ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Τελικά… αλλάζει ο άνθρωπος;

Ο κάθε άνθρωπος μέσα από τις δικές του ξεχωριστές εμπειρίες, μέσα από τις επιλογές του, σωστές και μη, έχει σχηματίσει την προσωπικότητά του. Έχει διαμορφώσει έναν χαρακτήρα που αυτός θεωρεί κατάλληλο για να αντιμετωπίσει τον κόσμο και τη ζωή γενικότερα. Εμείς οι άνθρωποι όμως, έχουμε το συνήθειο, όταν συναναστρεφόμαστε με κάποιον, να προσπαθήσουμε, είτε εσκεμμένα […]

Default avatar

Guest Author

10 Ιανουαρίου, 2017

Ο κάθε άνθρωπος μέσα από τις δικές του ξεχωριστές εμπειρίες, μέσα από τις επιλογές του, σωστές και μη, έχει σχηματίσει την προσωπικότητά του. Έχει διαμορφώσει έναν χαρακτήρα που αυτός θεωρεί κατάλληλο για να αντιμετωπίσει τον κόσμο και τη ζωή γενικότερα.

Εμείς οι άνθρωποι όμως, έχουμε το συνήθειο, όταν συναναστρεφόμαστε με κάποιον, να προσπαθήσουμε, είτε εσκεμμένα είτε όχι, να τον αλλάξουμε. Ίσως το κάνουμε για να «ταΐσουμε» τον εγωισμό μας. Προσπαθούμε να προσαρμόσουμε τον χαρακτήρα του άλλου στον δικό μας αλλοιώνοντας την προσωπικότητα του. Θεωρώντας «λάθος» κάποια χαρακτηριστικά του άλλου, επειδή δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας, προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να τον πείσουμε να τα αλλάξει. Κι αν ο άλλος δεν έχει καταφέρει ακόμα να σχηματίσει μια ισχυρή, ξεχωριστή προσωπικότητα, θα υποκύψει. Θα νιώθει ότι τον καθοδηγείς προς το σωστό. Θα σε βλέπει ως «μέντορα» κι ως «δάσκαλο», θα σε σέβεται και θα σε ευγνωμονεί αφού πιστεύει ότι τον έχεις βοηθήσει.

Ο εγωισμός κάποιων ανθρώπων όμως είναι χορτάτος. Όσοι λοιπόν έχουν καταφέρει να καταλαγιάσουν τον εγωισμό τους, προσπαθούν να αλλάξουν τον άλλον από κάτι καταστροφικό για αυτόν. «Μην αγχώνεσαι τόσο εύκολα καρδιά μου», « Μην πίνεις τόσο μάτια μου», « Σταμάτα να κλαις με το παραμικρό» είναι κάποια παραδείγματα αυτής της ανάγκης.

Όσο όμως και να ενδιαφερθούν και να προσπαθήσουν και να πεισμώσουν, ο άλλος και το κάπνισμα θα συνεχίσει και να κλαίει με το παραμικρό θα συνεχίσει. Ωστόσο, αν αντιληφθεί ότι το κάνουν για το καλό του, αν καταλάβει πόσο πονάνε κι οι ίδιοι όποτε τον βλέπουν κομμάτια από το ποτό, θα προσπαθήσει να αλλάξει. Θα κάνει μία παύση απ’ ό,τι τον καταστρέφει. Σύντομα όμως, θα επανέλθει σ’ αυτές τις «κακές συνήθειες», ποτέ δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί αυτή η αλλαγή.

Πάραυτα, όσο περνάνε τα χρόνια, βλέπουμε κάποιον άνθρωπο ως αλλαγμένο. Αυτό όμως συμβαίνει επειδή ο κόσμος εξελίσσεται κι η ζωή προχωράει, όχι γιατί αυτός έχει αλλάξει. Με την εξέλιξη του κόσμου, εξελισσόμαστε κι εμείς. Αποκτούμε νέες εμπειρίες με αποτέλεσμα να ανοίγουν νέες πτυχές του εαυτού μας. Αυτές οι πτυχές, μας επιτρέπουν να δούμε στους άλλους χαρακτηριστικά που πριν δεν μπορούσαμε να τα αντιληφθούμε, αλλά και να αναθεωρήσουμε διάφορες απόψεις.

Με τα χρόνια ο άνθρωπος λοιπόν αλλάζει.

Αρκεί ο ίδιος να το θέλει.

 

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET