Βαρύ θέμα αυτό. Αν και κάποιοι το αντιμετωπίζουν επιφανειακά, έχοντας το ήδη απορροφήσει στη ζωή τους και θεωρώντας το φυσιολογικό. Αφορμώμενη λοιπόν από την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας τα αποστάγματα σοφίας μου για ακόμη μια φορά και ίσως να σας κάνω να προβληματιστείτε…
Προσωπικά, θεωρώ τον ρατσισμό, όπιο της κοινωνίας αυτής. Και μπορώ να καταλάβω τον φόβο προς το ξένο. Κι όπου «ξένο», δεν μιλάω για εθνικότητα, μην παρεξηγηθώ, αλλά το οτιδήποτε ξένο. Κάτι διαφορετικό, που προσπαθεί να μπει στον κόσμο που μέχρι σήμερα ζεις βάσει στερεοτύπων που σου έχουν ενσταλάξει από την παιδική κιόλας ηλικία.
Και το κατανοώ να φοβάσαι. Άλλωστε ο φόβος είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μας. Δεν κατανοώ όμως και δεν θα δικαιολογήσω ποτέ το να σε κυριεύει ο φόβος και τα κατώτερα ένστικτά σου και να φέρεσαι ρατσιστικά. Σε καμία περίπτωση, δεν σου επιτρέπεται και δεν σου δικαιολογείται να γενικεύεις και να τσουβαλιάζεις ανθρώπους βάσει εθνικότητας, κιλών, εμφάνισης, χρώματος δέρματος κι ό,τι άλλο μπορεί κανείς να σκεφτεί.
Σε μια παγκόσμια κοινωνία που παραπαίει και συγκεκριμένα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που δοκιμάζεται καθημερινά τόσο με την οικονομική δυσχέρεια όσο και με το προσφυγικό, τα κρούσματα του ρατσισμού αυξάνονται και μπορεί να τα συναντήσει κανείς καθημερινά σε κάθε έκφανση και σε οποιαδήποτε χροιά. Και το χειρότερο; Κανείς δεν αντιδρά. Αυτό με τρομάζει περισσότερο. Η παθητικότητα που αντιμετωπίζουν κάποιοι το φυλετικό μίσος που μπορεί να δουν, τη διάκριση βάσει οποιοδήποτε χαρακτηριστικού δεν έχουμε συνηθίσει.
Ε λοιπόν, δεν γίνεται άλλο να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά προκειμένου να μην ξεβολευτούμε.
Ο ρατσισμός είναι εδώ και είναι παγκόσμιο πρόβλημα κι όπως κάθε πρόβλημα, πρέπει να αντιμετωπίζεται από τη ρίζα. Κι όχι να αφήνεται ο χώρος σε ανθρώπους, κατ’εμε περιορισμένης ευθύνης, να διογκώνουν το πρόβλημα. Είναι απαράδεκτο να μη βλέπουμε με αγάπη τους άλλους ανθρώπους.
Είμαι ρομαντική; Ίσως. Δεν θες να τους δεις με αγάπη; Δες τους με ΣΕΒΑΣΜΟ.
Να μάθεις να δέχεσαι τη διαφορετικότητα κάθε είδους. Να μάθεις να αντλείς απ’ αυτή τα θετικά της και να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος κάθε μέρα. Να είσαι ευγενικός και να μην προσβάλλεις ποτέ κανένα. Μεγάλο προσόν η ευγένεια και λίγοι το έχουν. Και πρόσεξε καλά, γιατί αυτούς που έχεις βάλει εσύ στο στόχαστρο σήμερα, μπορεί να βρεθείς εσύ στη θέση τους σύντομα. Και τότε θα εκφράζεις λογύδρια κατά του ρατσισμού. Πρόσεχε πολύ λοιπόν!
Να είσαι καλός με όλους κι αν κάποιοι δεν το αξίζουν, τη δική τους ψυχή μαυρίζουν. Όχι τη δική σου.
