Από τα 18 μέχρι… όσο πάει, είναι βέβαιο πως θα περάσεις καψούρες και καψούρες στη ζωή σου. Και υπάρχει καλύτερη παρέα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, από το ποτό και το τραγούδι; Θα μου απαντήσεις «οι κολλητοί/ές σου» και δε θα διαφωνήσω, αλλά είναι φορές που θες να βιώσεις τα ντέρτια μόνος/η. Κι αυτό, κάθε άλλο παρά κακό είναι…
Κάτι τέτοια σκεφτόμουν που λέτε και κάθισα να συγκεντρώσω τα πιο δυνατά καψουροτράγουδα, σε περίπτωση που κάποτε (ή ακόμη κι αυτήν τη στιγμή) πέσεις στην ανάγκη τους:
#1 Βασίλης Καρράς – «Απορώ» (1996)
«Απορώ αν αισθάνεσαι τύψεις όταν πας ξένα χέρια να αγγίξεις» λέει ο Βασιλάκης και πέφτουν τα πιάτα ένα ένα στα πατώματα… Μαζί και τα δάκρυα όλων εκείνων των καψούρηδων που η αγάπη τους είναι με κάποιον/α άλλον/η. ΑΠΟΡΩ! Αυτό το τραγούδι μεγάλωσε γενιές και γενιές πονεμένων. ΚΑΨΟΥΡΑ, ΟΥΙΣΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΡΡΑ ΟΙ ΔΙΣΚΟΙ!
#2 Νότης Σφακιανάκης – «Δε σε χρειάζομαι» (1996)
Μπορεί να μην είναι κι ο πιο αγαπητός καλλιτέχνης της εποχής, ωστόσο ο πόνος που κρύβει το «Δε σε χρειάζομαι», έχει κάνει τα ελληνάδικα να πάρουν φωτιές χρόνια ολόκληρα… Ξεχνιούνται άλλωστε, οι μεθυσμένες αφιερώσεις που κάναμε μέσω τηλεφώνων με απόκρυψη, βάζοντας στο τέρμα το τραγούδι αυτό, στην προσπάθειά μας να πείσουμε τόσο τον/την άλλον/η όσο και τον εαυτό μας πως δεν τον/την έχουμε την παραμικρή ανάγκη; Στον τάφο μου δε θέλω να έχω καντηλάκι, θέλω ένα ραδιόφωνο να ακούω Σφακιανάκη!
#3 Αντώνης Ρέμος – «Έτσι ξαφνικά» (1998)
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κι ως ο ύμνος των ερωτευμένων που σε κάθε «σοβαρή» τους σχέση ουρλιάζουν στα κλαμπ και τα μπουζούκια: «Έτσι ξαφνικά όπως μπήκες στη ζωή μου θα φοβάμαι μη σε χάσω ξαφνικά». Μαθαίνουμε μάλιστα, πως όταν είσαι καψούρης/α με κάποιον/α, βλέπεις παντού απειλές και δε θες να χαλάσει τίποτα το ερωτικό σας ειδύλλιο. Δώσε Αντωνάκηηη!
#4 Γιάννης Πλούταρχος – «Φοβάμαι Πως» (2001)
Η πλήρης εξομολόγηση ήρθε από τον Πλούταρχο το 2001, για να δώσει θάρρος και μπόλικο (όχι οτι μας έλειπε) αλκοόλ σ’ εμάς. Ξέρεις και ξέρω ότι έστω και μία φορά, ενώ διασκέδαζες σε κάποιο από τα στέκια σου, με το που άκουσες αυτό το τραγούδι πήρες την απόφαση κι έστειλες μήνυμα επί τόπου! Ή ακόμα χειρότερα καλύτερα, πήρες τηλέφωνο τον ερωτά σου και του φώναξες: «Φοβάμαι πως ακόμα σ’αγαπάω, φοβάμαι πως ποτέ δεν σε ξεπέρασα»…
#5 Γιώργος Μαζωνάκης – «Σάββατο» (2003)
ΟΣΟ ΖΩ, ΜΑΖΩ! Δυο – δυο κατεβάζαμε τα σφηνάκια κάθε Σαββατόβραδο στα μπαράκια, με το που έμπαινε το συγκεκριμένο κομμάτι και μας θύμιζε τι κάναμε κάθε βράδυ του Σαββάτου. «Τέτοια μέρα βγαίναμε έξω, τώρα μόνος πως να αντέξω την απουσία σου;» λέγαμε και μας έπαιρναν τα δάκρυα…
#6 Πάνος Κιάμος – «Είσαι παντού» (2007)
«Πέρασε καιρός», μας λέει ο Πάνος κι ακόμα «είσαι παντού κι ας έφυγες». Θα μπορούσε να το πει στα ίσια, πως είναι στα όρια να κόψει τις φλέβες του για την καλή του, αλλά σαν ρομαντικό τυπάκι που είναι ο Κιάμος είπε να δώσει μια άλλη διάσταση στη φάση. Και να μάθει κι εμάς τους/τις μικρούς/ές…
#7 Αντύπας – «Καλησπέρα» (2009)
«Ζηλεύω πολύ, ζηλεύω πολύ που άλλος σ’αγκαλιάζει» φωνάζαμε όλοι μαζί, μπας και φιλοτιμηθεί ο/η άλλος/η και μας δώσει λίγη από την πολύτιμη σημασία του. Μα είναι δυνατόν, να κάθεται να χαμουρεύεται με οποιονδήποτε/οποιαδήποτε εκτός από εσένα; Σόρρυ κιόλας, αλλά μήπως να ακούσεις λίγο Αντύπα να ισιώσεις; Άντε!
#8 Βαλάντης – «Σ’ένα χαρτάκι έγραψα» (1999)
Χώμα βέβαια, μας έχει κάνει κι ο Βαλάντης με το διαχρονικό «Σ’ ένα χαρτάκι έγραψα» …τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι! Και πώς να μην την ξέρουμε, από τη στιγμή που πρόκειται για ένα από τα κορυφαία καψουροτράγουδα έβερ. Και μπορεί να έχει ερμηνευτεί από πολλούς καλλιτέχνες, τον πόνο στη φωνή του Βαλάντη όμως, δεν τον έπιασε κανείς/καμία…
#9 Νατάσα Θεοδωρίδου – «Φεγγάρι μου» (2011)
Μια γυναίκα καψούρα, είναι κινούμενο ηφαίστειο, να το ξέρετε αυτό. Και θα βιώσει το συναίσθημα, όσο δεν πάει… Και η Νατάσα την εποχή εκείνη, είχε καταφέρει να μας κάνει όλες να σιγοψιθυρίζουμε το τραγούδι της όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε. Γιατί όταν πίνει μια γυναίκα κι όταν παραφέρεται ώπα, λάθος τραγούδι σκέφτηκα… «Φεγγάρι μου να ψάξεις να τον βρεις και να του πεις πως δε θα αντέξω, δε θα ζήσω…»
#10 Σταμάτης Γονίδης – «Όλα Σ’ αγαπάνε» (2012)
Ο έρωτας στα καλύτερά του! «Όλα σ’ αγαπάνε τόσο δυνατά, έφυγες και κάνω πράγματα τρελά». Και καψούρης/α να μην είσαι, τα δάκρυα δεν τα γλιτώνεις. Πως να μη σε αγγίξει ένα κομμάτι, με στίχους λες και γράφτηκαν για σένα και και μόνο για σένα, μου λες; Τα λόγια είναι περιττά σε αυτό το σημείο…
#11 Παντελής Παντελίδης – «Λιώμα Σε Γκρεμό» (2012)
Αν η καψούρα είχε όνομα, αυτό θα ήταν ξεκάθαρα Παντελής Παντελίδης! Εδώ που τα λέμε, θα μπορούσε ολόκληρη η λίστα να αποτελείται από τραγούδια του και μόνο. Επειδή όμως έπρεπε να διαλέξω ένα, πήγα σ’ αυτήν την επιλογή ξέροντας πως όλοι το έχουν …μισήσει. Και πώς να μη μισήσεις ένα τραγούδι, που σ’ έχει ρίξει ξανά και ξανά στα πατώματα, κάνοντάς σε να στείλεις το λάθος μήνυμα; Εγωισμός, μηδέν…
#12 Νίκος Βέρτης – «Θέλω να με νιώσεις» (2013)
Τα μάτια βουρκώνουν από την εισαγωγή και μόνο. Εκεί που ο Νικολάκης δίνει ρεσιτάλ με την κιθάρα του. Όσο για τη συνέχεια; Τι μπορεί να γράψει κανείς; Ερωτευμένοι δηλώνουν όσοι το τραγουδάνε, φοβούμενοι να μην χάσουν αυτό το ανεκτίμητο που έχουν… Απολαυστικός!
#13 Νίκος Μακρόπουλος – «Κόπηκα στα δυο» (2013)
«Κι αν έχω σβήσει όλα τα σημάδια κι αν δεν υπάρχεις στην ψυχή μου πουθενά, ξέρω καταβάθος κάπου με πονά». Στο έρωτα αγαπητά μου παιδιά, αυτό που πονά περισσότερο είναι οι αναμνήσεις, συμφωνείτε; Αυτό άλλωστε, μας διδάσκει κι ο μετρ του είδους, «καθηγητής Μακρόπουλος» που συμπεριλαμβάνεται άνετα στους κορυφαίους ερωτικούς ερμηνευτές μέχρι και σήμερα.
#14 Βασίλης Δήμας – «Ραγίζει η καρδιά μου και σπάει» (2017)
Για να περάσουμε όμως και στην τρομερή κι ανέλπιστη ενδεχομένως, επιτυχία που σημείωσε το παρακάτω τραγούδι. «Ουλιμπι ουλελι νομποο» λέει ο Δήμας και μας κάνει ένα με το πάτωμα… Οκ, προφανώς και κάνω πλάκα! Το «ΡΑΓΙΖΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΠΑΕΙ, που άλλος στ’ αστέρια σε πάει, που όταν εσύ τον κοιτάς, σου χαμογελάει». Τσιφτετελό-καψουροτράγουδο από τα λίγα…
#15 Νίκος Οικονομόπουλος – «Για κάποιο λόγο» (2017)
Κι ας έρθουμε στα ακόμη πιο πρόσφατα, στο Νο1 της χρονιάς που μας πέρασε, αυτό του Νίκου Οικονομόπουλου. «Για κάποιο λόγο γίνανε όλα, ήταν φαίνεται μοιραίο να μ’αφήσεις…». Η αγάπη του κόσμου για το τραγούδι φάνηκε εξ’ αρχής όπως και το πόσο βγαλμένο από τη ζωή είναι αυτό. Την καψούρα μου για σένα την έχει τραγουδήσει ο Οικονομόπουλος! (γράφουν κάποιοι και θες να τους δώσεις άδικο αλλά δεν μπορείς).
Άντε τι περιμένεις, αφού σ’ έφτασα που σ’ έφτασα στα πατώματα, κανόνισε «χαλαρό ποτάκι» με την παρέα κι απολαύστε το όπως πρέπει. Άλλωστε, αυτά είναι που θα θυμάσαι σε 10 χρονάκια από σήμερα…
