Ένα κειμενάκι γεμάτο hate, ειλικρίνεια και στυλ – μπορεί και όχι!
Είναι γεγονός ότι έχουμε την τάση, τα τελευταία χρόνια ειδικά, να ακολουθούμε τη μάζα. Και πιο συγκεκριμένα, τα «δημοφιλή» πρόσωπα ή τους ινφλουένσερς όπως αυτοαποκαλούνται. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που αν βγει αύριο η Grande ή ακόμη και η… Αθηνά Οικονομάκου και πουν ότι η νέα μόδα επιτάσσει να κυκλοφορούμε με Crocs, εμείς ΜΠΕΕΕΕΕΕ, θα ακολουθήσουμε!
Και σα να μη μας φτάνει αυτός ο…νεωτερισμός, έχουμε κι άλλη μια τάση εμείς οι νέοι.
Να επαναφέρουμε σταδιακά, κάθε μόδα του παρελθόντος. Είτε καλή είτε κακή. Θέλετε ότι ξεμένουμε από ιδέες; Ότι γουστάρουμε νοσταλγία; Ότι είναι κι αυτή μια τάση κι απλά την ακολουθούμε; Σκεφτείτε μόνο, ελάχιστα από τα άπειρα παραδείγματα: τα Nike Air Max του ’97 (ναι τα Millenium), την επανακυκλοφορία του – θρυλικού – Nokia 3310 ή τώρα πιο πρόσφατα, τη νέα μόδα με τα Disruptor της Fila, γι’ αυτούς που δε θέλουν να ξοδέψουν ένα μηνιάτικο (και βάλε) αγοράζοντας τα ΟΦΙΣΙΑΛ της Balenciaga.
Σ’ αυτό το σημείο, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν είμαι ούτε ο Άγγελος Μπράτης, ούτε ο Λάκης Γαβαλάς (τι στυλΑΡΑ είσαι εσύ πσυχούλα μου) και γι’ αυτό όσα σας αραδιάζω, δε σημαίνει οτι ισχύουν κιόλας, καθώς είναι απλά η γνωμούλα μου και τίποτε παραπάνω.
Tα Disruptor που λέτε, αυτήν τη στιγμή κοστίζουν καμιά 100στάρα €πουλα, την στιγμή που για τα αντίστοιχα της Balenciaga, το 700αράκι θα το αξιοποιήσετε εξ’ ολοκλήρου. Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι καταλήγετε στα Fila. Κι ας πούμε ότι θεωρείτε τα λεφτά που δίνετε, γουορθ (γελάω!).
Σοβαρά τώρα, για ποιο λόγο τα παίρνετε; Για τι είδους χρήση; Για καθημερινά; Για να βγαίνετε για ποτΑΡΕΣ; Για αθλητικά; Για μόστρα; ΓΙΑ ΤΙ;;;
Ψάχνω την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα και ειλικρινά, δεν μπορώ να βρω καμία που να έχει έστω ελάχιστη λογική. Να είναι για καθημερινό παπουτσάκι να πάτε μέχρι τη σχολή; Οκ, πάει στο καλό. Αλλά εσείς, το ‘χετε παρακάνει πια. Τι για καφέ πάτε, τι για ποτό πάτε, τι στο… πρώτο ραντεβού πάτε, παντού αυτά φοράτε!
Και να ‘λεγε κανείς ότι πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις, να πω «νταξει ρε παιδί μου, είναι μουρλαμένη/δεν ξέρει να ντύνεται/είναι εναλλακτική, βρε αδερφέ». Έλα όμως που πλέον ΟΠΟΥ και να πάω, τα βλέπω μπροστά μου…
Κι επειδή για τη γνωμούλα μας είναι καλό να επιχειρηματολογούμε, θα σου πω και γιατί δε μ’ αρέσουν, με την ελπίδα να σε προλάβω ΠΡΟΤΟΥ σπαταλήσεις και το δικό σου κατοστάρικο.
Καμία πρωτοτυπία, κανένα στυλ, καμία φινέτσα… Άσπρο (ή σε οποιαδήποτε άλλη απόχρωση) μ’ έναν περίεργο ψηλό και χοντρό πάτο που θυμίζει πολύ περισσότερο μπαμπά/θείο που είχε να βγει από το σπίτι του από το 1994, παρά γυναίκα που θέλει να… εκπροσωπήσει τίμια το 2019. Κι όμως, έχετε βαλθεί να το αντιμετωπίζετε ως παπούτσι-μπαλαντέρ που αντικαθιστά ακόμα και το… τακούνι! Πάμε καλά;
Οκ, ξέρω πολύ καλά τι θα ακολουθήσει. Θα γυρίσετε και θα μου πείτε: Ό,τι γουστάρουμε θα κάνουμε! Και μεταξύ μας, θα ‘χετε και δίκιο.
Δίκιο θα ‘χω κι εγώ όμως, άμα γυρίσω και σας πω – όχι στα μούτρα, τι είμαστε τίποτα τολμηροί; – ΠΟΥ ΠΑΣ ΕΤΣΙ ΡΕ ΟΡΓΙΟ;!
Οπότε καλύτερα ας μην σταθώ άλλο στο «ΜΗΝ τα φοράτε», γιατί δε θα βγάλουμε άκρη, κι ας επανέλθω σ’ αυτήν την τάση που έχουμε. Όχι μόνο οι Έλληνες – μην τα δραματοποιούμε κι όλα. Την τάση του να κάνουμε αυτό το θρόουμπακ στο τι θα φορέσουμε, τι θα φάμε, τι κινητό θα αγοράσουμε, τι μουσική θα ακούσουμε. Μια τάση που κακά τα ψέματα, μόνο άσχημη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά υπάρχουν και φορές που το παρακάνουμε λιγάκι.
Κάτι μόδες τύπου τα παπούτσια που φορούσαμε τότε να τα ξαναφορέσουμε, ε, δε λένε ρε σεις… Γιατί όταν τα φορούσαν αγαπητές μου αυτά τα ugly shoes, δεν τα συνδύαζαν με φούστες από πάνω, ούτε τα βάζανε για να πηγαίνουν για ποτάρες στα Ακάνθους και τα Πεναρούμπια. Σοβαρευτείτε!
Θέλετε να είστε μέσα στη μόδα;
Φορέστε κάτι ΣΤΥ-ΛΑ-ΤΟ
και που να ταιριάζει με το υπόλοιπο look σας!
Δαμιανός Σανταλίδης, Μάιος 2019
Υ.Γ1: Οποιαδήποτε ταύτισή σας με τα παραπάνω ισοδυναμεί με δημιουργία μιας νέας γνωριμίας. Αναμένω αίτημα φιλίας σε Insta και φουμπού #dontbeshy
Υ.Γ2: Προτού αρχίσετε να μου πετάτε τα καρφάκια σας, δείτε το και λίγο χιουμοριστικά, κάνει καλό…
