Τα σχολικά χρόνια έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη όλων μας (12 χρόνια ήταν αυτά). Από τις βλακείες που κάναμε μέρα παρά μέρα, μέχρι την ανοχή μας στα ψυχολογικά του κάθε καθηγητή.
Οκ, μπορεί το διάβασμα να μη μας λείψει ιδιαίτερα (δόξα τω Θεώ, απ’ αυτό άλλο τίποτα στο Πανεπιστήμιο), όλα τα υπόλοιπα όμως, κάνουν τη νοσταλγία να χτυπάει κόκκινο. Για παράδειγμα, όλα εκείνα τα αντικείμενα με τα οποία ερχόμασταν σε καθημερινή επαφή για 2.400 ημέρες (πάνω κάτω) της ζωής μας!
Διάβασε παρακάτω και θα καταλάβεις ακριβώς τι εννοώ:
#1 Σετ από χάρακες
Σοβαρά τώρα, υπάρχει κάποιος που δεν τους έχανε (ή δεν του έσπαγαν) μετά την πρώτη κιόλας εβδομάδα; Το πιο περίεργο πάντως, ήταν πως στο τέλος έμενε πάντα ο μακρύς. Λες και είχε υπογράψει συμβόλαιο ζωής ξέρω γω… Άσε που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τους αγοράζαμε. Λες και τους χρησιμοποιούσαμε…
#2 Blanco
Ρολό, στυλό, μπουκαλάκι… Διάλεγες κι έπαιρνες. Ειδικά το μπουκαλάκι, μιλάμε για λατρεία από τις λίγες! Αξέχαστη, εθιστική, ανεπανάληπτη μυρωδιά που ακόμη και σήμερα, κάνουμε μια «μυτιά» όποτε μας δοθεί η ευκαιρία. Έτσι, για την σχολική μας τζούρα…
#3 Η γόμα που (δε) σβήνει KAI στυλό
Η πιο διάσημη γόμα του πλανήτη, δε θα μπορούσε να λείπει από την κασετίνα μας! Ο ορισμός της πετυχημένης «αρνητικής διαφήμισης». Μπορεί να μην έκανε αυτό για το οποίο φημιζόταν, αλλά ποιος ενδιαφέρεται, όλοι τη θέλαμε δική μας!
#4 Στυλό με πολλά χρώματα
Το σούπερ γκάτζετ της εποχής, χωρίς αντίπαλο! Και που ‘σαι, όλοι ξέρουν πως το είχες διαλύσει (ΚΑΙ ΕΣΥ) στην προσπάθειά σου να γράψεις με όλα τα χρώματα μαζί…
#5 Τετράδιο έκθεσης
Σήμα κατατεθέν της σχολικής μας ηλικίας, ειδικά στο Δημοτικό. Και επίσης τα μόνα χρόνια που η Έκθεση ήταν διασκεδαστική αφού μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε στο κενό που είχε το τετράδιο σε κάθε σελίδα, κάτι σχετικό με τα όσα γράφαμε. Αργότερα η Έκθεση μετατράπηκε σε εφιάλτη μιας και ιδρώναμε για να φτάσουμε τις 300 λέξεις μήπως και πάρουμε κανένα βαθμό της προκοπής…
#6 Ζελατίνα ντυσίματος βιβλίων
Ίσως το μοναδικό σχολικό προϊόν που το χαίρονταν περισσότερο οι μανάδες μας, παρά εμείς οι ίδιοι! Θυμάστε που κάθονταν ολόκληρη τη νύχτα να μας ντύσουν τα βιβλία γιατί εμείς δεν καταφέρναμε ούτε ένα εξώφυλλο να βγάλουμε εις πέρας; Και την επόμενη μέρα, ο πιο μάγκας του σχολείου ήταν αυτός με τις λιγότερες φουσκάλες… Ωραίες εποχές!
#7 Το κορυφαίο μηχανικό μολύβι
Ξεκίνησα να γράφω για εκείνο το κλασικό, σκουροπράσινο Faber Castell που παρουσιαζόταν ως το απόλυτο, το μοναδικό, το τιτανομέγιστο επαγγελματικό μηχανικό μολύβι. Κάπου στη μέση όμως, θυμήθηκα αυτά που άλλαζες τις μύτες από κάτω, αφαιρώντας ολόκληρο το πλαστικό. Πόσο ΓΑΜΑΤΟ;!
#8 Μιλιμετρέ χαρτί
Πιο άχρηστο κι από το δεύτερο τριγωνικό χάρακα… Ανάθεμα κι αν το χρησιμοποιήσαμε ΜΙΑ φορά στα 12 αυτά χρόνια. Κι όμως, ήταν πάντα στη σχολική λίστα αγορών!
#9 Φακές σε κυπελλάκι
Δεν υπάρχει μαθητής Δημοτικού που δεν κλήθηκε να κάνει αυτήν την εργασία έστω μία φορά. Όλοι έχουμε αράξει ώρες ολόκληρες μπροστά από το κυπελλάκι γιαουρτιού γεμάτo με βαμβάκι και φακές, ανυπομονώντας να δούμε το επίτευγμά μας να ανθίζει.
#10 Κασετίνα
Η κασετίνα όσο εμείς μεγαλώναμε αυτή μίκραινε, ώσπου δεν υπήρχε και καθόλου. Ξεκινήσαμε στο δημοτικό με την αείμνηστη τετράγωνη κασετίνα που ήταν φουλ εξοπλισμένη, συνεχίσαμε στο Γυμνάσιο με κασετίνα μίας θήκης που μέσα είχε τα άκρως απαραίτητα και καταλήξαμε στο Λύκειο απλά και λυτά με ένα στυλό το οποίο ζήτημα να μην το χάναμε μέρα παρά μέρα.
+1 Το Απουσιολόγιο
Μια εικόνα χίλια …κατουρημένα βρακιά! Καταραμένο να είναι ακόμα και τώρα που έχουμε τελειώσει. Όλα θα ήταν πιο εύκολα, χωρίς αυτό το διαβολικό, ροζ τετράδιο (ο Θεός να το κάνει). Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω ποιος θέσπισε την ύπαρξή του…
