Κάθε εμπόδιο για καλό λένε, κι εμένα προσωπικά με χαρακτηρίζει μπορώ να πω. Λίγο παράδοξο να βλέπεις τόσο αισιόδοξα το τέλος μιας σχέσης, αλλά κάποια στιγμή το φέρνει κι αυτό το συναίσθημα.
Έχω χωρίσει εδώ και καιρό, πόνεσα, έκλαψα αρκετά, έφαγα ακόμα πιο πολλά σοκολατάκια και έλιωσα στο Netflix, ό,τι κάνουν όλοι δηλαδή. Δε θα κρύψω ότι πέρασα και το στάδιο της απερίγραπτης ζήλειας απέναντι στη νυν του πρώην μου – την οποία έτυχε να βρει και πολύ νωρίς… Ξημεροβραδιαζόμουν στο προφίλ της, έμπαινα συνεχώς στο τριπάκι της σύγκρισης και γενικότερα μόνο κακό έκανα στον εαυτό μου.
Ωστόσο, πλέον είμαι στη φάση που αντιλαμβάνομαι ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται και μόνο ευγνώμων μπορώ να δηλώσω. Γιατί μπορεί να έχασα έναν άνθρωπο (που τελικά δεν άξιζε κιόλας), αλλά βρήκα τον παλιό εαυτό μου! Το δράμα, που κράτησε για λίγο ευτυχώς, με έμαθε πράγματα που θα μείνουν για πάντα. Ωστόσο, ευγνώμων θα έπρεπε να νιώθει και η νυν του πρώην μου, γιατί χάρη σ’ εμένα έγιναν τα παρακάτω:
#1 Βρήκε ο ένας το άλλο του μισό
Μετά το χωρισμό, έρχεται εκείνη η (άγια) στιγμή που συνειδητοποιείς ότι τελικά δεν ταίριαζες με τον άλλον κι ευτυχώς που τα σπάσατε. Έτσι κι εγώ το πήρα απόφαση και είπα να προχωρήσω παρακάτω. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, με πρόλαβε ήδη εκείνος με τη νέα του κατάκτηση να έχει όλα αυτά που έψαχνε σε μια κοπέλα. Μην πω πως ταιριάζουν τόσο, που τους λες perfect match. Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Για σένα δουλεύω, αγάπε… Όλος δικός σου. Αξίζει ο ένας τον άλλον, και εγώ περισσότερα!
#2 Τουλάχιστον δεν έμεινε στο ράφι
Η σκληρή αλήθεια. Όταν εσύ χωρίζεις, περνάς τη δύσκολη φάση σου και στη συνέχεια απολαμβάνεις τα ωραία της ζωής, κάποιος άλλος μαζεύει τα αποφάγια σου #sorrynotsorry. Αν αυτά τα αποφάγια του κάνουν, τότε σημαίνει ότι του αξίζουν κιόλας. Thank me later, για την παραχωρηση. 
#3 Φτάνει πια το πλέξιμο
Πέρα από την αδερφή ψυχή της, τη βοήθησα να βρει και κάτι να ασχολείται στη ζωή της. Έναν γκόμενο να τρέχει από πίσω του, να του στέλνει ακατάπαυστα μηνύματα, να ανεβάζει συνέχεια στόριζ μαζί του και να τον χρησιμοποιεί σαν μια κούκλα για να στολίζει τη βιτρίνα της. Γέμισε το πρόγραμμά της, δεν μπορώ να πω!
#4 Αφού τον έκανα άνθρωπο, να τον χαίρεται
Καμιά φορά μας πονάει λίγο η αχαριστία που χαρακτηρίζει τις νυν σ’ αυτό το κομμάτι. Κόπιασες, ίδρωσες, τσακώθηκες άπειρες φορές για να μετατρέψεις αυτόν τον άνθρωπο σε πολιτισμένο ον που μπορείς να συστήσεις σε γνωστούς, φίλους και συγγενείς και να σταθεί σε μια σχέση, αλλά δεν παίρνεις ποτέ τα εύσημα. Και πάλι όμως, ξέρω ότι της έκανα μεγάλο δώρο, έτοιμο και πακεταρισμένο και χωρίς καρτούλα αλλαγής. Θέλω να πιστεύω ότι βαθιά μέσα της ξέρει πού το χρωστάει.
#5 Ανασφάλειες τέλος
Η μία θέλει συνεχώς επιβεβαίωση, ο άλλος τίγκα στις ανασφάλειες, σας εύχομαι τα καλύτερα παιδιά. Η δική μου ψυχούλα πάντως ησύχασε από τα απανωτά μηνύματα ανάκρισης για το πού είμαι και με ποιον και γιατί με πήρε ο ύπνος και δεν έστειλα καληνύχτα. Εσείς μπορείτε να είστε κολλημένοι σαν τις βδέλλες ο ένας πάνω στον άλλον 24/7 και να χαίρεστε τον έρωτά σας.
#6 Έχει το κεφάλι της ήσυχο
Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει κάποια να την ανταγωνιστεί. Ποια θα μπει στον κόπο να διεκδικήσει τέτοιο κελεπούρι; Εγώ πάντως μια φορά όχι, οπότε δεν έχει να φοβάται. Trust me, δε θέλω πίσω τέτοιο ζόρι. Είναι ολόδικό σου, κάν’ το ό,τι θες!
