Ένα πράγμα που λατρεύω στο κέντρο της Αθήνας, είναι οι στοές. Όλες κρύβουν τη δική τους ιστορία. Άλλες ερημωμένες κι άλλες εξαιρετικά ζωντανές, όπως η στοά των Εμπόρων στη Λέκκα, όπου βρίσκεται σήμερα το Peek A Bloom.
Το δεύτερο «παιδί» του Νίκου Γερανάκη, του Χρήστου Καβράκου και του Παναγιώτη Αγγελακόπουλου (το πρώτο είναι το Mind the Cup στο Περιστέρι), πήρε την ονομασία του από τη γνωστή αγγλική έκφραση, “Peek-a-Boo”, που σημαίνει κρυφτό. «Σαν παρέα διαλέγουμε ονόματα που έχουν κάποιο λογοπαίγνιο. Το έχουμε ονομάσει ως ψάξε να βρεις το άνθος του καφέ», μου εξηγεί ο Νίκος.
Η ομάδα του Peek A Bloom δίνει βαρύτητα σε όλα. Εκτός από το ευχάριστο και ευγενικό κλίμα, τον καφέ, το φαγητό με τα απολαυστικά πιάτα και τα κοκτέιλ με ιδιαίτερη έμφαση στην «πράσινη νεράιδα», έχει δημιουργήσει έναν χώρο με το παλαιωμένο στοιχείο να επικρατεί. Ίσως αυτό το κάνει τόσο ξεχωριστό. Για του λόγου το αληθές, στο εσωτερικό θα δεις μια συρόμενη πόρτα που μετράει πάνω από 100 χρόνια ζωής, φερμένη από ένα παλιό αρχοντικό της ορεινής Αρκαδίας. Επιπλέον, το μακρόστενο μοναστηριακό τραπέζι, είναι φτιαγμένο από τάβλες, οι οποίες υπήρξαν κάποτε ξύλα ανάμεσα σε σιδηροδρομικές ράγες. Όπως καταλαβαίνεις, τίποτα δεν έχει μείνει στην τύχη του.
https://www.instagram.com/p/BXBjcDDhaZC/?hl=el&taken-by=peekabloomathens
Τον καφέ λοιπόν, όπως μου αναφέρει ο Νίκος, επιλέγει ο Χρήστος Καβράκος, ο οποίος κάνει γευστικές δοκιμές μέχρι να φτάσει στην τελική απόφαση. Οι έμπειροι baristas στη συνέχεια τον φτιάχνουν με τη μορφή που το θες εσύ στο ποτήρι σου. Στον πάτο του κάθε ποτηριού μάλιστα, κρύβεται ένα λουλούδι που εμφανίζεται μόλις πιεις και την τελευταία γουλιά.
Πρέπει να ψάξεις να βρεις το άνθος του καφέ, άλλωστε.
Όσον αφορά το φαγητό, εκεί τα πράγματα παίρνουν άλλη διάσταση με τον ανταγωνισμό στα πιάτα να είναι σκληρός.
Το μενού είναι βασισμένο στα αυγά και τις παραδοσιακές γεύσεις, όπως για παράδειγμα ο παραδοσιακός καγιανάς Ζακύνθου που δοκίμασα και ακόμα και τώρα μπορώ να φέρω στο μυαλό μου τη μυρωδιά και τη γεύση του.
Με μία ματιά πάντως στον κατάλογο, αντιλαμβάνεσαι γρήγορα πως το μέλημα του σεφ είναι τα απολαυστικά μεν, αλλά υγιεινά πιάτα δε. Όπως μου ανέφερε ο Θανάσης, τα πάντα είναι χειροποίητα, ακόμα και τα πιο απλά. «Γιατί να αγοράσουμε σάλτσα ή μαγιονέζα όταν μπορούμε να τα φτιάξουμε μόνοι μας και να έχουμε ένα ωραίο αποτέλεσμα;», κάτι που δηλώνει πως όλα είναι προσεγμένα για να φύγει και ο πιο απαιτητικός τύπος με χορτασμένο στομάχι και ευχάριστη γεύση.
Επιπλέον μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε υγιεινές και δροσερές σαλάτες, όπως σαλάτα με σπανάκι, κειλ, κατσικίσιο τυρί και βινεγκρέτ από πετιμέζι και σύκο ή σαλάτa με κινόα, φρέσκα μυρωδικά και μαριναρισμένο σολωμό σε σόγια.
Η κουζίνα του Peek a Bloom επίσης, σερβίρει σάντουιτς για όλες τις ώρες, όπως για παράδειγμα σάντουιτς με παστράμι, ελαφριά λεμονάτη μαγιονέζα και σπανάκι ή σάντουιτς με ψητή γαλοπούλα, ελαφριά γλυκιά μουστάδρα, σινανόσπορο και μέλι ή σάντουιτς με κρέμα αβοκάντο, κατσικίσιο τυρί και ψητά λαχανικά.
Γιάμ-γιαμ!
Ένα πράγμα που εξίσου σου τραβάει την προσοχή καθώς μπαίνεις στο Peek A Bloom, είναι η κάβα με τα ποτά, αλλά και η πράσινη νεράιδα πάνω στον πάγκο. Ο Νίκος Μοσχονάς είναι bartender αλλά και εμπνευστής της ιδέας του ευφάνταστου καταλόγου με τα cocktails που τα περισσότερα έχουν βάση το αψέντι.
Καταρχάς, πριν σου πω το οτιδήποτε, σου αφήνω την ιστορία του μαγικού ποτού, όπως μου την είπε ο Δήμος Παπαϊωάννου, εξίσου bartender του Peek A Bloom.
«Το αψέντι είναι ένα απόσταγμα το οποίο βγαίνει στους 45-75 αλκοολικούς βαθμούς. Σαν βάση του, μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε απόσταγμα, είτε σιτηρά είτε τεύτλα είτε σταφύλι ακόμα και πατάτα. Ο συνδυασμός του με την αγία τριάδα των βοτάνων έχει σαν αποτέλεσμα το αψέντι.
Ο γλυκάνισος, ο μάραθος και φυσικά η αγριαψιθιά (αρτεμισία) η οποία έδωσε και το όνομά της είναι τα τρία μεσογειακά βότανα που δίνουν αυτή την ιδιαίτερη γεύση Το πράσινο χρώμα οφείλεται στην εμβάπτιση που γίνεται στο απόσταγμα από τα φύλλα της αρτεμισίας. Η μοναδική χώρα που έχει νομικό ορισμό για το αψέντι είναι η Ελβετία για την μέθοδο απόσταξης, που συγκεκριμένα είναι ο άμβυκας. Η πρώτη απόσταξη έγινε το 1792 στο Κουβέ της Ελβετίας από τον Δρ. Πιέρ Ορντιναίρ. Μέχρι τότε η αγριαψιθιά χρησιμοποιούνταν για θεραπευτικούς σκοπούς. Το 1797, δημιουργήθηκε το πρώτο αποστακτήριο στην Ελβετία, ενώ το 1805 δημιουργήθηκε το πρώτο στην Γαλλία από τον Περνό. Αν και έχει δυσφημιστεί πολύ δεν έχει αποδειχτεί ότι είναι πιο επικίνδυνο από άλλα αποστάγματα. Την περίοδο που γίνεται διάσημο, από το 1840 μέχρι το 1920, οι καλλιτέχνες έπιναν μεγάλες ποσότητες αψεντιού και το συνδύαζαν και με άλλες χημικές ουσίες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα από τη μία να το αποθεώσουν και από την άλλη να προβαίνουν σε τραβηγμένες αντιδράσεις και συμπεριφορές. Η αλήθεια είναι πως η αρτεμισία όπως και άλλα βότανα, όπως το φασκόμηλο, η λουίζα και η λεβάντα έχουν κάποια τερπένια και ένα από αυτά είναι η θουγιόνη. Τα τερπένια είναι αιθέρια έλαια. Η θουγιόνη είναι ψυχοτρόπος ουσία και μάλιστα νευροτοξίνη. Η ποσότητα όμως της ουσίας αυτής στο αψέντι είναι πολύ μικρή και έχει αποδειχθεί ότι δεν επηρεάζει. Στην ουσία είναι το ίδιο επικίνδυνο με τα άλλα αποστάγματα. Επειδή το αψέντι είναι σε υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς συνήθιζαν να προσθέτουν παγωμένο νερό που έτρεχε από ένα συντριβανάκι για να ελευθερώσει όλα τα αρώματα του. Το νερό έπεφτε σταγόνα σταγόνα πάνω σε ένα ειδικό κουταλάκι με τρύπες που είχε πάνω έναν κύβο ζάχαρης για να προσθέτει γλυκύτητα. Η ζάχαρη βοηθάει να αναδειχθούν τα αρώματα και να προσφέρει μια καλύτερη ισορροπία στην πικρίλα που έχει το αψέντι. Η προσθήκη παγωμένου νερού στο αψέντι κάνει το υγρό να θολώνει, μια διαδικασία γνωστή ως ‘louche’».
Ο Δήμος πήρε τη θέση του πίσω από το μπαρ και ετοίμασε τρία ξεχωριστά και απολαυστικά cocktails. Moulin Rouge, Le Tambourin και Hieroglyphe. Για το τελευταίο μάλιστα, αναγράφεται και η εξής ποιητική περιγραφή: «Έχω στο δωμάτιό μου τρία παράθυρα. Τον έρωτα, τη θάλασσα, το θάνατο. Αίμα ζωηρό, πράσινο πράο, βιολετί».
Το Peek Α Bloom μπορεί να σου μοιάζει σαν όλα τα άλλα cafe και μπαράκια του κέντρου, ξέρει όμως να σε κερδίζει αμέσως. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να ψάξεις και να το βρεις.
Ιnfo:
Λέκκα 14, Αθήνα
