Σε πρώτη φάση, είχαμε σκεφτεί να μαζευτούμε όλοι οι συντάκτες του Neopolis στο γραφείο και να γράψουμε από κοινού ένα γράμμα προς τον αγαπημένο μας, Άγιο Βασίλη. Τελικά υπερίσχυσε η ιδέα της φωτογράφισης κάτω από το στολισμένο δέντρο της πλατείας Συντάγματος, στο κέντρο της πρωτεύουσας. Εκ των υστέρων, η απόφαση μοιάζει απόλυτα σωστή μιας και το οπτικό υλικό δε συγκρίνεται με τίποτε άλλο! Στην τελική, μια εικόνα = χίλιες λέξεις, έτσι δεν είναι;
Να λοιπόν, που μία ακόμη χρονιά φτάνει στο τέλος της. Με τα καλά της, με τα στραβά της και με παντώς είδους συναισθήματα να μας κατακλύζουν τις τελευταίες …365 ημέρες. Δυστυχώς, το 2015 επιφύλαξε σωρεία δυσκολιών κι εμποδίων τόσο σε όλους μας συνολικά, όσο και στον καθένα μας ξεχωριστά. Ευτυχώς όμως, τα καταφέραμε και είμαστε ακόμη εδώ, όρθιοι, ατενίζοντας με αισιοδοξία κι ανυπομονησία το μέλλον. Κι αυτή η αισιοδοξία, είναι ίσως η σπουδαιότερη παρακαταθήκη που αφήνουν πίσω τους οι «μαύρες σελίδες της ζωής»…
Όπως θα δείτε και πιο κάτω, το κάθε μέλος της συντακτικής ομάδας του Neopolis έχει τις δικές του επιθυμίες για τα φετινά Χριστούγεννα, τις δικές του ευχές προς τον Άι Βασίλη (ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ!). Παρόλα αυτά, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, θα ανταλλάσσαμε κάθε τι από αυτά, με την εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης, την επίλυση του μεταναστευτικού, την καταπολέμηση της οικονομικής (κι όχι μόνο) κρίσης στην Ευρώπη και γενικότερα για να δούμε ένα κόσμο πιο χαρούμενο, πιο καλοσυνάτο, πιο χαμογελαστό…
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται δεδομένα και χιλιοειπωμένα, κοιτάζοντας όμως γύρω μας, αντιλαμβανόμαστε πως μόνο αυτά έχουν πραγματική αξία.
Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά λοιπόν!
(Ευχαριστούμε τον φωτογράφο μας, Γιάννη Κώτσιαρη, για τις …υπηρεσίες του!)
Ειρήνη
Δε χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ. Δε θα μπορούσα άλλωστε, να ζητήσω κάτι άλλο εκτός από αυτό το αναθεματισμένο χαρτί, το πτυχίο! Τα Χριστούγεννα είναι εξάλλου μέρες που γίνονται θαύματα. Όχι τίποτα άλλο καλέ μου Άι Βασίλη, αλλά δεν μπορώ τις αδιάκριτες ερωτήσεις στα οικογενειακά τραπέζια και κυρίως, δεν αντέχω τη μουρμούρα της μάνας μου χριστουγεννιάτικα… Νομίζω πως οι περισσότεροι φοιτητές της παρέας θα συμφωνήσουν μαζί μου, επομένως παιδιά, ας κάνουμε όλοι μια ομαδική ευχή για να φτάσει σίγουρα στα αυτιά του Άγιου!
Κοραλία
Η ζαχαροπλαστική μπήκε στη ζωή μου τα τελευταία δύο χρόνια κι έχει εξελιχθεί στον πιο έντονο έρωτά μου. Η καθημερινότητα μου γέμισε από μυρωδιές… σοκολάτα και βανίλια. Επομένως, η ιδέα ενός βιβλίου συνταγών …δίχως τέλος, φαντάζει ονειρική κι αποτελεί πολύ δυνατή ευχή για το 2016! Και στην τελική, αυτό δεν είναι το νόημα των ευχών; Να περιμένεις κάτι που μοιάζει αδύνατο, αλλά…
Χάρης
Είναι προφανές ότι δεν έχω καμία όρεξη να αρχίσω αγαπησιάρικες ευχολογίες. Η χρονιά ήταν δύσκολη, όσο και οι προηγούμενες και δυστυχώς τίποτα δεν δείχνει ότι θα αλλάξει κάτι σ’ αυτήν που έρχεται. Η μόνη λύση που κανένας δεν μπορεί να σου αφαιρέσει, είναι η δύναμή σου να χαμογελάς και να ‘χεις καλή διάθεση. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, μη μιζεριάζεις, μην είσαι κόπανος, μείνε μακριά απ’ την ντρόγκα, δες λίγη Ellen DeGeneres και χαμογέλα στον διπλανό σου! Απλά πράγματα…
Ιωάννα
Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει στον Άι-Βασίλη κάποια που θέλει να μαθαίνει τα πάντα; Μα φυσικά, σπουδές! Και δη, στην Αγγλία. Πάντα ένιωθα πως όσο περισσότερα μαθαίνεις, τόσο αντιλαμβάνεσαι πως ξέρεις ελάχιστα. Οπότε δε γινόταν να μη ζητήσω από τον αγαπημένο μας Άγιο, πρόσβαση στη γνώση. Και πού ξέρεις; Ίσως μια μέρα, πάρω κι εγώ το δώρο μου…
Χρύσα
Χιλιοειπωμένο και κλισέ, η υγεία όμως, είναι πάνω απ’ όλα! Δυστυχώς, δεν την έχουν όλοι κι αυτό είναι που πρέπει να θυμόμαστε στις πιο δύσκολες στιγμές μας. Από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερό μου όνειρο θα ήταν μια τόσο ευχάριστη καθημερινότητα όπου οι διακοπές θα αποτελούσαν ένα ακόμη όμορφο …παράθυρο! Με εκπλήξεις, εικόνες με κόκκινο, κόκκινο της αγάπης, πάθος, γέλιο, αγάπη για τα παιδιά, τον έρωτα, την αθωότητα… Μακάρι το 2016 να μας φέρει περισσότερη ανεμελιά, περισσότερη παιδικότητα. Αυτό είναι που μας λείπει πραγματικά! Και να ξέρετε, πως εμείς επιλέγουμε πως θα στολίσουμε τη ζωή, όπως ακριβώς και το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας.
Νίκη
Λοιπόν Άι Βασίλη, φέτος ήμουν καλό παιδί… Πήρα το proficiency και το δίπλωμα οδήγησης και ξεκίνησα να γράφω στο φοβερό Neopolis! Η ευχή μου για φέτος; Nα είμαι γεμάτη ιδέες κι έμπνευση για όλα αυτά τα υπέροχα μαγαζιά που ανοίγουν στην αγαπημένη μας Αθήνα. Και φυσικά, τα άρθρα μου να φαίνονται διασκεδαστικά και χρήσιμα σε όλους εσάς!
Γεωργία
Φέτος τα Χριστούγεννα, ζήτησα από τον Άγιο Βασίλη (δεν είμαι η μόνη, οκ;), ευτυχισμένες στιγμές, καθώς και εισιτήρια για συναυλίες. Αναρωτιέσαι γιατί; Θα σου απαντήσω. Αρχικά, θέλω ευτυχισμένες στιγμές, γιατί όσο περνούν τα χρόνια αυτές θα αναζητούμε για να χαμογελάσουμε και να ξεφύγουμε από την ένταση της καθημερινότητας. Όσο για τα εισιτήρια των συναυλιών, είναι γιατί λατρεύω στον υπέρτατο βαθμό τη μουσική κι όπως και να ‘χει λεφτά για συναυλίες δε μας περισσεύουν…
Φίλιππος
Όχι, δεν θα γίνω υπερβολικός, γι’ αυτό και το δώρο μου είναι το πλέον λιτό κι απέριττο. Όπως βλέπετε, ζητάω ένα εισιτήριο για όλους τους προορισμούς που ονειρεύομαι να πάω χωρίς να με «καίει» το οικονομικό κομμάτι της υπόθεσης. Και τώρα, αφού πραγματοποίησα τη δική μου ευχή, σας εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου: Καλά Χριστούγεννα, με ζεστασιά και με τη συνοδεία των ανθρώπων που λατρεύετε και σας λατρεύουν! Άντε και καλά μου ταξίδια…
Θεώνη
Επέλεξα να ζητήσω από τον Άι Βασίλη φέτος, να μου προσφέρει για τη νέα χρονιά το πολυπόθητο δίπλωμα των Αγγλικών (proficiency). Ελάχιστα ευφάνταστη ευχή, το ξέρω, αλλά πραγματικά είναι ένας στόχος που έχω θέσει και θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα να τον δω να πραγματοποιείται. Λες και δεν μου έφτανε η σχολή και οι πίκρες της, πήρα την απόφαση να πάρω και το Proficiency και έχω αποτελειωθεί. Άι Βασίλη εάν υπάρχεις, σε παρακαλώ να εισακούσεις τα λόγια μου και να μου χαρίσεις το πτυχίο. Μην με αναγκάσεις να το δώσω και για δεύτερη φορά.
The blame will be on you!
Μιχάλης
Η δική μου ευχή είναι πολύ απλή: θέλω να έχουμε για πάντα Χριστούγεννα! Το ξέρω, δεν θα εκπληρωθεί ποτέ, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να μην έχουμε για πάντα μέσα μας αυτήν τη χαρά, την αισιοδοξία και γενικά τη μαγεία που εκπέμπει η πιο ωραία κι έντονη γιορτή του χρόνου; Κλείστε τα μάτια σας και κάντε εικόνα την παραπάνω περιγραφή. Δε θα έμοιαζαν όλα πιο όμορφα κι εφικτά; Merry Christmas λοιπόν!
Σταυρούλα
Ναι λοιπόν, όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, η ευχή μου για το 2016 είναι να μου δώσουν επιτέλους οι γονείς μου το αυτοκίνητο τους. Όσοι με γνωρίζουν, σίγουρα θα καταλαβαίνουν τι εννοώ, καθώς ξέρουν την αγάπη μου για την οδήγηση. Κι όσοι με γνωρίζουν αρκετά καλά, σίγουρα ξέρουν πως με τον πατέρα και τον αδερφό μου έχουμε μία αιώνια διαμάχη, γιατί δεν με αφήνουν να καθίσω πίσω από το τιμόνι. Και παρ’ όλο που είμαι σίγουρη πως η ευχή μου δεν θα πραγματοποιηθεί, ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας. Γιατί; Γιατί είναι Χριστούγεννα!
Άρης
Είναι ιδιαίτερα συγκινητικό κι όμορφο να βλέπεις το «παιδί» σου να μεγαλώνει, να στέκεται στα πόδια του και να αντικρίζει τον ορίζοντα με κάθε αισιοδοξία πως θα φτάσει στην άκρη του… Το Neopolis και η (πιο όμορφη) παρέα που το αποτελεί, βρίσκεται σε αυτήν ακριβώς τη θέση. Τι θέλω για το 2016 και είμαι σίγουρος πως όλο το team συμφωνεί μαζί μου; Μα φυσικά, άπειρες επισκέψεις! Διότι αυτές είναι που μας δίνουν δύναμη, κουράγιο και ζωγραφίζουν το πιο μεγάλο χαμόγελο στα πρόσωπά μας!
Νότης
Με πρόλαβε ο Άρης από πάνω! Είναι προφανές πως θα ζητούσα το ίδιο. Άλλωστε, όταν δουλεύεις για κάτι από το πρωί μέχρι το βράδυ, είναι δεδομένο πως θέλεις να το αντικρίσεις πετυχημένο και στην κορυφή. Ας το πάρουμε αλλιώς όμως. Για να είμαι στο γραφείο κάθε μέρα στην ώρα μου, έφτασε η ύστατη στιγμή να πάρω και το δίπλωμα οδήγησης. Δεν λέω, καλά τα λεωφορεία, ακόμα καλύτερο το μετρό, αλλά σαν το προσωπικό σου αυτοκίνητο …δεν έχει! Ακούς Άγιε μου Βασίλη ή πάλι θα κάνεις τον Κινέζο;
***Δυστυχώς, υπάρχουν παιδιά του team που δεν είχαν την ευκαιρία να έρθουν μαζί μας στη φωτογράφιση του Συντάγματος (οικογενειακές υποχρεώσεις είναι αυτές). Δε σημαίνει όμως, πως θα έχαναν την ευκαιρία να διατυπώσουν τη δική τους ευχή μέσω του Neopolis. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η σελίδα μας είναι η πλέον γούρικη του ελληνικού διαδικτύου…
Γιάννης
Τι ζητάω από τον Αι Βασίλη φέτος; Δύσκολη ερώτηση. Ίσως να φανούν τυπικά και ανιαρά αυτά που ζητάω, αλλά είναι η αλήθεια μου. Ζητάω τα 3 φωνήεντα: Αγάπη, Ευτυχία, Υγεία! Γιατί δίχως αυτά δεν μπορούν να έρθουν άλλα πράγματα. Γιατί δίχως αυτά, τα υλικά αγαθά χάνουν τη σημασία τους. Γιατί δίχως αυτά ποτέ δεν θα μπορέσω να πετύχω τα όνειρά μου. Αλλά επειδή δεν μου άρεσε ποτέ να χάνω το χιούμορ μου: Κοιτά να δεις φίλε Άι Βασίλη, ένα καλό κινητό ή ένα ζευγάρι παπούτσια vans δεν θα μου κακόπεφταν…
Αντώνης
Τι θέλω από τον Άι Βασίλη για το 2016, ε; Χμμ… δύσκολη ερώτηση. Παλιότερα, η απάντηση φάνταζε τρομερά απλή κι εύκολη, αλλά όσο περνά ο καιρός δυσκολεύει… Γλυκιές τρομακτικές αντιφάσεις! Με όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας σίγουρα θα πω «παγκόσμια ειρήνη»! Αφθονία σε όλα τα επίπεδα και χαμόγελα ζωγραφισμένα! Επίσης, να πάρει ο Leonardo DiCaprio Όσκαρ (finally) κι εγώ πτυχίο… Α! και να πάρω μια χοντρή χοντρή γάτα! (ναι, σαν αυτήν τη κακιά από την ταινία «Cats & Dogs»)
Άι Βασίλη, ακούς;;;;
