Το νομοσχέδιο του Υπ. Παιδείας είναι το hot θέμα των ημερών και την άποψή του επ’ αυτού εξέφρασε και το ΠΑΔΑ. Μέσω ανακοίνωσης της Συγκλήτου λοιπόν, αναλύει τις τρεις βασικότερες αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως η ΕΒΕ, η πανεπιστημιακή αστυνομία και το όριο φοίτησης, δίνοντας τη θετική του ψήφο ως επί το πλείστον, αλλά υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ορισμένα κενά σε αυτές.
Αναφέροντας αρχικά το θέμα της εισαγωγής στα ΑΕΙ, το ΠΑΔΑ τάσσεται υπέρ, καθώς κρίνει αναγκαία τη μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια, η οποία όμως τονίζει πως πρέπει «να συνοδευθεί με την επανίδρυση και ενίσχυση της διετούς μεταλυκειακής εκπαίδευσης (όχι κατάρτισης), καθώς είναι εμφανές το έλλειμμα καλά εκπαιδευμένου προσωπικού σε αυτό το επίπεδο στην Ελληνική Αγοράς Εργασίας.»
Όπως σημειώνει στη συνέχεια για τη θετική επίδραση της ΕΒΕ, σε συνδυασμό με τη μείωση αυτή των εισακτέων «θα μπορούσε να εξορθολογήσει την εισαγωγή των φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, διότι:
α) η εφαρμογή της, η οποία θα είναι διαφορετική για κάθε Τμήμα και θα μπορεί να καθορίζεται (σε κάποιο επίπεδο) από τα Τμήματα, αποτελεί πάγιο αίτημα της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και
β) ο τρόπος καθορισμού της προκύπτει από την μέση απόδοση των υποψηφίων στα μαθήματα για κάθε έτος σταθμισμένη με συντελεστές που αντικατοπτρίζουν τη σπουδαιότητά τους για το κάθε Τμήμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται δικαιότερο σύστημα για την εισαγωγή των φοιτητών και είναι ανεξάρτητο από τη δυσκολία των εξετάσεων ανά έτος.»
Αναφορικά με την αστυνόμευση στους χώρους των πανεπιστημίων, το Ίδρυμα αναγνωρίζει τις ανάγκες για περαιτέρω φύλαξη και έλεγχο πρόσβασης, δε θεωρεί όμως ότι οι Ο.Π.Π.Ι είναι η λύση. Αντιθέτως, η ύπαρξη του σώματος στους εν λόγω χώρους θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, καθώς θα αποτελεί κόκκινο πανί για τους φοιτητές και γενικότερα τους πανεπιστημιακούς.
Όπως παρατηρεί μάλιστα, τα προβλήματα που προκύπτουν κατά καιρούς σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια προέρχονται κυρίως από «εξωθεσμικούς παράγοντες», καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα πως η ελεγχόμενη πρόσβαση μαζί με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο μπορούν να αποτελέσουν λύση στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Τέλος, πάνω στο θέμα του όριου φοίτησης, «η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής θεωρεί ότι λειτουργεί θετικά προς την περαιτέρω ανάπτυξη των Α.Ε.Ι., η καθιέρωση ενός ανώτατου ορίου διάρκειας φοίτησης, η θέσπιση του οποίου θα βοηθήσει:
α) τους φοιτητές να προγραμματίσουν τις σπουδές και το μέλλον τους και
β) τα Πανεπιστήμια να οργανώσουν, ακόμη καλύτερα, την εκπαίδευση που παρέχουν»
Σημειώνει ωστόσο πως: «Αναγκαία συνθήκη για την εφαρμογή ενός ανώτατου ορίου διάρκειας σπουδών είναι η ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας για τους φοιτητές που δεν έχουν τη σχετική οικονομική δυνατότητα. Εργαλεία για την υποστήριξη των φοιτητών που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν είναι η ισχυρότερη επιδότηση της σίτισης και της στέγασης και η διεύρυνση του θεσμού των υποτροφιών και μέσω αυτών η επιβράβευση και υποστήριξη εκείνων των φοιτητών που προσπαθούν να ολοκληρώσουν με επιτυχία της σπουδές τους ενώ δεν έχουν οικονομική ευχέρεια.»
Η ανακοίνωση κλείνει τονίζοντας πως για να εφαρμοστούν σωστά όλα τα παραπάνω, πρέπει να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος τόσο στην Πολιτεία όσο και στους φοιτητές και στις οικογένειές τους. Κάτι που δε θα λέγαμε ότι συμβαίνει, μιας και σε μια δύσκολη χρονιά σαν τη φετινή, με τους υποψήφιους των Πανελληνίων 2021 να μη γνωρίζουν αν την επόμενη μέρα θα συνεχίσουν τα μαθήματά τους από το σχολείο ή από την οθόνη του υπολογιστή τους, έρχονται και ορισμένες αλλαγές στη διαδικασία εισαγωγής να τους προσθέσουν κι άλλο άγχος.
