Η δεκαετία των 20 είναι, αν όχι η καλύτερη, τότε από τις καλύτερες δεκαετίες που θα περάσουμε. Σ’ αυτήν συγκαταλέγονται τα φοιτητικά τα χρόνια, η ξεγνοιασιά, οι μεγάλοι έρωτες, η πρώτη μας δουλειά, καινούριοι φίλοι και παρέες.
Είναι τα χρόνια της ζωής μας που παρόλο που έχουμε πια ενηλικιωθεί, εξακολουθούμε να κουβαλάμε τρελά μυαλά και να μην σταματάμε να κάνουμε… βλακειούλες.
Εξαιτίας όμως των απερισκεψιών μας, βρισκόμαστε αρκετές φορές σε απίστευτα άβολες και ντροπιαστικές καταστάσεις, που το μόνο που θέλουμε εκείνη την στιγμή είναι να κρύψουμε το κεφάλι μας στο χώμα και να μη χρειαστεί να αντικρίσουμε ξανά τον κόσμο ετούτο! Μπορεί βέβαια με τον καιρό, η αμηχανία αυτή να περνάει και όταν σκέφτεσαι την όλη φάση να γελάς, αλλά πραγματικά εκείνη την ώρα, το γέλιο είναι το τελευταίο πράγμα που σου έρχεται.
Αυτές είναι μερικές από τις πιο άβολες στιγμές που θα (ή έχεις ήδη) βιώσεις, με τις οποίες θα ταυτιστείς κι εσύ αν είσαι στα 20 σου:
1. Όταν γνωρίζεις τους γονείς της σχέσης σου
Ουπς. Νομίζω όλοι μας, αργά ή γρήγορα, περνάμε από αυτήν τη διαδικασία. Είναι κάτι που απλά δεν μπορείς να το αποφύγεις. Πολλά έχεις ακούσει, άλλα τόσα έχεις υποθέσει, αλλά σαν την στιγμή που τους αντικρίζεις απέναντί σου και νιώθεις το βλέμμα τους να σε διαπερνά και τις σκέψεις που κάνουν να είναι έτοιμες να σου τρυπήσουν το μυαλό, ΔΕΝ ΕΧΕΙ! Αυτά καλό είναι να μη γίνονται λέω εγώ, εκτός κι αν η σχέση πάει για πολύ σοβαρά. Σε άλλη περίπτωση, γνωριμία με γονείς του/της συντρόφου σ’ αυτήν την ηλικία είναι αθέμιτη, επονείδιστη και μη βιώσιμη.
2. Όταν πηγαίνεις για πρώτη φορά σε συνέντευξη για δουλειά
Έχεις βάλει τα καλά σου, έχεις προετοιμαστεί πλήρως για κάθε πιθανή κι απίθανη ερώτηση που μπορεί να δεχτείς κι εκείνη την στιγμή, απλά τα χάνεις. Μπροστά στον πιθανό εργοδότη σου, έχεις αυτό το αστείρευτο βλέμμα της αγελάδας και είναι λες και έχεις μουγκαθεί και δεν μπορείς να μιλήσεις. Ή αν τα καταφέρεις, απλά αραδειάζεις ένα κάρο βλακείες. Είσαι σε φάση «Πού είμαι; Πού βαδίζω; Γιατί Παναγία μου, συμβαίνει αυτό σε μένα;» Μάντεψε λοιπόν ποιον ΔΕΝ θα προσλάβουν για τη δουλειά, καμάρι μου.
3. Όταν βάζεις μουσική σε δημόσιο χώρο και συνειδητοποιείς ότι δε φοράς τα ακουστικά σου
Παρόλο που ό,τι συμβεί θα είναι στιγμιαίο και με το που συνειδητοποιήσεις το λάθος θα κλείσεις αμέσως τη μουσική και όλοι οι γύρω σου θα επιστρέψουν και πάλι στην κανονική τους ζωή, η ντροπή για σένα θα μείνει για ώρες, ακόμα και μέρες μη σου πω, και θα σε στοιχειώνει τα βράδια που κοιμάσαι. Είσαι για παράδειγμα στο μετρό/λεωφορείο/τραμ και πας να ακούσεις τη μουσικούλα σου και με το που ξεκινάει να παίζει το τραγούδι, συνειδητοποιείς ότι δε φοράς εκείνα τα @@@ ακουστικά! Αμέσως πατάς το pause ή τα βάζεις άρον άρον, αλλά η ντροπή σε έχει ήδη κατακλύσει. Κανείς δε θα δώσει σημασία, αλλά η ζημιά για εσένα θα έχει γίνει.
4. Όταν στέλνεις μήνυμα στο… πρόσωπο και το autocorrect γ@μιέται!
Ουουου, να ‘ταν μια και δυο! Έχουν χαλάσει σχέσεις και σχέσεις μ’ αυτήν τη μαλακία, ή ακόμη χειρότερα, σχέσεις που δε δημιουργήθηκαν ποτέ. Ότι εσύ κάθεσαι και σκέφτεσαι μέρες ολόκληρες και σκαρώνεις με την παραμικρή λεπτομέρεια τι ακριβώς θα πεις στο πρόσωπο που σου αρέσει κι όταν πατάς το send, συνειδητοποιείς ότι o κορέκτορας μόλις σου κατέστρεψε το μήνυμα, τι να κάνεις ακριβώς; Anyways, το κακό είναι μικρό και διορθώνεται, άσε που και οι δυο σας θα γελάσετε. Η άβολη φάση όμως δεν ξεπερνιέται εύκολα και το τραύμα μένει.
5. Όταν παραγγέλνεις ντελίβερι, αλλά δεν έχεις να πληρώσεις
Ναι, συμβαίνουν κι αυτά. Σκέφτεσαι τι σκατά να φας σήμερα, κι επειδή τα μακαρόνια δεν αποτελούν επιλογή ΞΑΝΑ, παραγγέλνεις. Έλα όμως που είσαι ταπί και ούτε γι’ αυτό δε σου φτάνουν. Και το χειρότερο; Το παίρνεις χαμπάρι αφού έχεις κάνει την παραγγελία. Σε λούζει κρύος ιδρώτας και απελπισμένος λες, «Τι έκανα, Θεέ μου;!» Αμέσως παίρνεις τηλέφωνο να το ακυρώσεις κι αφού νιώσεις ο πιο ηλίθιος και εκτεθειμένος άνθρωπος στον κόσμο, καταλαβαίνεις ότι για μία ακόμη φορά θα μείνεις νηστικός (ξαναλέω, τα μακαρόνια δεν αποτελούν επιλογή). Άουτς.
6. Όταν κάνεις screenshot ένα μήνυμα και το στέλνεις στο ίδιο άτομο
Μου έχει συμβεί. Δεν ήταν καλή εμπειρία. Καθόλου καλή όμως. Την στιγμή που το συνειδητοποίησα ήταν αργά και δεν μπορούσα να σώσω την κατάσταση. Είναι από εκείνες τις στιγμές που αναρωτιέσαι αν είσαι όντως τόσο ηλίθιος ή άτυχος και ο Θεός τα έχει βάλει μαζί σου. Κοίτα, επειδή ο Θεός δε νομίζω να ασχολείται με τέτοια πράγματα, μάλλον εσύ είσαι βλαμμένος κι απρόσεκτος ταυτόχρονα. Αλλά οκ, τι α κανς; Α κάτς α σκάεις; Τρως την ψυχρολουσία σε όλο της το μεγαλείο και προσπαθείς να τα κουκουλώσεις όπως όπως, για να ξεπλύνεις την ντροπή.
7. Όταν σε πετυχαίνει ελεγκτής στα ΜΜΜ και δεν έχεις εισιτήριο
Κι αυτό μου έχει συμβεί… Και μάλιστα μία ημέρα που μου το έλεγε το ένστικτό μου ότι δεν είναι καλή ιδέα να το κάνω και που ήταν η μοναδική φορά έβερ που δεν έβγαλα εισιτήριο. Αν δεν είναι αυτό bad karma, τότε τι; Νομίζω στους περισσότερους έχει συμβεί έστω και μία φορά, να τους πετύχει ελεγκτής και να μην έχουν κόψει εισιτήριο. Η ντροπή είναι ακαριαία και απλά θες να ανοίξει η Γη να σε καταπιεί. Βάζεις τη διπλωματία σου να λειτουργήσει και χρησιμοποιείς τις πιο τρελές δικαιολογίες που υπάρχουν για να καταφέρεις να ξεγλιστρήσεις. Όόόχι κ@ριολ@κι, θα πληρώσεις πρόστιμο!
Η ζωή έχει τις καλές της, έχεις και τις στραβές της, δε χρειάζεται να τα παίρνεις κι εσύ όλα στα σοβαρά.
Βέβαια, όσο μπορείς να αποφεύγεις καταστάσεις σαν τις παραπάνω… 
