Στο προσκήνιο έχει έρθει πάλι το ζήτημα του αντικαπνιστικού νόμου, ο οποίος δεν έχει εφαρμοστεί ούτε για πλάκα στην Ελλάδα, με εξαίρεση ελάχιστες επιχειρήσεις.
Σε όλο αυτό το κλίμα, έρχεται να προστεθεί και η εικόνα που κυκλοφόρησε με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας να καπνίζει σε κλειστό χώρο.
Τυπικά, οι πολιτικοί είναι εκείνοι που πρέπει να δίνουν το σωστό παράδειγμα και να ακολουθούν πρώτοι του νόμους που εφαρμόζουν, αντί να απαντούν στον Ευρωπαίο Επίτροπο Υγείας, «θα κόψω το τσιγάρο όποτε θέλω εγώ, ok guy;».
Το θέμα είναι πως για πολλούς ανθρώπους το κάπνισμα είναι απαγορευτικό. Και δεν είναι μόνο οι καφετέριες και τα μπαράκια που μπορεί να μυρίζουν σαν τεκέ κάθε φορά που μπαίνεις μέσα, αλλά ακόμα και οι αίθουσες στις σχολές.
Ο φοιτητής του ΤΕΙ Πειραιά και Συνήγορος των ΑΜΕΑ, Ανδρέας Μπαρδάκης, εξηγεί με επιστολή του προς τον Vytenis Andriukaitis την κατάσταση που επικρατεί με τον αντικαπνιστικό νόμο στην χώρα μας.
Ολόκληρη η επιστολή που μας έστειλε ο φοιτητής:
Αξιότιμε κύριε, Vytenis Andriukaitis,
Είναι τιμή μας το ότι μας επισκεφτήκατε στη χώρα μας ενώ οφείλουμε να σας ζητήσουμε ταπεινά συγγνώμη για την έκθεσή σας σε παθητικό κάπνισμα μέσα στο Υπουργείο Υγείας, όπως και για τη δυσάρεστη εικόνα του αναπληρωτή Υπουργού Υγείας.
Σκοπός τούτης της επιστολής είναι να σας θέσω υπόψη την αναφορά που έχω υποβάλει στο Ευρωκοινοβούλιο καταγγέλλοντας για ανεπάρκεια τον αντικαπνιστικό νόμο της Ελλάδας καθώς έχει αποτύχει στην εφαρμογή του εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια.
Είναι λυπηρό να μας περιγελούν οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά πρόσωπα της χώρας μας ότι ο νόμος είναι πλήρης ή τέλειος όταν η Κύπρος, πρόσφατα, το 2017, εξέδωσε νέα αντικαπνιστική νομοθεσία προκειμένου να λύσει τα προβλήματα εφαρμογής που είχε.
Για να μπω κατευθείαν στην ουσία του θέματος,
είμαι άτομο με αναπηρία, δημιουργός της διαδικτυακής κοινότητας ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ
https://www.facebook.com/groups/sinigoros.amea/, με 50.000 περίπου μέλη, επίσης είμαι πρόεδρος του συλλόγου ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΜΕΑ – ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.
https://www.facebook.com/sinigoroi.amea/
Έχω αφιερωθεί σε έναν ιερό αγώνα για την προστασία των ατόμων με αναπηρίες και σοβαρές χρόνιες παθήσεις καθώς, εδώ στην Ελλάδα, εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα μέσα στα Πανεπιστήμια, στους χώρους εργασίας τους, στα δημόσια κτίρια, ακόμα και αυτά των κοινωνικών υπηρεσιών, στους χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος και στα καταστήματα, μέχρι ακόμα και σε μέσα μαζικής μεταφοράς.
Μέχρι τώρα, έχω απευθυνθεί με συνεχείς καταγγελίες, στον Πρωθυπουργό, στον Υπουργό Υγείας, στον Υπουργό Παιδείας, σε όλους τους βουλευτές της Βουλής, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, σε όλους τους Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων, σε ειδική επιτροπή του υπουργείου Παιδείας, στις αρμόδιες υπηρεσίες υγειονομικών ελεγκτών της Περιφέρειας, στον Συνήγορο του Πολίτη, στην Επιθεώρηση Εργασίας κτλ.. Έχω φέρει κανάλι που κατέγραψε κάπνισμα μέσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (πρώην ΤΕΙ Πειραιά), γίνονται πολύ απρόθυμα οι υγειονομικοί έλεγχοι, αφού κάποια στιγμή βεβαιώθηκε παράβαση από υγειονομικό έλεγχο – χωρίς όμως τελίκά να επιβληθεί πρόστιμο (!), ενώ το Υπουργείο Υγείας έχει στείλει έκθεση είκοσι σελίδων στο Πανεπιστήμιο που φοιτώ, ο Συνήγορος του Πολίτη επίσης έστειλε επιστολή για να εφαρμοστεί η νομοθεσία.
Παρόλα αυτά, το κάπνισμα εξακολουθεί μέσα στους κλειστούς χώρους του Πανεπιστημίου από φοιτητές και από το προσωπικό που εργάζεται.
Έχω απευθυνθεί στην Εθνική Συνομοσπονδία Αναπήρων καθώς τα άτομα με αναπηρίες και σοβαρές χρόνιες παθήσεις εμποδίζονται να συμμετέχουν σε ισότιμη βάση στην κοινωνική, την επαγγελματική και την οικονομική ζωή, καθώς είναι πολύ πιο ευάλωτα, σε σχέση με τα υγιή άτομα, όταν εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα. Δυστυχώς, όμως, δεν γίνεται καμία σοβαρή κίνηση από κανέναν σε τούτη τη χώρα.
Γνωρίζω πολλά άτομα που σπουδάζουν ή εργάζονται μέσα σε δημόσια κτίρια ενώ έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας (καρκίνο, καρδιαγγειακά νοσήματα, αναπνευστικά νοσήματα, σκλήρυνση κατά πλάκας, μεταμοσχευμένα άτομα κτλ.) που μου έχουν εξομολογηθεί ότι έχουν πολύ μεγάλο πρόβλημα, όμως φοβούνται να αντιδράσουν επειδή φοβούνται τη στοχοποίησή τους και την κοινωνική απομόνωση.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, όποιος καταγγέλλει την παραβατικότητα θεωρείται ρουφιάνος, σπιούνος, καταδότης.
Προσωπικά, εμποδίζομαι να βρω δουλειά κι εμποδίζομαι να σπουδάσω, αδυνατώ να επισκέπτομαι το πανεπιστήμιο που φοιτώ. Έτσι, έχω αναγκαστεί να απομονωθώ στο σπίτι μου. Το περιβάλλον στην κοινωνία που ζω είναι τόσο τοξικό που μου απαγορεύει τη συμμετοχή.
Σε όποιον λέω ότι λόγω του παθητικού καπνίσματος παραβιάζεται η σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ΑμεΑ δεν θέλει να ενδιαφερθεί.
Σε όποιον λέω ότι λόγω του παθητικού καπνίσματος παραβιάζονται και οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, δηλαδή οι ευρωπαϊκές οδηγίες, κάνει ότι δεν βλέπει…
Αισθάνομαι ότι ζω σε μια χώρα που μόνο ευρωπαϊκή δεν είναι αφού ως πολίτης δεν έχω τη δυνατότητα να προστατέψω το συνταγματικό αγαθό της υγείας μου. Η έλλειψη πραγματικής δημοκρατίας πρέπει να είναι η μοναδική λογική εξήγηση, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.
Ίσως η μοναδική μου ελπίδα είστε εσείς, ο Ευρωπαίος Επίτροπος, ο μόνος λογικός άνθρωπος, που όμως δεν κατοικεί εδώ στην Ελλάδα, αλλά μας τίμησε με την επίσκεψή του για την υποστήριξη στην υγεία κι εμείς, για να τον ευχαριστήσουμε, του δείξαμε μόνο ένα μικρό δείγμα για το πώς ζούμε…
Το Πανεπιστήμιο που φοιτώ:
ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ – ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΒΡΩΜΑΓΕ Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΣΙΓΑΡΟ
Με άπειρη εκτίμηση,Ανδρέας Μπαρδάκης
