Ένα βράδυ Σαββάτου στο Γκάζι, στάθηκε η αφορμή για να γραφτούν οι γραμμές που θα διαβάσεις παρακάτω. Σε περίπτωση ταύτισης με το κείμενο, ή αγνόησε το ή σκέψου πως (τελικά) κάτι κάνεις λάθος…
Το Γκάζι κάποτε ήταν στέκι. Συγκεκριμένα, τότε που τα μισά μαγαζιά από αυτά που βρίσκονταν εκεί, πλέον δεν υπάρχουν ή απλώς έχουν αλλάξει ονομασία. Παραδοσιακά όμως, εξακολουθούν να κάνουν ακόμα χαμούλη ορισμένα, ωστόσο δε θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί υποψιάζομαι πως καταλαβαίνεις σε ποια αναφέρομαι.
Είμαι ο άνθρωπος που αγαπάει το κέντρο, σαν δεύτερο σπίτι του. Γνωρίζω το κάθε στενό, ξέρω πού θα πιω τον καλύτερο καφέ και το σούπερ κοκτέιλ, πού θα πάω να συζητήσω ήρεμα, πού θα χορέψω, κτλ. Έτυχε όμως, το περασμένο Σάββατο να βγω στο Γκάζι (που επίσης ανήκει στο κέντρο, ωστόσο έχει μια ταυτότητα που δε με εκπροσωπεί) και συγκεκριμένα σε ένα κλαμπάκι πολύ γνωστό. Ξεκινάει από το δεύτερο γράμμα της αλφαβήτου (στο έδωσα στο πιάτο).
Ο χώρος μεγάλος, η μουσική καλή (αν ακούς ελληνικά) και το προσωπικό ευγενικό. Η ηλικία των θαμώνων βέβαια, έφτανε ταβάνι τα 22. Αν δηλαδή είσαι παιδί του ’90, όπως κι εγώ, καλό είναι να μη βρίσκεται στις πρώτες προτιμήσεις σου. Αν θες να διασκεδάσεις καθαρά, πάντα.
Στο σημείο λοιπόν που καθόμουν εγώ με τις φίλες μου, δεν είχα οπτική επαφή με τον κόσμο, εκτός από λίγα συγκεκριμένα άτομα. Ε, αυτά τα άτομα με έκαναν να πω με το που βγήκα απ’ το μαγαζί: «Τη Δευτέρα θα γράψω ένα κείμενο για όλες εκείνες τις κοπέλες, που θυμίζουν κάτι από Στέλλα και Αθηνά του Power of Love, δηλαδή (σχεδόν) τίποτα αληθινό πάνω τους και μια αφέλεια που καταντάει προκλητική, αλλά κυρίως αντιαισθητική».
Απέναντι μου λοιπόν, καθόταν μία κοπέλα με τη φίλη της. Την έπιασε σχεδόν αμέσως το μάτι μου, μιας και ανθρώπους που φέρουν λίγο υφασματάκι πάνω τους, δεν είναι και τόσο δύσκολο να τους διακρίνεις, όσο να το κάνεις τραβούν τα βλέμματα (όχι απαραίτητα για καλό)… Σουφρωμένα χείλη, τσιγάρο στο τσιγάρο και στήσιμο που φώναζε: «Είμαι διαθέσιμη, ελάτε»! Ένα φαινόμενο δηλαδή κοπέλας που κυκλοφορεί σε πολλά αντίτυπα. Δική της η ζωή βέβαια, δικό της και το κρεβάτι, ωστόσο να συμφωνήσουμε όλοι μαζί πως κανένας άντρας δεν παίρνει στα σοβαρά ένα τέτοιο άτομο. Μη ζητάμε και τα ρέστα.
Ήρθε λοιπόν και η στιγμή που έπιασε το κινητό για τα αναμενόμενα Ιnstagram stories της βραδιάς. Κάθε τραγούδι κι από ένα story. Παραλήπτης κάποιος πρώην ή νυν που τη γράφει. Σημαντική παρατήρηση: Σουφρωμένα χείλη και σέξι – και καλά – βλέμμα απαραίτητα!
Φυσικά, όταν η δουλειά γινόταν και το Instagram story ανέβαινε, άφηνε το κινητό μέχρι να παίξει το επόμενο, όλο νόημα, τραγούδι, χαλάρωνε και επέστρεφε ξανά στο αρχικό της στήσιμο, θεωρώντας πως κάποιοι άντρες δεν μπορούσαν να πάρουν τα μάτια τους από πάνω της (την αυτοπεποίθηση της να ‘χαμε!). Να σημειωθεί επίσης, πως σε όλες αυτές τις φάσεις δε μίλησε καθόλου με τη φίλη της, η οποία έκανε ό,τι κι εκείνη. Για χορό δε, δεν το συζητάω, θα χαλούσε το μαλλί.
Δεν είμαι εγώ εκείνη που θα κρίνει την οποιαδήποτε εκεί έξω, δεν έχω το δικαίωμα, εκφράζω απλά μια άποψη που είναι πιθανό να σε βρει απέναντί μου, αλλά αυτό που θέλω να πω είναι πως μια γυναίκα χωρίς χαρακτήρα, δεν είναι ικανή να γοητεύσει κανέναν άντρα. Σόρρυ, αλλά αυτή είναι η σκληρή αλήθεια! Όλα αυτά φυσικά προκύπτουν από τα κακώς πρότυπα. Ωστόσο αυτή είναι μια άλλη ιστορία, που θα γραφτεί σε άλλο κείμενο. Μέχρι τότε όμως (να θυμάσαι):
ΥΓ1. Βγες για να διασκεδάσεις.
ΥΓ2. Το προκλητικό ντύσιμο δεν είναι πάντα σέξυ.
ΥΓ3. Μη γίνεσαι ό,τι κράζεις.
