Στις σχέσεις που έχουμε αναπτύξει, είτε φιλικές είτε ερωτικές, υπάρχουν κίνδυνοι που πρέπει να αποφύγουμε για να διατηρηθούν επιτυχημένες. Άλλοι λιγότερο επικίνδυνοι κι άλλοι περισσότερο. Ένας απ’ αυτούς είναι να θεωρήσουμε τον άλλον δεδομένο.
Δεδομένος…
Πότε θεωρείς όμως κάποιον δεδομένο;
Δεδομένος θεωρείται αυτός που είναι πιο δοτικός, πιο εκφραστικός και λιγότερο ανασφαλής από σένα. Δε φοβάται να εκτεθεί. Αφού σε θέλει, πιστεύει ότι δεν υπάρχει λόγος να στο κρατήσει κρυφό. Είναι όμορφο να ξέρεις ότι κάποιος σε θέλει και σε νοιάζεται. Και θέλει να σε κάνει να αισθανθείς όμορφα. Δεν ξεχνάει να σου εκφράζει το ενδιαφέρον του.
Εσύ όμως το ξεχνάς. Σκέφτεσαι ότι το «δεδομένο» σου σ’ αγαπάει τόσο πολύ που θα μείνει προσκολλημένο σε ‘σένα για πάντα. Σταματάς να προσπαθείς να το κρατήσεις κοντά σου και μιλάς απότομα κι απερίσκεπτα, χωρίς να υπολογίζεις τα δικά του συναισθήματα. Ακριβώς επειδή σ’ αγαπάει, πληγώνεται από τα λόγια σου κι ας μην το δείχνει.
Κάποια στιγμή όμως η υπομονή του θα τελειώσει…
Γιατί κι αυτός έχει την ανάγκη από γλυκόλογα. Κι αυτός έχει ανασφάλειες και χρειάζεται την επιβεβαίωση που εσύ παίρνεις καθημερινά.
Όταν λοιπόν κουραστεί, θα σηκωθεί και θα φύγει. Έτσι απροειδοποίητα κι απρόσμενα. Θα αναζητήσει αλλού το ενδιαφέρον – και μάλιστα μανιωδώς – που εσύ δεν του δείχνεις. Τον έκανες να νιώθει κενός κι έχει ανάγκη να βρει κάποιον που τον εκτιμάει και τον δέχεται. Θα προσπαθήσει να βρει κάποιον που θα του προσφέρει παραπάνω απ’ όσα προσέφερε αυτός σε σένα.
Τότε λοιπόν, συνειδητοποιείς ότι ξαφνικά έχασες το στήριγμα σου, κάποιον που θα ήταν δίπλα σου όποτε τον χρειαζόσουν.
Τότε συνειδητοποιείς τι είχες και τι έχασες.
Θέλεις να τον ξανακερδίσεις. Γιατί όμως; Επειδή αντιλήφθηκες πόσο πολύ ενδιαφέρεσαι γι’ αυτόν ή επειδή οι ανασφάλειες σου έχουν χτυπήσει κόκκινο τώρα που έχασες το «στανταράκι»;
Δύσκολα θα τον κερδίσεις πίσω. Γιατί τον πλήγωσες με έναν τρόπο εξουθενωτικό. Του πήρες ό,τι είχε μέσα του και τον εξάντλησες με τις ιδιοτροπίες και τα νεύρα σου. Υπέμενε πολύ πριν φύγει. Αλλά απ’ την στιγμή που το τόλμησε, δεν υπάρχει γυρισμός.
Η σιγουριά σκότωσε τη γάτα, φίλε μου.
Μείνε λοιπόν μ’ αυτήν, γιατί το δεδομένο σου το χαίρεται κάποιος άλλος…
