Καλοκαίρι στην Αθήνα. Κι επειδή αυτό είναι απείρως πιο βαρετό από όσο ακούγεται, φρόντισα να συγκεντρώσω όσο το δυνατόν μεγαλύτερο υλικό από σειρές, ταινίες και βιβλία, για να περάσω αυτή τη νεκρή περίοδο χωρίς να λαλήσω τελείως. Κάπως έτσι έπεσα πάνω στο «Sense8» των αδερφών Wachowski.
Η υπόθεση; Οχτώ άνθρωποι από όλον τον κόσμο, άγνωστοι μεταξύ τους, συνδέονται τηλεπαθητικά όταν πεθαίνει μια μυστηριώδης γυναίκα κι αρχίζουν να αλληλεπιδρούν στις καθημερινότητές τους. «Πιασάρικο» σενάριο, ταλαντούχοι ηθοποιοί κι εκπληκτική σκηνοθεσία. Με άλλα λόγια είναι από τις σειρές που σε καθηλώνουν και σε αναγκάζουν να καταβροχθίσεις το ένα επεισόδιο μετά το άλλο, μην μπορώντας να αντισταθείς.
Έτσι λοιπόν κι εγώ, επιρρεπής πάντα σε τέτοιους εθισμούς, έφτασα σε μια μέρα στο τέταρτο επεισόδιο. Κοντά στο τέλος του οποίου, εντελώς από το πουθενά και μες στη μέση της πλοκής, οι πρωταγωνιστές (οι «Sensates») αρχίζουν να τραγουδούν μαζί ένα τραγούδι, το «What’s going on» των 4 Non Blondes. Είναι μια όμορφη και ταυτόχρονα πορωτική σκηνή, κυρίως επειδή παρουσιάζει τη μοναξιά που νιώθει ο καθένας τους και τα προβλήματα που σκέφτεται, ακούγοντας το τραγούδι. Όσο όμως προχωράει το τραγούδι, οι Sensates κατά κάποιον τρόπο συγχρονίζονται, χαμογελούν, σα να μοιράζονται θετικά συναισθήματα και ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον. Μετά από αυτή τη μικρή, ευχάριστη παύση, η πλοκή της σειράς συνεχίζεται, μέχρι να τελειώσει το επεισόδιο.
Αυτή είναι η μαγεία του «Sense8». Οι πρωταγωνιστές είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, που παλεύουν με απλά, καθημερινά προβλήματα. Αυτό τους κάνει αγαπητούς στο κοινό και βοηθάει στην ταύτιση του παρατηρητή. Είτε παλεύουν με τη φτώχεια, τη βία και το AIDS που μαστίζουν την Αφρική, είτε πονοκεφαλιάζουν με προβλήματα του δυτικού κόσμου, ουσιαστικά αντιμετωπίζουν την πραγματικότητά τους με τους ίδιους φόβους, τις ίδιες χαρές, τα ίδια άγχη. Τα συναισθήματα είναι κοινά για τη DJ που νιώθει μοναξιά στο Λονδίνο και για την Ινδή που δύο μέρες πριν το γάμο της, έχει αμφιβολίες γι’ αυτόν.
Επόμενο στοιχείο που με τράβηξε σε αυτή τη σειρά είναι ο τρόπος που παρουσιάζεται η αγάπη. Βλέπουμε ζευγάρια πραγματικά δεμένα, που μοιράζονται τα πάντα και δίνουν νέα σημασία στο «εμείς» αντί του «εγώ». Και φυσικά δε διαφέρει καθόλου αν πρόκειται για ένα straight ή ένα gay ζευγάρι, αντιθέτως, η παρουσίαση των καθημερινών, τρυφερών στιγμών γίνεται με τον ίδιο τρόπο και στις δύο περιπτώσεις. Κάτι το οποίο είναι σχετικά καινούριο στην τηλεόραση και είναι οπωσδήποτε αξιοσημείωτο. Αλλά ακόμη κι οι φιλίες που δημιουργούν οι Sensates είναι αληθινές, ανιδιοτελείς, γεμάτες αυτοθυσία και αγνά συναισθήματα.
Κάπως έτσι αυτή η καινούρια σειρά σε δελεάζει, ενώ ταυτόχρονα σε προβληματίζει και σε κάνει να σκεφτείς. Και όσο εμβαθύνεις σε αυτήν, τόσο πιο συχνά συναντάς ενδιαφέρουσες φιλοσοφικές συζητήσεις των πρωταγωνιστών πάνω στη θρησκεία, τις ανθρώπινες σχέσεις, το θάνατο, τον έρωτα και πολλά άλλα θέματα. Και πάντα η οπτική γωνία των ηρώων προσφέρει κάτι το ξεχωριστό.
Μέχρι να δεθείς με τους ήρωες, να γνωρίσεις την ιστορία του καθενός και να αρχίσεις να συμπαθείς κάποιους περισσότερο (εγώ προσωπικά δεν μπορώ να διαλέξω, θαυμάζω εξίσου όλους τους χαρακτήρες), έχεις μπει βαθιά στην πλοκή του «Sense8», η δράση έχει κορυφωθεί κι έχεις ήδη δει όλα τα επεισόδια της πρώτης Season, περιμένοντας με ανυπομονησία την επόμενη.
Αν λοιπόν έχετε ξεμείνει καλοκαιριάτικα στην πόλη, η σειρά των Andy και Lana Wachowski («The Matrix Trilogy», «V for Vendetta», «Cloud Atlas»), σε συνεργασία με τον J. Michael Straczynski (βασικός συγγραφέας στη σειρά «Babylon 5», καθώς και των comics «The Amazing Spider-Man», «Thor», «Superman», «Before Watchmen» και «Wonder Woman») είναι μια πολύ καλή συντροφιά, την οποία σας συνιστώ ανεπιφύλακτα. Μην τη χάσετε!
