Όσο περνούν τα χρόνια στα αμφιθέατρα, οι περισσότεροι χάνουμε το πραγματικό νόημα των σπουδών και τις έχουμε στο μυαλό μας σαν πρωινό ξύπνημα, εξεταστικές, deadlines εργασιών και χρωστούμενα. Τίποτα το ευχάριστο δηλαδή. Ωστόσο, δεν υπάρχει πιο ικανοποιητικό πράγμα από το να σπουδάζεις ό,τι αγαπάς και να ασχολείσαι με αυτό γιατί θες να γίνεις καλύτερος κι όχι γιατί πρέπει να πάρεις ένα πτυχίο στα χέρια σου!
Είναι κι ο μόνος τρόπος να καταφέρεις να πετύχεις άλλωστε, αφού μόνο τότε θα αφοσιωθείς πραγματικά στο αντικείμενο και θα μπορέσεις να αποδώσεις. Ο Γιώργος Ψαλτάκης λοιπόν, είναι μια τέτοια περίπτωση φοιτητή, που δε βλέπει τη σχολή σαν ένα βάσανο, αλλά σαν ένα μονοπάτι που θα του ανοίξει τις πόρτες στο όνειρό του. Και με αυτή τη στάση, κατάφερε να φτάσει στα 21 του χρόνια στον Αρκτικό Κύκλο και να γίνει μέλος ενός μεγάλου προγράμματος, ονόματι Fly a Rocket, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA)!
Όπως είπε ο φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΛΜΕΠΑ, στην «Καθημερινή», εντυπωσιαζόταν πάντα από το Διάστημα και του άρεσε να το παρατηρεί. Έτσι, όταν υπέπεσε στην προσοχή του το πρόγραμμα Fly a Rocket, το οποίο πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια, δήλωσε αμέσως συμμετοχή. Για αυτή έπρεπε να στείλει το βιογραφικό του και την αναλυτική βαθμολογία του, μια επιστολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος, καθώς και να απαντήσει σε μία σειρά τεχνικών ερωτήσεων.
Ο 21χρονος λοιπόν κατάφερε να βρίσκεται στην τελική ομάδα των 24 συμμετεχόντων, σημειώνοντας:
Γνωρίζω ότι μελετούν μία προς μία τις αιτήσεις, δεν τις επεξεργάζεται κάποιος αλγόριθμος δηλαδή. Τι είδαν στη δική μου αίτηση; Ποιος ξέρει, τη θέλησή μου;
Η προετοιμασία για το ταξίδι διαρκεί σχεδόν ένα χρόνο, με τα μέλη της αποστολής να παρακολουθούν ένα ειδικό course, μελετώντας ένα εγχειρίδιο αεροδιαστημικής, επιτροχιακής μηχανικής, κλασικής μηχανικής κλπ (μην αγχώνεστε, κι εμάς «κινέζικα» μας φαίνονται), ενώ καλούνται να ολοκληρώσουν τρεις απαιτητικές εργασίες σε πεδία από φυσική μέχρι προγραμματισμό, ώστε όταν βρεθούν στη Νορβηγία, στις 10 Οκτωβρίου, να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι.
Όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα»:
Όταν φθάσαμε εκεί, επειδή ο χρόνος μας θα ήταν αρκετά μικρός, μόνο 7 ημέρες, είχαμε ήδη κάποιες εργασίες πάνω στις βασικές αρχές της αεροδιαστημικής. Όταν φθάσαμε στον Αρκτικό Κύκλο εργαζόμασταν από το πρωί μέχρι το βράδυ πάνω στο πρόγραμμα. Συναρμολογήσαμε το φορτίο του πυραύλου με ειδικούς σένσορες, κάμερες, γυροσκόπια, αισθητήρες τα οποία είχαμε φτιάξει. Στην αρχή μελετούσαμε τα συμπεράσματα των πειραμάτων μας όπως πόσο γρήγορα στριφογυρίζει ο πύραυλος μέχρι το που θα πέσει.
Αυτό που κρατάει ωστόσο είναι η ομορφιά του Βόρειου Σέλας από κοντά – ένα βίωμα που όλοι έχουμε στο bucket list μας –, την πολύ καλή συνεργασία με τους άλλους φοιτητές, καθώς και το γεγονός ότι βρέθηκε δίπλα σε επαγγελματίες του χώρου που δεν πίστευε ότι θα καταφέρει να συναντήσει.
Οι εμπειρίες του λοιπόν στο αντικείμενο που αγαπά είναι ήδη πλούσιες και με το πάθος που τρέφει για αυτό, θα αυξάνονται συνεχώς! Ευχόμαστε κι άλλες τέτοιες συμμετοχές στο κοντινό μέλλον, ενώ προτρέπουμε και τους υπόλοιπους φοιτητές να ψάχνονται με τις σπουδές τους και να μην αρκούνται μόνο στο πέρασμα των μαθημάτων. Όσο περισσότερο εμβαθύνεις στον τομέα σου, τόσο πιο ενδιαφέρον τον βρίσκεις και φυσικά εμπλουτίζεις το βιογραφικό σου!
