Τα Χριστούγεννα του 2003 κυκλοφόρησε η ταινία που μας έκανε να κλάψουμε και μας επιβεβαίωσε πως η αγάπη είναι… παντού, σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις και σε κάθε ηλικία.
Ο λόγος για το Love Actually, το οποίο ή θα σου αρέσει πολύ και θα το βλέπεις κάθε χρόνο τέτοια εποχή (σαν το Home Alone ένα πράγμα) ή θα αλλάζεις κανάλι όποτε το πετυχαίνεις στην τηλεόραση. Κάτι ενδιάμεσο δεν υπάρχει.
Η χριστουγεννιάτικη rom-com παρουσίασε μια σειρά από ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες υφίστανται και στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό και απορώ πώς ορισμένοι τη χαρακτηρίζουν μίζερη, όταν στην ουσία όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μας. Προχωράμε.
Ακόμα κι αν δε βρίσκεται στη λίστα με τις ταινίες που θα ήθελες να ξαναδείς την περίοδο των Χριστουγέννων, θέλω να πιστεύω πως έστω και μια φορά έχεις πατήσει τo play στο Love Actually. Αν πάλι θες να φρεσκάρεις τη μνήμη σου, τότε να σε ενημερώσω ότι υπάρχει και στο Netflix.
Προσωπικά πάντως, έχω λόγους να αγαπώ τη συγκεκριμένη ταινία. Όχι μόνο γιατί με βάζει σε ένα πιο γιορτινό κλίμα και κάθε φορά που τη βλέπω συγκινούμαι, αλλά και γιατί περνάει τόσο όμορφα μηνύματα για τις σχέσεις και την αγάπη γενικότερα, που καλό είναι όλοι να τα έχουμε στο μυαλό μας. Γιατί η αγάπη είναι ανιδιοτελής, σωστά; Και τέλος πάντων:
#1 Αγάπη είναι όταν βάζεις τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σου
Η Sarah επί 2,5 χρόνια είναι ερωτευμένη με τον συνάδελφό της, Karl (για τους φαν, Hot Karl). Όλοι το γνωρίζουν στο γραφείο, ακόμα και ο ίδιος. Εκείνη ελπίζει να έρθει η μέρα που θα βγει ραντεβού μαζί του και θα σταματήσει απλώς να το ονειρεύεται. Όταν τελικά οι δυο τους καταλήγουν να χορεύουν στο χριστουγεννιάτικο πάρτι της εταιρείας και στο τέλος να τη συνοδεύει σπίτι της και το ειδύλλιο να παίρνει μορφή, η χαρά και η ικανοποίηση είναι μεγάλη.
Όταν όμως τον αφήνει σύξυλο την στιγμή που έχουν ανάψει τα πράγματα, αναρωτήθηκα «γιατί φεύγεις διάολε;». Προχωρώντας παρακάτω φτάνουμε στην εξήγηση και πιο σημαντική σκηνή, εκεί δηλαδή όπου ο άρρωστος αδερφός της την αγκαλιάζει την ημέρα των Χριστουγέννων, σαν να την ευχαριστεί για όσα κάνει για εκείνον. Το μήνυμα είναι ένα και σαφές: Η πραγματική αγάπη είναι ανιδιοτελής κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τη χαρίζεις παντού, και ιδιαίτερα εκεί που τη χρειάζονται λίγο περισσότερο. Κι ας σημαίνει αυτό πως πρέπει να θυσιάσεις κάποιες δικές σου ανάγκες. Όπως έκανε η Sarah, περνώντας τις γιορτινές ημέρες σε ψυχιατρική κλινική αντί στην αγκαλιά του Karl που τόσο πολύ ήθελε.
#2 H αγάπη βγάζει από μέσα σου την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου
Ο 11χρονος Sam χάνει τη μητέρα του και μένει μόνος με τον πατριό του, τον οποίο αγαπάει σαν αληθινό πατέρα του. Ο πόνος που έχει όμως δεν οφείλεται μόνο στην απώλεια, αλλά και στον έρωτά του για τη συμμαθήτριά του Joanna, την ωραία του σχολείου. Ο Sam στην προσπάθειά του να τον προσέξει, μαθαίνει να παίζει drums μόνο και μόνο γιατί η κοπέλα της καρδιάς του τραγουδάει στη σχολική γιορτή. Μέχρι την ημέρα που ανεβαίνουν στη σκηνή, εκείνη δε φαίνεται να του δίνει παραπάνω σημασία, αλλά όταν θέλεις κάτι πολύ, δεν το βάζεις κάτω, έτσι δεν είναι;
Στην πιο αγαπημένη μου σκηνή, ο Sam αμέσως μετά το τέλος της γιορτής, πηγαίνει με τον πατριό του στο αεροδρόμιο προκειμένου να προλάβει να εξομολογηθεί την αγάπη του στην Joanna, πριν φύγει εκείνη για χριστουγεννιάτικες διακοπές. Προσπερνά την ασφάλεια και ξεπερνά κάθε εμπόδιο που ξεπετάγεται μπροστά, ώστε να πετύχει το στόχο του. Κι αυτό είναι και η απόδειξη ότι η αγάπη βγάζει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, σε κάνει γενναίο για να αντιμετωπίσεις οποιαδήποτε δυσκολία, να τα βάλεις με όλους και με όλα και να πετύχεις αυτό που θες.
#3 Όταν ξέρεις ότι αγαπάς, απλά το ξέρεις
Μετά το στραπάτσο που του ήρθε κατακέφαλα – δύσκολο να διαχειριστείς το κέρατο της κοπέλας σου με τον αδερφό σου – ο Jamie απομονώνεται στο εξοχικό του για να συνεχίσει τη συγγραφή του βιβλίου του. Εκεί γνωρίζει μια γυναίκα που την προσλαμβάνει για να καθαρίζει το σπίτι και να τον περιποιείται, μια Πορτογαλέζα που δεν ξέρει γρι αγγλικά. Η συνεννόηση μεταξύ τους πάει περίπατο, όμως κανείς τους δε γνωρίζει ότι λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα, ο καθένας στη δική του γλώσσα.
Όταν εκείνη καταλάθος ρίχνει το μισό βιβλίο του στην παγωμένη λίμνη, αμέσως πέφτει στο νερό για να σώσει ό,τι σώζεται. Εκεί καταλαβαίνουν ότι ο ένας θέλει τον άλλον, κι ας μην έχουν μοιραστεί λόγια παρά μόνο πράξεις. Γιατί όταν ξέρεις ότι αγαπάς, απλά το ξέρεις. Τίποτα δεν μπορεί να σε κάνει να αμφιβάλλεις όταν νιώθεις ότι μία σχέση αξίζει τον κόπο. Έτσι, ο Jamie μαθαίνει όσα πορτογαλικά μπορεί και πηγαίνει να ζητήσει σε γάμο τη γυναίκα που του έκλεψε την καρδιά και όπως είπε και ο ίδιος: «Ξέρω ότι φαίνομαι τρελή – γιατί σε ξέρω ελάχιστα – αλλά κάποιες φορές τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα που δε χρειάζονται αποδεικτικά στοιχεία» και δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
#4 Κάποιες φορές, η φιλία είναι το καλύτερο είδος αγάπης
Μία ακόμα συγκινητική σκηνή στο Love Actually, είναι όταν το κομμάτι του Billy Mack κερδίζει την πρωτιά ως το καλύτερο χριστουγεννιάτικο τραγούδι, πηγαίνει στο πάρτι του Elton John να το γιορτάσει, αλλά τελικά φεύγει για να είναι μαζί με τον «χοντρούλη μάνατζέρ» του που τον έφερε στην κορυφή. Ξεπερνάω το γεγονός πως ο μάνατζερ φορούσε denim πάνω-κάτω #beforeitwascool και συνεχίζω με το γεγονός πως αυτή η σκηνή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η φιλία είναι το πιο αληθινό είδος αγάπης. «Έχω ξοδέψει το μεγαλύτερο διάστημα της ενήλικης ζωής μου με έναν χοντρούλη υπάλληλο. Κι όσο κι αν με θλίβει που το παραδέχομαι, μπορεί οι άνθρωποι που αγαπώ να είναι εσύ στην πραγματικότητα», λέει ο Billy Mack.
Η αγάπη είναι παντού, παιδιά.
Και η ταινία αυτή δεν είναι απλά μια ρομαντική κομεντί. Αφορά όλων των ειδών τις σχέσεις που έχουμε στην ζωή μας, με τους γονείς μας, τα αδέρφια μας, τους φίλους μας, τους συντρόφους μας. Όπως λέει κι ο Hugh Grant στην αρχή:
Επικρατεί η άποψη ότι ζούμε σε ένα κόσμο γεμάτο έχθρα και απληστία, αλλά εγώ δεν το βλέπω. Εγώ βλέπω ότι υπάρχει παντού αγάπη. Συχνά δεν είναι αξιοπρεπής και άξια αναφοράς, αλλά πάντα υπάρχει… Η αγάπη είναι παντού.
