Η δημοσιογραφία είναι ίσως από τους πιο αμφιλεγόμενους κλάδους σπουδών και όμως συνεχίζει να είναι ψηλά στις προτιμήσεις των νέων. Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που αγνοούν τη σοβαρότητα του επαγγέλματος αυτού με αποτέλεσμα συχνά να γίνονται γραφικοί λέγοντας τα εξής ενοχλητικά:
1. «Η δημοσιογραφία μετριέται σαν καλλιτεχνικό επάγγελμα;»
Δεν θα το ‘λεγα… Η δημοσιογραφία περιλαμβάνει τόσους πολλούς κλάδους, όπως Επικοινωνία, Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις, Ανάλυση Δεδομένων και Πολιτική Επικοινωνιολογία, που σε καμία περίπτωση δεν τους λες και… καλλιτεχνικούς!
2. «Άρα σκοπεύεις να γίνεις ο επόμενος Χατζηνικολάου;»
Καλό είναι εσείς που τα ρωτάτε αυτά, να ξέρετε, ότι δεν είναι απαραίτητο να είσαι φημισμένος δημοσιογράφος για να θεωρείσαι πετυχημένος και αναγνωρισμένος. Μπορεί να είσαι ο τελευταίος πολεμικός ανταποκριτής πάνω στον πλανήτη, αλλά αυτό που κάνεις να είναι πιο ουσιαστικό και αξιοσέβαστο από κάποιον γνωστό δημοσιογράφο, που απλά παραπληροφορεί τις μάζες και προωθείται επαγγελματικά.
3. «Πάντως, μπορείς να πιάσεις δουλειά και σε κάποιο περιοδικό, όπως το Cosmopolitan.»
Όχι, ευχαριστώ. Δεν είναι δημοσιογραφία να γράφεις για sex tips, μόνο και μόνο επειδή αυτά πουλάνε. Η δημοσιογραφία θέλει έρευνα και σύγκριση δεδομένων και το σεξ δεν προσφέρεται σε καμιά περίπτωση για κάτι τέτοιο.
4. «Γιατί να το σπουδάσεις, όταν υπάρχουν διάφορα σεμινάρια δημοσιογραφίας που μπορείς να παρακολουθήσεις;»
Αυτά τα σεμινάρια μπορεί να είναι βοηθητικά, αλλά απευθύνονται κυρίως σε άτομα που δεν έχουν εμπειρία από δημοσιογραφία και προφανώς δεν σπουδάζουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Τέτοια σεμινάρια είναι καλά γι’ αυτούς που θέλουν να δουλέψουν απευθείας και όχι να πάρουν πτυχίο ΜΜΕ.
5. «Και για πες, τι σκοπεύεις να κάνεις με ένα τέτοιο πτυχίο;»
Ορίστε;
6. «Καλό είναι να κοιτάξεις πάντως σε καμιά εφημερίδα ή site, αν ψάχνουν για πρακτική…»
Μα φυσικά, εσένα περίμενα να μου το πεις…
8. «Σας μαθαίνουν και να κάνετε υποκλοπές ή να χακάρετε τηλέφωνα;»
Αφού, όλοι οι δημοσιογράφοι είναι διαβολικοί και ύπουλοι, τι ρωτάς κι εσύ; Τα αυτονόητα;
9. «Είσαι έτοιμος/η να γίνεις ένας/μία αγωνιστικός/ή δημοσιογράφος;»
Όχι απλά έτοιμος/η. Πανέτοιμος/η. Θα πάρω κι ένα καφέ σακάκι κι ένα παλιό μαγνητοφωνάκι να βγω στους δρόμους και να ζήσω το παραμύθι.
10. «Η Δημοσιογραφία είναι από τα εύκολα πτυχία.»
Πολύ ωραία τότε. Γιατί δεν πας να δώσεις εσύ για ‘μένα;
11. «Όντως χρειάζεται να το σπουδάσεις αυτό;»
Όχι, αρκεί το Πανεπιστήμιο της Ζωής…
12. «Δεν μπορείς να μάθεις όσα χρειάζεται στην πράξη, ενώ το δουλεύεις;»
Είναι όλα τόσο εύκολα για ‘σενα.
13. «Μεταξύ μας τώρα, δεν είναι και κανένα σοβαρό επάγγελμα…»
Αυτό ήταν. Θα μετρήσω μέχρι το 5 κι ελπίζω να έχεις εξαφανιστεί…
