Δεν έχω γνωρίσει κάποιον άντρα (οποιασδήποτε ηλικίας) που να μην έχει έστω και έναν κολλητό φίλο. Πρόκειται για μία «ιερή σχέση» στη ζωή των αρσενικών, πράγμα που δε θα αλλάξει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Τουλάχιστον έτσι πιστεύω εγώ, αφού δε μπορώ να φανταστώ μία ζωή χωρίς κολλητό/κολλητούς. Είναι αυτός ο άνθρωπος που διαφέρει σημαντικά από τους φίλους ή τους γνωστούς που κάνεις παρέα κατά καιρούς. Είναι αυτός ο άνθρωπος που αξίζει πολύ περισσότερα από ένα ποτό ή έναν καφέ και ακόμη κι αν σας «φάει» η καθημερινότητα, ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί για σένα!
Πώς διαφοροποιείται ο κολλητός σου από όλους τους υπόλοιπους; Η απάντηση είναι πραγματικά πολύ εύκολη. Απλά κάνει τα παρακάτω:
Σε βοηθούν να προχωρήσεις παρακάτω.
Οι κολλητοί σου δε θα μιλήσουν ποτέ πίσω από την πλάτη σου. Ότι έχουν να πουν θα σου το πουν στα ίσια. Ακόμη κι αν η αλήθεια πονάει πολύ, μερικές φορές. Θα σου κάνουν την παρατήρηση που πρέπει, θα εμφανιστούν αυστηροί μαζί σου αλλά μέχρι εκεί. Δεν κολλούν συνεχώς στο παρελθόν και είναι ικανοί να ξεχάσουν τα σφάλματά σου και να κοιτάξουν το μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο βοηθούν κι εσένα να προχωρήσεις μπροστά. Μαθαίνεις να κρίνεις τις λάθος επιλογές, να διδάσκεσαι από τα σφάλματά σου και να ατενίζεις το αύριο με περισσότερη αισιοδοξία. Και όταν ο κολλητός σου είναι εκεί, νιώθεις το στήθος σου να φουσκώνει και να αποκτά τη δύναμη …να αλλάξει τον κόσμο όλο!
Δεν είσαι ποτέ μόνος.
Υπάρχουν ορισμένες φάσεις στη ζωή μας όπου πραγματικά νιώθουμε μόνοι. Άλλωστε και ο λαός λέει πως «Μόνος σου γεννήθηκες, μόνος θα πεθάνεις». Όταν έχεις όμως, πραγματικούς κολλητούς δε θα το αισθανθείς ποτέ. Αρκεί ένα μήνυμά σου ότι τον χρειάζεσαι και θα είναι πάντα εκεί για σένα. Ξέρεις ότι σε σκέφτεται γιατί τον σκέφτεσαι κι εσύ. Ξέρεις ότι θα έδινε τα πάντα για σένα γιατί θα το έκανες κι εσύ. Δεν είναι μεγάλο πράγμα να είσαι σίγουρος για κάτι τέτοιο; Δεν αντλείς κουράγιο και μόνο στη σκέψη;
Είναι η οικογένεια που επιλέγεις.
Λένε πως την οικογένεια δεν τη διαλέγουμε εμείς. Είναι ότι μας τύχει. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Την οικογένεια εξ’ αίματος δε γίνεται να την επιλέξεις. Τους κολλητούς σου όμως; Εκεί τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στην αρχή απλά γνωρίζεστε, μετά γίνεστε φίλοι. Εν τέλει όμως, λειτουργείτε σαν αδέρφια. Σαν αδέρφια που διάλεξε ο ένας τον άλλον και για αυτό ο δεσμός θα είναι πάντοτε ισχυρός. Όπως είπα και παραπάνω, υπάρχουν μερικές περίοδοι στη ζωή μας όπου χανόμαστε λίγο, η ρουτίνα «κουκουλώνει» την σχέση μας. Τίποτα από αυτά όμως, δεν έχει σημασία. Γιατί όταν ξαναβρεθείτε είναι σα να μην πέρασε μια μέρα. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα αδέρφια που μοιράζονται μία ολόκληρη παιδική ηλικία κάτω από την ίδια στέγη…
Είναι εκεί όταν θέλεις να μιλήσεις.
Ποιος είπε ότι οι άντρες δε χρειάζονται διάλογο; Όποιος το υποστηρίζει κάνει τεράστιο λάθος. Υπάρχουν στιγμές που ένας άντρας έχει ανάγκη να βγάλει πράγματα από μέσα του. Αυτό τον βοηθά να ξεσπάσει και να ανακουφιστεί όσο τίποτε άλλο. Δε μπορεί όμως να το κάνει με τον καθένα. Δε θέλεις να σε δει η κοπέλα σου «αδύναμο», μερικά πράγματα δε θέλεις να τα μάθει η αδερφή ή ο αδερφός σου ενώ τους φίλους και τους γνωστούς δεν τους εμπιστεύεσαι για τα πάντα. Τότε ποιος μένει; Μα φυσικά ο κολλητός σου ο οποίος είναι πάντοτε διατεθειμένος να σε ακούσει και να σε συμβουλέψει. Κι ακόμη και την χειρότερη συμβουλή να σου δώσει, ξέρεις ότι το κάνει με αγάπη και στοργή για σένα.
Σου μαθαίνουν τι σημαίνει «Κατουρήθηκα στο γέλιο».
Όσο θα γελάσεις με τους κολλητούς σου δεν πρόκειται να γελάσεις με κανέναν άλλο στη ζωή σου. Ξέρουν ακριβώς τι σκέφτεσαι, ποιους συμπαθείς και ποιους όχι και είναι έτοιμοι να εκμεταλλευτούν τα παραπάνω δεδομένα για να σε κάνουν να δακρύσεις από το γέλιο. Άσε που θυμούνται οποιαδήποτε κουταμάρα έχεις κάνει στο παρελθόν και ξέρουν να την μιμηθούν με τον καλύτερο τρόπο κάνοντας ακόμη κι εσένα να παραδεχτείς: «Πόσο μαλάκας ήμουν θέε μου!».
Σου μαθαίνουν ότι είναι καλό να μοιράζεσαι πράγματα.
Είτε υλικά είτε άυλα… Καμιά φορά, πρέπει να μοιράζεσαι τα πάντα γιατί μονάχα έτσι διαπιστώνεις την αξία αυτών που έχεις. Φαντάσου τον εαυτό σου, σε ένα σπίτι στο πιο απομακρυσμένο χωριό της ορεινής Ελλάδας κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Όσο πλουσιοπάροχο και να είναι, ότι και να έχει μέσα παραμένει για πάντα ένα βαρετό μέρος στου διαόλου τη μάνα. Εκτός αν αποφασίσεις να το μοιραστείς με τους κολλητούς σου. Αυτοί είναι ικανοί να το μετατρέψουν σε επίγειο παράδεισο. Φυσικά τα παραδείγματα είναι άπειρα. (Δεν ξέρω γιατί μου ήρθε αυτό. Μάλλον δε μου αρέσει καθόλου το χωριό, χαχα!)
Δε θα μπλέξεις ποτέ σε καυγά μόνος.
Ότι και να κάνεις, όσο άσχημα και να φερθείς σε κάποιον, αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι ώστε ο καυγάς είναι αναπόφευκτος, τότε δε θα είσαι ποτέ μόνος. Ο κολλητός ή οι κολλητοί σου είναι έτοιμοι να «χωθούν» για χατίρι σου και να φάνε και το ξύλο της αρκούδας. Ακόμη κι αν προηγουμένως «πήρες» τις δύο αδερφές και τη μητέρα μιας οικογένειας και τώρα σε κυνηγάει ο πατέρας με το σόι του (kinky σκέψεις βραδιάτικα!)…
Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από τις βραδιές «Champions League».
Σαλόνι. Άνετος καναπές. Πίτσα. Αναψυκτικά. Μπύρες. Πατατάκια. Ημέρα Τρίτη ή Τετάρτη. Ώρα: 21.45. Σου θυμίζει κάτι; Εννοείται πως ναι. Πώς θα μπορούσες να ξεχάσεις τις ανεκτίμητες νύχτες Τσαμπιονς Λιγκ που έχεις περάσει με τους κολλητούς σου; Τότε που πανηγυρίζατε αγκαλιά επειδή η ομάδα σας πέτυχε μία νίκη τεράστιας σημασίας. Ή τότε που τσακωνόσασταν μέχρι τις 4 τα ξημερώματα για το αν η Μπαρτσελόνα είναι μεγαλύτερη ομάδα από τη Ρεαλ ή το αντίθετο!
Καμία γκόμενα δεν είναι ικανή να σας χωρίσει.
Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή ενός άντρα όπου κάποια γυναικεία ύπαρξη έχει μπει ανάμεσα στην παρέα του. Κάποιος την γούσταρε πρώτος, κάποιον γούσταρε αυτή, τελικά κάποιος την έριξε στο κρεβάτι και άλλα τέτοια όμορφα σκηνικά. Ότι και να έχει συμβεί, όπως κι αν έχουν έρθει τα πράγματα στο τέλος της ημέρας, οι πραγματικοί κολλητοί θα είναι αγκαλιασμένοι με κοινό τους εχθρό την …πουτ@ν@ που έκανε σκατά την φιλία τους. Σόρρυ κορίτσια, αλλά έτσι είναι!
Υ.Γ: Ο πραγματικός κολλητός πάντως, αν «τρώει» καλά θα φροντίσει να σε …κεράσει κι εσένα. Κι όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν!
Το καλύτερο πράγμα στη ζωή τελικά, είναι να είσαι ο εαυτός σου.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλύτερες αναμνήσεις είναι πάντα από τα πιο άκυρα μέρη, με το πιο άκυρο ντύσιμο, με τα κινητά πεταμένα, το facebook offline και μοναδική παρέα τους κολλητούς σου. Μονάχα εκεί είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Μονάχα εκεί έχεις τ’ @@ να πεις ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι κι αισθάνεσαι. Γιατί μπροστά σε αυτούς τους ανθρώπους δεν έχεις να κρύψεις τίποτα. Δεν πρέπει να το παίξεις κάποιος άλλος, δήθεν καλύτερος. Στα μάτια τους είσαι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΟΤΕ!
Αντί επιλόγου…
Και για να κάνω το κείμενο λιγάκι πιο προσωπικό: Χρονιά όπως όταν πήγαινα δευτέρα λυκείου, κατά πάσα πιθανότητα δε θα περάσω ποτέ. Αλλά δε με πειράζει γιατί η ανάμνηση είναι τόσο δυνατή που θα μου κρατάει συντροφιά για πάντα. Άρη, Κώστα, Χρήστο ευχαριστώ πολύ…!
