Ένα απ’ τα πιο όμορφα συναισθήματα που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, είναι αδιαμφισβήτητα ο έρωτας. Όλοι τον έχουμε νιώσει. Άλλοι τον ένιωσαν μία φορά, άλλοι τον ένιωσαν δύο και άλλοι περισσότερες φορές. Από μικρά παιδιά μας απασχολούν οι έρωτες, οι χαρές και οι μπελάδες τους.
Ερωτευόμαστε λοιπόν, αλλά όπως με κάθε αρχή, ίσως, αργά ή γρήγορα, έρχεται και ένα τέλος. Και με τον τρόπο αυτό κλείνει ένα κεφάλαιο στη ζωή μας. Όμως τι γίνεται στις περιπτώσεις που ο έρωτας μένει ανεκπλήρωτος;
Απωθημένο, ανικανοποίητο, πλατωνικός έρωτας. Έτσι αναφέρεται και ερμηνεύεται στο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας ο ανεκπλήρωτος έρωτας… Μπορούμε να μιλάμε αρκετές ώρες για τον έρωτα και τις όμορφες στιγμές του. Όμως για τον ανεκπλήρωτο, δυσκολευόμαστε να εκφραστούμε. Δύσκολα τον εξομολογούμαστε, ίσως γιατί πολύ απλά, δεν τον ζήσαμε. Δεν καταφέραμε να ζήσουμε τον «μύθο», που πλάσαμε γύρω από τον συγκεκριμένο έρωτα. Έμεινε απραγματοποίητος.
Ίσως ο χρόνος δεν βοήθησε ή δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ευδοκιμήσει. Ίσως κάποιος άλλος κινήθηκε πιο γρήγορα και σε πρόλαβε. Μπορεί να υπήρχαν ορισμένα ταμπού, ανασφάλειες και προκαταλήψεις. Κάποιος φόβος από προηγούμενη ερωτική απογοήτευση. Μπορεί να φταίει η απόσταση ή οι επαγγελματικές υποχρεώσεις. Ίσως να μην υπήρχε η σωστή χημεία για να «δέσει». Όμως, σκέφτεσαι πως δεν είχε τον χρόνο να σε γνωρίσει καλύτερα. Γιατί σε απορρίπτει; Γιατί να μην προσπαθήσει περισσότερο; Ποιος ξέρει; Ένα είναι σίγουρο, πως δεν βγαίνει από το μυαλό εύκολα και νέα σενάρια πλάθονται στο μυαλό κάθε βράδυ.
[scis id=”59″]
Γι’ αυτό και όλα αυτά τα σενάρια και τα ερωτήματα που γεννιούνται μας σπάνε την καρδιά σε κομμάτια και αφήνουν σημάδια στην ψυχή. Μας βασανίζουν μέρες, μήνες, χρόνια ολόκληρα. Καμιά φορά, σε εμποδίζουν να προχωρήσεις παρακάτω. Σε εμποδίζουν να ερωτευτείς. Σε κάνουν να μένεις πίσω, στον έρωτα, που δεν προχώρησε. Σε κάνουν να τον συγκρίνεις με τους νέους έρωτες που θα έρθουν στη ζωή σου. Όμως μην μπερδεύεσαι. Τον ανεκπλήρωτο έρωτα δεν τον βίωσες, απλά τον φαντάστηκες και τον φαντάζεσαι. Δεν ξέρεις την εξέλιξη και την κατάληξη του. Δεν είναι λοιπόν ανόητο να μένεις προσκολλημένος σε μια φαντασία;
Απ’ την άλλη βέβαια, υπάρχει και η άλλη οπτική με την οποία θα συμφωνήσουν αρκετοί… Είναι όντως έρωτας ή μήπως κάποια εμμονή; Κάποιο θέμα ενός θιγμένου εγωισμού και πληγωμένης επιβεβαίωσης;
Η ζωή όμως, όπως και να έχουν τα πράγματα, προχωρά. Δεν σταματά η ζωή σε έναν έρωτα και μάλιστα σε έναν ανεκπλήρωτο. Όσο δύσκολο μπορεί να είναι, πρέπει να προσπαθήσεις να τον σβήσεις. Πρέπει να προχωρήσεις κι εσύ. Να πας παρακάτω. Να δώσεις ευκαιρίες και να γνωρίσεις νέους έρωτες που θα σε γεμίσουν με ευτυχία και όμορφες στιγμές. Άλλωστε ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και ξεχωριστή θα είναι και η ερωτική σας χημεία.
Γκρέμισε λοιπόν τα τείχη του απωθημένου, ανικανοποίητου έρωτα και χτίσε σε γερά θεμέλια, τα τείχη ενός πραγματικού.
