Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, οι θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής έχουν έλθει στο προσκήνιο, καθώς έχει αποδειχθεί άμεση σχέση κι αλληλεπίδραση μεταξύ της μουσικής και της λειτουργίας του εγκεφάλου. Με αφορμή αυτό το γεγονός και καθώς η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας, αποφάσισα να σας παρουσιάσω τις ευεργετικές ιδιότητες της μουσικής στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και όχι μόνο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές λοιπόν, η μουσική αποτελεί μια ξεχωριστή, παγκόσμια και δομικά άρτια γλώσσα που επηρεάζει εκτενώς τη βιολογική υπόσταση του ανθρώπου. Ήδη από την αρχαιότητα, οι Έλληνες φιλόσοφοι πίστευαν πως η μουσικοθεραπεία βοηθάει την αποκατάσταση της διαταραγμένης αρμονίας του σώματος και της ψυχής. Αν και στην αρχή, η θεραπεία μέσω της μουσικής προσεγγίσθηκε από τους περισσότερους με σκεπτικισμό κι αντίσταση, τώρα πλέον σχετικές μελέτες περιλαμβάνουν αναφορές και προσεγγίσεις σχετικές με τις νόσους Parkinson και Alzheimer, τον αυτισμό και γενικότερα τις «ειδικές αναπτυξιακές ομάδες».
Μάλιστα αποκαλυπτική έρευνα απέδειξε ότι γλωσσικά και μουσικά ερεθίσματα έχουν διαφορετικό τρόπο νευρωτικής αγωγής στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μετά από σοβαρά εγκεφαλικά επεισόδια, πολλοί ασθενείς να διατηρούν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται μουσικούς ήχους και να τραγουδούν, ενώ έχουν χάσει την ικανότητα να μιλούν. Πέρα από τη χρήση της μουσικής για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων, χρησιμοποιείται συχνά κι ως εναλλακτική ψυχοθεραπεία, π.χ. για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του άγχους, καθώς μπορεί να ρυθμίσει τις ορμόνες που συνδέονται με αυτά τα συναισθήματα.
Συνεπώς, η μουσική φαίνεται ότι μπορεί να διατηρήσει σε θετικά επίπεδα ή να επανεκπαιδεύσει το δομικά κατεστραμμένο ή λειτουργικά διαταραγμένο εγκεφαλικό σύστημα. Κλινικοί και συμπεριφορικοί θεραπευτές ανά τον κόσμο, χρησιμοποιούν πια τη μουσική με πάρα πολλούς διαφορετικούς τρόπους σε χώρους επανένταξης και αποκατάστασης, ενώ βασίζουν ξεκάθαρα την πρακτική τους σε κλινικά αποδεδειγμένα ερευνητικά δεδομένα τα οποία πηγάζουν από αυτόν το νέο τομέα έρευνας της νευροεπιστήμης της μουσικής.
Τέλος, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως στη μουσικοθεραπεία, η μουσική δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά το μέσο της επικοινωνίας. Γι’ αυτό το λόγο, η μουσική είναι απλή κι απέριττη, με ζεστό και θαλπερό χαρακτήρα, αλλά ανοιχτή σε αλλαγές και μετατροπές. Ο μουσικοθεραπευτής χρησιμοποιεί το μουσικό αυτοσχεδιασμό για να συνυπάρξει με το θεραπευόμενο και φροντίζει ώστε η μουσική του να συμπληρώνει, αλλά και να σχολιάζει αυτή του ασθενή.
