πόσο τούμπανο έγινε η Βικάντερ για το ρόλο!
Οι σκηνές δράσης είναι ικανοποιητικές χωρίς κάποια ξεχωριστή ιδέα, υπάρχουν πολλές αναφορές στα παιχνίδια (με αποκορύφωμα ένα παζλ στο οποίο θα έχανα πολλές φορές) ενώ αν έχεις παίξει τα δύο τελευταία, ίσως προβλέψεις και κάποιες σεναριακές ανατροπές!
Η ουσία είναι πως πρόκειται για μια ΚΑΛΗ ταινία με τίτλο Tomb Raider! Και κάποιοι είχαμε χάσει κάθε ελπίδα για κάτι τέτοιο! Φυσικά και υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα στη ζωή, αλλά για όσους μεγαλώσαμε με έναν χαρακτήρα που σημαίνει πολλά στη συνείδηση μας, είναι μεγάλη ανακούφιση να βλέπουμε ένα έργο που το τιμά και τον κατανοεί!
Ok, εδώ ομολογώ ότι ψιλο-ούρλιαξα!!
Από σήμερα, μπορείς να δεις ακόμα:
- Ένας Ξένος στην Πόλη (Gringo)
Κωμωδιο-περιπέτεια με έναν κακομοίρη της πόλης που μπλέκει με μεξικάνικο υπόκοσμο… Απευθύνεται κυρίως στους φαν (του μπούστου) της Σαρλίζ Θέρον.
- Τα Μυστήρια της Σικελίας (Cicilian Ghost Story)
Ιταλικό δράμα ρομαντικής φαντασίας, όπου μια 12χρονη ταξιδεύει στα δάση της Σικελίας για να βρει τον συνομήλικο φίλο της, που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.
- Πρόσωπα & Ιστορίες (Visages Villages / Faces Places)
Ντοκιμαντέρ που γνώρισε διθυραμβικές κριτικές και πήγε για το φετινό Όσκαρ στη κατηγορία, στο οποίο η 89χρονη σκηνοθέτης Ανιές Βαρντά ταξιδεύει στην επαρχιακή Γαλλία, συναντώντας ανθρώπους, αναμνήσεις, ιστορίες και παραδόσεις.
- Τυφλή Αγάπη (Hikari / Radiance)
Κοπελιά που «αποδίδει ηχητικά» ταινίες για άτομα με προβλήματα όρασης, συναντά έναν φωτογράφο που σταδιακά τυφλώνεται… Ρομαντικούρα απ’την Ιαπωνία, για τους λάτρεις του διαφορετικού, της τέχνης και του πιο «ονειρικού» σινεμά.
- Μετά το Χωρισμό (Jusqu’à la Garde / Custody)
Γαλλικό δράμα γεμάτο ρεαλισμό και ένταση, στο οποίο δυο γονείς παίρνουν διαζύγιο και ξεκινούν μια διαμάχη, με επίκεντρο τη κηδεμονία του γιου τους.
- Ο Θεριστής (Le Semeur / The Sower)
Κι άλλη γαλλικουριά, στην οποία οι γυναίκες ενός χωριού του 1851 χάνουν όλους τους άντρες απ’τον εμφύλιο. Μήνες μετά, ένας άγνωστος μπουχεσοχλεχλές τη κάνει λαχείο κι εμφανίζεται και.. βγάζουν τα νύχια τους ποια θα τον πρωτοπάρει! Και αντί να’ναι τσόντα, το κάνανε κουλτουρόδραμα!! Πάτε καλά ρε;;!!
- Μούσα (Muse)
ΚΑ – ΚΙ – ΣΤΗ ταινία τρόμου από την Ισπανία (αλλά τραγικά αγγλόφωνη), με ερασιτεχνικό επίπεδο σεναρίου, ατμόσφαιρας, ερμηνειών και γενικά… κλάφτα Χαράλαμπε! Εξασφαλισμένα στο Top 10 με τις χειρότερες της χρονιάς!
