Πάντα έβρισκα ενδιαφέρον πώς ακούγονται οι λέξεις μιας ξένης γλώσσας σε έναν άνθρωπο που δεν τη μιλάει. Κι αυτό εξηγεί αρκετά τατουάζ που έχουν χτυπηθεί… Λέξεις που εμείς χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας και έχουν αρνητική σημασία ή απλά είναι κακόηχες στα ντόπια αυτιά μας, για κάποιους ξένους μπορεί να ηχούν σαν μουσική.
Η Ισπανίδα Margarita που μαθαίνει ελληνικά είναι αυτό το παράδειγμα, παρουσιάζοντας μια λίστα με 5 ελληνικές λέξεις που, σύμφωνα με την ίδια, θα ταίριαζαν τέλεια ως ονόματα. Και δε μιλάμε για λεξούλες όπως «Αγάπη», «Ελευθερία», «Ουρανία», που όντως αποτελούν το βαφτιστικό πολλών ανθρώπων. Η τύπισσα πήρε τις μασχάλες και τις αποκάλεσε cool name!
@orlova.rita Here are 5 Greek words that i think would make really cool names if they didn’t mean what they mean🥹 Also, now I need a bestfriend called Akrida. Where are you? 🥲 #GreekLanguage #Cyprus ♬ Elevator Music – Bohoman
Όπως είδαμε, το top 5 της είναι:
#1 Μασχάλες
#2 Ακρίδα
#3 Ντολμάδες
#4 Ράφι
#5 Πιτυρίδα
(Προτού προχωρήσουμε, να πούμε ότι το #3 χρησιμοποιείται συχνά σαν «υποκοριστικό» στον ενικό του, οπότε η φίλη μας έπεσε εν μέρει μέσα.)
Να δώσουμε επίσης στη Margarita το γεγονός ότι δεν πέταξε απλά μερικές λέξεις, αλλά εξήγησε όλη τη σκέψη πίσω από την επιλογή της. Για παράδειγμα, όπως το έχει σκεφτεί η ίδια, οι «μασχάλες» παραπέμπουν στο όνομα Μιχάλης (όντως), ενός πλούσιου, αλλά όχι και ψωνισμένου, 30άρη. Η «ακρίδα» από την άλλη, είναι μία πολύ κουλ κοπέλα, με την οποία άνετα έβγαινε για καφεδάκι. Βασικά, είναι bestie material.
Η λέξη «ντολμάδες» έχει την πιο fancy ιστορία θα έλεγα, αφού όπως υποστηρίζει η φίλη μας, παραπέμπει σε μια ηλικιωμένη – γύρω 70-80 χρονών – κυρία, πολύ κλασάτη. Αγαπημένο κόσμημα, τα μαργαριτάρια.
Το «ράφι» τής θυμίζει μια vegan, hippie φίλη της στην Ισπανία που λέγεται όντως Raphi και, τέλος, την «πιτυρίδα» τη φαντάζεται σαν μια δημοφιλή κοπέλα, μοδάτη και μοντέρνα, που συχνάζει στα πιο in καφέ και εστιατόρια.
Εκτιμάμε λοιπόν το χρόνο και τη σκέψη της Margarita πίσω από αυτή την 5άδα ονομάτων, ωστόσο θα διαφωνήσω από την αρχή μέχρι το τέλος μαζί της. Οι λέξεις αποκτούν ελάχιστα καλύτερη ακουστική λόγω της προφοράς της.
Πολύ θα ‘θέλα βέβαια να σκάσει κάποιος στο ληξιαρχείο και να καταθέσει το όνομα «ακρίδα» ας πούμε.
